Elena Andreianova
Elena Andreïanova | |
|---|---|
 Elena Andreyanova 1840'ların rengi litografi. St. Petersburg Devlet Tiyatro ve Müzik Sanatı Müzesi'nden | |
| Doğum | Елена Ивановна Андреянова 13 Temmuz 1819 Saint Petersburg, Rus İmparatorluğu |
| Ölüm | 28 Ekim 1857 (38 yaşında) Paris, Frensa İmparatorluğu |
| Milliyet | Rus |
| Meslek | Balerin |
| Etkin yıllar | 1837–1857 |
Elena Ivanovna Andreïanova veya Yelena Andreyanova (Rusça Елена Ивановна Андреянова) (13 Temmuz 1819 St. Petersburg - 28 Ekim 1857 Paris) Rus balerin . Romantik türün seçkin Rus balerini olarak kabul edilir, ancak hayatı trajedilerle doludur.[1]
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Çocukluğu hakkında çok az şey bilinen Elena, on yaşındayken St. Petersburg Drama okuluna girdi.[2] Öğretmenleri arasında Philippe Taglioni ve kızı Marie Taglioni de vardı. 1837'de mezun oldu ve Mariinsky bale grubuna katıldı ve burada Giselle (1842), La Peri (1844) ve Paquita'da (1847) başrolleri yorumlayan ilk Rus dansçı oldu.[3]
İmparatorluk Tiyatrosu Direktörü Alexander Guedeonov'un metresi oldu. Konuk Fransız balerinler Marie Taglioni ve Fanny Elssler'e bazı rollerinin verilmesi ve onun yerine izleyicilerden beğeni almasıyla Guedenov ile Andreianova arasında düşmanlık gelişti. Guedenov, metresini yatıştırmak için onu Moskova Bolşoy Balesi'ne gönderdi. Ancak burada yeni bir dizi rekabet ortaya çıktı. Bolşoy balerinlerinin hayranları, en sevdikleri dansçıların St Petersburg dansçıları, özellikle de baş balerinleri Catherine Sankovski tarafından yerlerinden edilmesinden dolayı üzgündü. Andreanova'yı yuhaladılar ve bir gösteri sırasında çiçek atmak yerine sahneye ölü bir kedi attılar. Şok olan Andreianova bayıldı. Seyirciler daha sonra dışlamayı bırakarak pes ettiler ve performansını ayakta alkışladılar. Bolşoy'da 15 yıl boyunca balerinlik yaptı.[4][5]
1846'da Bolşoy'dan bir birlikle Avrupa'yı gezdi ve Paris, Hamburg, Brüksel ve Milano'da performanslar sergiledi. Zarafet ve ateşin birleşimiyle izleyicileri etkiledi. Gösterileri için kendisine ödeme yapmakla kalmayıp, bunun yerine birliğe sanatlarını gösterme fırsatı verilmesi karşılığında ücret talep eden Paris Operası yönetimi ile bir anlaşmazlık çıktı. Ancak Andreianova, Paris'in önde gelen erkek bale dansçısı Marius Petipa'yı Paris'i terk edip kendi grubuna katılmaya ikna ettiğinde bu durum Paris Operası'nda geri döndü.[6] İtalya'da dans etti " La Scala " coşkuyla karşılandı ve onun onuruna madalyalar verildi; bu madalyalar daha önce yalnızca Marie Taglioni ve Fanny Elssler gibi en büyük sanatçılara verilmişti.[5]
Fransız koreograf Jules Perrot balelerinde onun için özel olarak Adana'da Kara Peri (1850) ve Asi Karısı'nda Kontes Bertha (1851) adında iki rol yazdı:
1852'de Andreyanova Londra'yı ziyaret etti ancak bu başarısız bir tur oldu.[6] Eve döndüğünde Guedeonov'la ilişkisi yeni bir sevgili edinince sona erdi ve 1854'te İmparatorluk Tiyatrolarından kovuldu.
Kendisi tarafından yönetilen bir birliğe Bolşoy Tiyatrosu'ndan sanatçıları ve Moskova Bale Okulu öğrencilerini de alarak, Rusya eyaletlerinde kendi turnesini düzenlemeye karar verdi. Turne Kharkiv, Poltava, Kiev, Voronej, Odesa ve Tambov'u içermekteydi. Andreyanova'nın aklına, Alexander Puşkin'in aynı adlı şiirinden yola çıkarak "Bahçesaray Çeşmesi" adlı turne için iki perdelik büyük bir bale fikri geldi. Prömiyeri 1854'te Voronej'de gerçekleşti. Turne, aynı yıl Odesa'da Kırım Savaşı'nın şehri bombardımanla tehdit etmesi üzerine beklenmedik bir şekilde kesintiye uğradı. Topluluk dağıtıldı ve turne, Andreyanova'yı büyük bir yük altına sokan mali bir sorun yarattı.[6]
Tunenin zorlu talepleri birçok dansçının, özellikle de maddi kaygıları olan Andreyanova'nın sağlığını baltaladı. Sağlıksız bir şekilde St. Petersburg'a döndü ve bir süre sonra hâlâ ciddi bir şekilde hasta olmasına rağmen tedavi için Paris'e gitti.[6]
Sağlığına asla kavuşamadı ve 1857'de Paris'te 38 yaşında genç bir yaşta sinir yorgunluğundan öldü. 20. bölgedeki Pere Lachaise mezarlığına gömüldü.[7] Mezar taşı, ölümünden kısa süre önce kendisi tarafından seçilmiştir ve Giselle'in çarmıha yaslanmış halini temsil etmektedir.
Venüs krateri Andreianova'nın adı onun onuruna verilmiştir.[8]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Андреянова Елена Ивановна - это... Что такое Андреянова Елена Ивановна?". Словари и энциклопедии на Академике. 9 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2016.
- ^ "First Russian Giselle: who is she?". rusarticlesjournal.com. 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2016.
- ^ "Знаменитые женщины » Архив блога » Елена Ивановна Андреянова". 9 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2016.
- ^ "Andros on Ballet: The Bolshoi Theater's Influence on American Ballet". michaelminn.net. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2016.
- ^ a b "Елена Ивановна Андреянова (Elena Andreyanova) | Belcanto.ru". www.belcanto.ru. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2016.
- ^ a b c d "Елена Ивановна Андреянова (Elena Andreyanova) | Belcanto.ru". www.belcanto.ru. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2016."Елена Ивановна Андреянова (Elena Andreyanova) | Belcanto.ru" 11 Aralık 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. www.belcanto.ru. Retrieved 2016-02-24.
- ^ "Elena Ivanovna Andreyanova (1819 - 1857) - Find A Grave Memorial". www.findagrave.com. 8 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2016.
- ^ "Venus Crater Database, $name". www.lpi.usra.edu. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2016.
- Elena Andreianova - Büyük Sovyet Ansiklopedisi'ne Giriş, 3. Baskı (1970-1979), The Free Dictionary tarafından İngilizce olarak yeniden yayınlandı. Şubat 2016'da erişildi
- Helena Andreyanova Ünlü Kadınlar, Mayıs 2008. Şubat 2016'da erişildi
- Andreyanova, Helena // Rusça Biyografik Sözlük : 25 cilt halinde. -SPb. - M ., 1896-1918.
- Krasouskaya V., "XIX yüzyılın başından ortalarına kadar Rus balesi", L.-M. 1958, s. 245-54.
- Skalkovsky K, Dans, Bale, Tarihçesi ve Bazı Güzel Sanatlardaki Yeri, 1886, Bölüm VIII, s. 206-221 [1]
