İçeriğe atla

Constantine Andreou

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Constantine Andreou
Doğum24 Mart 1917(1917-03-24)
São Paulo, Brezilya Brezilya
Ölüm08 Ekim 2007 (90 yaşında)
Atina, Yunanistan Yunanistan
AlanıResim, Heykel
Ödüller
Gran Prix d' Antoine Pevsner (1988), Croix de Chevalier de la Légion d'honneur (2000), Officier de l'Ordre des Arts et des Lettres (2005)

Constantine Andreou (aynı zamanda: Costas Andreou, Kostas Andreou; Fransızca: Constantin Andréou, Costas Andréou; Yunanca: Κωνσταντίνος Ανδρέου, Κώστας Ανδρέου), (24 Mart, 1917 - 8 Ekim, 2007) altmış yıl boyunca başarılı bir kariyere sahip olmuş olan Yunan kökenli ressam ve heykeltıraş. Andreou 20. yüzyılın ünlü uluslararası sanatçısı tarafından övülmüştür.[1][2][3][4]

Biyografi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Erken Dönem (1917-1945)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Constantine Andreou 1917'de São Paulo, Brezilya'da birkaç yıl önce buraya göç etmiş olan Yunan bir ailede dünyaya geldi.[5]

1925 yılında ailesi, Andreou'nun II. Dünya Savaşına kadar yaşayacağı Atina'ya döndü. Bu yıllarda Andreou el sanatları ile amatör olarak ilgilenmiş ve bir süre teknik dizayn çalışırken mobilya yapımında marangozluk yapmıştır.[6]

1935 yılında mezun olmuştur.[5] Aynı yıl, heykel çalışmalarına[5] ve daha sonra kendisini ünlü yapacak olan sanat formunu geliştirmeye başlamıştır.

1939'da, Andreou Panellinio'da (Πανελλήνιο) yer aldı fakat jüri kendisinin üç tane heykelini diskalifiye etti.[6]

1942'de,aynı yarışmaya tekrar katıldı ve aynı çalışmalarını sundu.[6] Eserler o kadar canlıydı ki doğayı kopyalayarak hile yapmakla suçlandı.[6] Yunanistan'da zamanın önemli üç şahsiyeti Memos Makris, John Miliades ve Nikos Nikolaou Andreou'yu savunmaya geldiler.[6][7] Sonuçta olayın kamusallaşması ilk kez ünlenmesini ve sanatının tanınmasını sağladı.[6][7]

1940 yılında Yunanistan müttefiklerin yanında İkinci Dünya Savaşı'na girdi ve 1941 yılında ülke Nazi ve İtalyan istilasina uğradı. 1940 yılında Andreou Helen Ordusu'na seçildi ve istila süresince Yunan Direnişi'nin bir üyesi oldu.[5]

Savaş yılları ve istila Andreou'yu sanatsal çalışmalarını yapmaktan alıkoymadı. 1945'te Fransız bursunu kazanarak Fransa'ya gitti.[5]

Fransa Dönemi (1945-2002)

[değiştir | kaynağı değiştir]

1947 yılında Andreou yeni kişisel tekniğini, kaynaklanmış bakır sacları kullanmaya başladı. Bu yeni teknik kendisine gelenekten tamamen farklı bir biçimde yaratımlarını ifade etme yolunu açtı.[6]

Andreou'nun ifade metodu üzerindeki ve kişisel "dili"nin gelişimindeki en büyük etki Le Corbusier ile arkadaşlığı olmuştur. İlk kez 1947 yılında tanışmışlar ve 1953'e kadar beraber çalışmışlardır..[6]

Le Corbusier bir seferinde Andreou'ya "Nasıl çalışman gerektiğini nerede öğrendin?" diye sordu. Andreou bu soruya "Ben Yunanım. Bilgiyi kendimle beraber taşırım" diyerek cevap verdi.[6] Bu arkadaşlık Le Corbusier'in mimarinin devasa bir heykel olduğu, heykelin de mimarinin kanunlarına bağlı olduğu fikrinin Andreou'nun zihnine aşılanmasını sağladı.[8]

Aynı dönemde, Andreou içinde Saint-Germain-des-Prés'de çeşitli konuları tartıştıkları Jean-Paul Sartre'ın da bulunduğu seçilmiş bir filozof grubunun üyesi oldu.[9]

Andreou ilk sergisini 1951'de Paris'te açtı. Bu sergisinde stilinin dönüşümünü sergiledi. "Yedi Yunan Heykeltıraş" isimli grup sergisinde Andreou "zengin, çeşitli ve başarılı eserleriyle başkentteki en ünlü Yunan heykeltıraş" olarak tanımlanmıştır.[10][11]

Onyılın sonunda, Andreou Fransız sanat sahnesinde tanınmış biri haline gelmiş ve Mondrian, Picasso ve Gastaud ile eş olarak nitelendirilmiştir.[12] 1982'de kendisine Paris "Autumn Salon"un başkanlık görevi verilmiştir.[13][14]

1999'da Andreou'nun Fransa'da iken yaşadığı yer olan La Ville-du-Bois'da şehir kütüphanesinin adı sanatçıyı onurlandırmak amacıyla Constantine Andreou olarak değiştirilmiştir.[6][15][16]

Fransa'daki yaşamı boyunca Yunanistan'daki ailesini ve arkadaşlarını düzenli olarak ziyaret etti ve çalışmalarını burada birçok şehir ve adada sergiledi. 1977'de Aegina adasında yüzyıllık bir şarap imalathanesi satın aldı.[17] İmalathaneyi uzun süredir arkadaşı ve meslektaşı olan Nikos Nikolaou'nun adada ev satın alma fikrinden etkilenerek kendi evi haline getirdi.[17]

