İçeriğe atla

Eleanor Farjeon

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Eleanor Farjeon
DoğumEleanor Farjeon
13 Şubat 1881(1881-02-13)
Strand, Londra, İngiltere
Ölüm5 Haziran 1965 (84 yaşında)
Hampstead, Londra, İngiltere
MahlasTomfool, Merry Andrew, Chimaera
Dönem1908–58
TürÇocuk Edebiyatı
Önemli eserler"Morning Has Broken"
Önemli ödülleriCarnegie Medal
1955
Hans Christian Andersen Award
1956
Regina Medal
1956

Eleanor Farjeon (13 Şubat 1881 - 5 Haziran 1965), İngiliz çocuk öyküleri ve oyunları, şiir, biyografi, tarih ve hiciv yazarıdır.[1] Çalışmalarının birçoğunda Edward Ardizzone'un illüstrasyonları bulunur. Bazı yazışmaları da yayınlanmıştır. Pek çok edebiyat ödülü kazandı ve çocuk edebiyatı için Eleanor Farjeon Ödülü, bir yayıncılar topluluğu olan Children's Book Circle tarafından anısına her yıl veriliyor. Gerilim yazarı Joseph Jefferson Farjeon'un kız kardeşidir.

Biyografi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Eleanor Farjeon, 13 Şubat 1881'de doğdu. Benjamin Farjeon ve Maggie (Jefferson) Farjeon'un kızı Eleanor, edebiyatçı bir aileden geliyordu; iki küçük erkek kardeşi Joseph ve Herbert Farjeon yazar, en büyükleri Harry Farjeon ise bir besteciydi. Babası Yahudi kökenliydi.[2]

Ailesi tarafından "Nellie" olarak bilinen Farjeon, küçük, çekingen bir çocuktu, görme yeteneği zayıftı ve çocukluğu boyunca sağlık sorunları yaşamıştı. Evde eğitim gördü ve zamanının çoğunu tavan arasında kitaplarla çevrili bir şekilde geçirdi. Babası onu beş yaşından itibaren yazmaya teşvik etti. Ailesini ve çocukluğunu otobiyografik eseri A Nursery in the Nineties'te (1935) anlatır.

O ve ağabeyi Harry özellikle birbirlerine yakındı. Farjeon beş yaşındayken, tiyatro oyunlarından ve edebiyattan çeşitli karakterler haline geldikleri sürekli bir yaratıcı oyuna başladılar. Orijinal karakterlerden ikisinin baş harflerinden sonra TAR olarak adlandırılan bu oyun, yirmili yaşların ortalarına kadar sürdü. Farjeon, bu oyunun ona "yazmayı bir zevk haline getiren kolaylık akışını" verdiğini belirtir.[3]

Hayatının çoğunu Londra'nın edebiyat ve tiyatro çevrelerinde geçirmesine rağmen, Farjeon'un ilhamının çoğu çocukluğundan ve aile tatillerinden gelir. 1907'de Fransa'da yaptığı bir tatil, ona, daha sonra Martin Pippin in the Apple Orchard adlı gezgin bir ozanı anlattığı hikâyesini yaratması için ilham verecekti. İlk yayınları arasında, 1908'de yayınlanan Pan Worship adlı[4] şiir kitabı ve 1916'da yayınlanan Nursery Rhymes of London Town bulunmaktadır. Birinci Dünya Savaşı sırasında aile, manzaranın, köylerin ve yerel geleneklerin sonraki yazıları üzerinde derin bir etkiye sahip olacağı Sussex'e taşındı. Martin Pippin hikâyeleri de böylelikle Sussex'te yer aldı.

Farjeon, on sekiz yaşında, daha sonra besteci ve müzik öğretmeni olan kardeşi Harry'nin müziği için bir operet olan Floretta'nın librettosunu yazdı. Ayrıca en küçük erkek kardeşi Herbert ile Shakespeare ve dramatik eleştirmenlik üzerine işbirliği yaptı. Yapımları arasında Kings and Queens (1932), The Two Bouquets (1938), An Elephant in Arcady (1939) ve The Glass Slipper (1944) yer alır.

Farjeon'un D.H. Lawrence, Walter de la Mare ve Robert Frost gibi büyük edebi yeteneklere sahip geniş bir arkadaş yelpazesi vardı . Şair Edward Thomas ve eşiyle birkaç yıl yakın bir dostluğu oldu. Thomas'ın Nisan 1917'de Arras Savaşı sırasında ölümünün ardından, karısı Helen'e yakın kaldı. Daha sonra yazışmalarının çoğunu yayınladı ve ilişkilerinin kesin bir açıklamasını Edward Thomas: The Last Four Years (1958) adlı eserinde anlattı.[5]

Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra Farjeon hayatını şair, gazeteci ve yayıncı olarak kazandı. Genellikle bir takma adla yayınlanan Farjeon'un şiirleri The Herald (Tomfool), Punch, Time and Tide (Chimaera), The New Leader (Merry Andrew), Reynolds News (Tomfool) ve bir dizi başka süreli yayınlarda yayınlandı. The Herald, Reynolds News ve New Leader için güncel çalışması, 1920'lerin ve 30'ların herhangi bir sosyalist şairinin belki de en başarılısıydı.

Farjeon hiç evlenmedi ama İngilizce öğretmeni George Earle ile otuz yıllık bir arkadaşlığı vardı. Earle'ün 1949'daki ölümünün ardından, Eleanor'un, Portrait of a Farjeon (1966) kitabında da yazdığı gibi aktör Denys Blakelock ile uzun bir arkadaşlığı oldu.

1950'lerde üç büyük edebiyat ödülü aldı. İngiliz çocuk kitapları için 1955 Carnegie Madalyası'nı ve 1956'da The Little Bookroomdan yaptığı alıntıyla Hans Christian Andersen Madalyası'nı kazandı.[6][7][8] ABD merkezli Catholic Library Association'dan 1959'da aldığı Regina Madalyası, onun "çocuk edebiyatına devam eden, seçkin katkısını" işaret eder.[9]

1960 yılında Farjeon, aile kitap koleksiyonunu Dunedin Halk Kütüphanesi'ne bağışladı. Babası İngiltere'ye dönmeden önce 1860'larda Dunedin'de gazeteciydi. Koleksiyon, Farjeon'un, babası, erkek kardeşleri ve yeğeninin eserlerini içerir. Aynı zamanda bir aile dostu olan ve Benjamin Farjeon'un kitaplarının çoğunu resimleyen Nicholas Chevalier'den bazı müzik parçaları, fotoğraflar ve yazışmalar ile iki piktograf mektubu da içerir.[4][10]

Farjeon'un mezarı, St John at Hampstead, Londra

Farjeon, 5 Haziran 1965'te Londra, Hampstead'de öldü.[11] St John-at-Hampstead'in kuzey kilise bahçesi uzantısına gömüldü.

Bir yayıncılar derneği olan The Children's Book Circle, her yıl çocuk kitaplarına bağlılığı ve katkısı olağanüstü kabul edilen kişi veya kuruluşlara Eleanor Farjeon Ödülü vermektedir.

Çalışmaları, Japon film yönetmeni ve animatör Hayao Miyazaki tarafından bir etki olarak gösteriliyor. Edward Thomas ile arkadaşlığı üzerine 1958 tarihli kitabına Book One of The Memoirs of Eleanor Farjeon adını vermesine ve sonraki ciltler için planlarını özetlemesine rağmen, bunu 1965'teki ölümünden önce hiç tamamlamadı. Yeğeni Annabel Farjeon (1919–2004), bitmemiş yazıları teyzesinin Morning has Broken (1986) adlı biyografisine dahil etti.[12]

Yazarlığı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Farjeon'un en yaygın olarak yayınlanan eseri, 1931'de İskoç köyü Bunessan ile ilişkili eski bir Gal ezgisine yazılan ve 1971'de Cat Stevens tarafından seslendirildiğinde uluslararası bir hit haline gelerek, ABD Billboard Hot 100'de altıncı numaraya kadar yükselen "Morning has Broken" adlı ilahisidir. Bu ilahi 1972'de US Easy Listening listesinde bir numaraya,[13] ve Kanada RPM dergi listelerinde dört numaraya yükseldi. Ayrıca, genellikle eski bir Fransız melodisiyle söylenen ve genellikle çocuk koroları tarafından icra edilen Advent şarkısı "People, Look East!" i de yazmıştır.[14]

Farjeon'un Granny Gray adlı eserinde bulunanlara benzer çocuklara yönelik oyunları, özellikle 1950'ler ve 60'lar boyunca okul performanslarında ilgi gördü ve popüler oldu. Küçük çocukların oynayabileceği ve öğretmenlerin de oyunu yönetebileceği bir düzende hazırlanmışlardı. Oyunların birçoğu çok sayıda küçük bölümden oluşur ve bu da bir sınıfın performansını kolaylaştırırdı.

Farjeon'un kitapları arasında Martin Pippin in the Apple Orchard (1921) ve onun devamı niteliğinde olan Martin Pippin in the Daisy Field (1937) yer alır. Farjeon bu gezgin ozan hakkında ilk ilhamını Fransa'dan almıştı ancak, aslında Sussex'te geçer. Apple Orchard'da, gezgin ozan Martin Pippin, sevgilisinin onu korumak için altı yeminli bakireyle birlikte değirmen evinde kilitli kaldığı bir meyve bahçesini ziyaret etmesi için ona yalvaran, aşık bir sabancı ile karşılaşır. Martin Pippin kızı kurtarmaya gider ve anlattığı aşk hikâyeleriyle genç kadınların güvenlerini kazanır. Görünüşte bir çocuk kitabı olmasına rağmen, büyük ölçüde Charles Perrault'un Güzel ve Çirkin ve Külkedisi gibi peri masallarına benzeyen altı aşk hikâyesi bir çocuk için değil, genç bir asker olan Victor Haslam için yazılmıştır. Farjeon gibi, o da şair Edward Thomas'ın yakın arkadaşıydı. Hikâyelerde, sevilen birinin görünürdeki kaybı, ihanet ve asla aşkı bulamayacakmış gibi görünen bir kadının özlemi gibi temalar yer alıyor.

Devam kitabı, Martin Pippin in the Daisy Field, Martin'in papatya zincirleri yaparken eğlendirdiği altı küçük kızla ilgilidir. Bu kez çocuklar için yazılan altı öykü, daha sonra ayrı olarak yayınlanan ve Farjeon'un tüm öykülerinin en iyilerinden biri olarak düşünülebilecek "Elsie Piddock Skips in her Sleep"u da içerir.

The Little Bookroom, Farjeon'un hikayelerinden oluşan bir koleksiyonudur. Oxford University Press tarafından 1955'te Edward Ardizzone'un çizimleriyle yayınlanmıştır. Farjeon, bu çalışmasıyla kısaca CILIP olarak da bilinen The Chartered Institute of Library and Information Professionals'dan Carnegie Madalyası kazandı ve yılın en iyi çocuk kitabı seçildi. Ayrıca 1956'da ilk uluslararası Hans Christian Andersen Madalyasını aldı.

Stephen Fry, şiire girişini tartışırken, Farjeon'un çocuklar için şiirlerinin yanı sıra A.A. Milne ve Lewis Carroll'un "İngiliz şiir bahçesinden dayanıklı yıllıklar" olarak alıntı yaptı.[15]

Seçilen yayınların listesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Çocuklar için bir şarkı sayfasında Eleanor Farjeon'un dizeleri
Kitapları
  • Pan-Worship and Other Poems (1908)
  • Arthur Rackham: The Wizard at Home (1914), non-fiction about Arthur Rackham
  • Nursery Rhymes of London Town (1916)
  • Gypsy and Ginger (1920)
  • Moonshine (1921), poems, as by Tomfool, OCLC 883460931
  • Martin Pippin in the Apple Orchard (Collins, 1921), illustrated by C. E. Brock
US editions: Frederick A. Stokes Company, 1922, unillustrated (e-copy 24 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1925 printing); J. B. Lippincott Company, 1961, illus. Richard Kennedy (e-copy 24 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., mis-catalogued as 1921)
Oyunlar ve Romanlaştırmalar
Hatıraları

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Bell & Millar 2011.
  2. ^ 100 Ideas for Assemblies: Primary School Edition, by Fred Sedgwick, p. 52
  3. ^ Eleanor Farjeon, A Nursery in the Nineties, Oxford, 1960. First published as Portrait of a Family, Golancz, 1935.
  4. ^ a b Eleanor Farjeon – Farjeon Family Collection 25 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Dunedin Libraries. Retrieved 11 June 2012
  5. ^ Farjeon 1997.
  6. ^ (Carnegie Winner 1955) 29 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Living Archive: Celebrating the Carnegie and Greenaway Winners. CILIP. Retrieved 15 August 2012.
  7. ^ "Hans Christian Andersen Awards" 18 Ağustos 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. International Board on Books for Young People (IBBY). Retrieved 23 July 2013.
  8. ^ "Eleanor Farjeon" 16 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (pp. 22–23, by Eva Glistrup).
    "Half a Century of the Hans Christian Andersen Awards" 16 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (pp. 14–21). Eva Glistrup.
    The Hans Christian Andersen Awards, 1956–2002. IBBY. Gyldendal. 2002. Hosted by Austrian Literature Online. Retrieved 23 July 2013.
  9. ^ "Regina Medal" 27 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Catholic Library Association. Retrieved 23 July 2013.
  10. ^ "Lyricist sounds familiar". Otago Daily Times Online News (İngilizce). 1 Ağustos 2011. 16 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2019. 
  11. ^ Great Britons: twentieth-century lives. p. 115. Oxford University Press, 1985. Retrieved 11 June 2012.
  12. ^ Farjeon 1986.
  13. ^ Whitburn, Joel (1996). The Billboard Book of Top 40 Hits, 6th Ed. (Billboard Publications),
  14. ^ Dearmer, Percy; Vaughan Williams, Ralph; Shaw, Martin (1964). The Oxford book of carols. Oxford University Press. ISBN 9780193131040. OCLC 597739.  Yazar eksik |soyadı2= (yardım)
  15. ^ The Ode Less Travelled: Unlocking the Poet Within, New York: Gotham Books, 2014, s. 307  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Vikisöz'de Eleanor Farjeon ile ilgili sözleri bulabilirsiniz.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Eleanor_Farjeon&oldid=33626069" sayfasından alınmıştır