Sonraki Dönem ve Yunanistan'a Dönüş (2002-2007)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Constantine Andreou 8 Ekim 2007'de Atina'daki evinde öldü.[18][19]

Mirası

[değiştir | kaynağı değiştir]

2004 yılında Andreou, sanat içerisinde çalışmalarının yerini tanıtmak ve heykel ile resmin dünya çapında önemini vurgulamak amacıyla "Costas Andreou Vakfı"nı kurdu. Vakıf uluslararası bir jürinin verdiği karara dayanarak her üç senede bir genç ve yeni sanatçılara ödül vermektedir. Ödül ilk kez 2008 Mart ayında verilmiştir.[13]

Ödülleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çalışmaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Andreou'ya ait çalışmalar Avrupa'da, Amerika'da ve Asya'da birçok özel koleksiyonda bulunmaktadır.[5]

Constantine Andreou Antwerp, Hollanda, Paris, Venedik ve Yugoslavya Bienallerinde yer almıştır.[13]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Michel Bourgeois in ANDREOU (Fransızca). Paris, France: Les Editions du Temps. 1984. 
  2. ^ Greek Minister of Culture (2001). Presentation of 'Commandeur de l'Ordre des Arts et des Lettres' to Andreou (Speech). Athens, Greece. 
  3. ^ J.P. Langlois, introduction - Femme Femmes, peintures. Athens, Greece: G. Giannoussis. 1997. 
  4. ^ Statement by the Board of Directors of the Teloglion Art Foundation, pg. 8 - ανδρέου (Yunanca). Thessaloniki, Greece: Teloglion Foundation of Art, AUT. 2004. ISBN 960-87805-1-9. 
  5. ^ a b c d e f g ANDREOU ΓΛΥΠΤΙΚΗ SCULPTURE - bas reliefs in color. Athens, Greece: Bastas Editions. 1999. ISBN 960-7418-39-5. 
  6. ^ a b c d e f g h i j k ανδρέου (Yunanca). Thessaloniki, Greece: Teloglion Art Foundation, AUT. 2004. ISBN 960-87805-1-9. 
  7. ^ a b Μ. Καλλιγάς (19 Haziran 1942). "Πανελλήνια Έκθεση Γλυπτικής-Ζωγραφικής". Ελεύθερο Βήμα (Yunanca). Atina. 
  8. ^ Βεατρίκη Σπηλιάδη (10 Haziran 1977). "Andreou". Καθημερινή (Yunanca). 
  9. ^ pg. 31 - L'art abstrait (Fransızca). Paris: Pluriel. 1980. 
  10. ^ M. Baram (1953). "Sept Sculpteures grecs". France-Grèce (Fransızca). 
  11. ^ J.A. Cartier (7 Mayıs 1953). "Sept sculpteurs grecs au Petit Palais". Combat (Fransızca). 
  12. ^ Jean-Paul Sartre (Temmuz 1959). "Andréou". Les Temps modernes (Fransızca), 161. 
  13. ^ a b c d "«Εφυγε» ο γλύπτης, ζωγράφος και χαράκτης Κώστας Ανδρέου" (Yunanca). Kathimerini. 17 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2007. 
  14. ^ Jean-François Larrieu. "Le mot du Président" (Fransızca). 28 Ağustos 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007. 
  15. ^ "Bibliothèque municipale Constantin Andréou" (Fransızca). 8 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2007. 
  16. ^ "Έφυγε ο γλύπτης Κώστας Ανδρέου" (Yunanca). Ethnos. Erişim tarihi: 6 Kasım 2007. [ölü/kırık bağlantı]
  17. ^ a b Διαμαντένια Ριμπά (18 Mart 2007). "Κώστας Ανδρέου-ο Έλληνας γλύπτης- ζωγράφος που δοξάζει το όνομα της Ελλάδας" (PDF) (Yunanca). ANA-MPA. 18 Mart 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007. και συνεργάζεται με τον αδελφικό φύλο[sic] ζωγράφο Νίκο Νικολάου 
  18. ^ "Φτωχότερη η γλυπτική" (Yunanca). Rizospastis. 17 Aralık 2007. s. 23. 13 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2007. 
  19. ^ "Απεβίωσε ο καλλιτέχνης Κ. Ανδρέου" (Yunanca). To Vima. 10 Ekim 2007. Erişim tarihi: 10 Ekim 2007. [ölü/kırık bağlantı]
  20. ^ "Nominations dans l'ordre des Arts et Lettres de janvier 2005" (Fransızca). 28 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2007. 

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Institut Francais d' Athenes[ölü/kırık bağlantı] on CultureGuide.gr (invalid as of January 2007 - site deactivated as per [1][ölü/kırık bağlantı])
  • ΑΝΔΡΕΟΥ ζωγραφική αναδρομική 1950-1992 (Yunanca). Municipality of Thessaloniki, Greece - Vafopoulio Cultural Center - Dimitria 27. 1992. 
  • Max Crose & Jean Goldman (Mart 1970). "Numėro special, Exposition Andrèou". Almanach (Fransızca), 61. 
  • Andreou. Geneva, Switzerland: Cailler. 1959. 
  • B. Trėhet (19 Mart 1991). "A.C.A.M. XVIe salon". Chateau du Logis a Brėcey. 
  • Ν. Καλλονάς (19 Haziran 1942). "Πως Ζουν Οι Παλιοί Και Οι Μοντέρνοι Ζωγράφοι". Βραδυνή (Yunanca). Atina. 
  • "Η Έκθεση Τέχνης Στην Αθήνα" (Yunanca). Atina. 23 Haziran 1942. 
  • Armando Pacheco Alues (12 Aralık 1952). "Una visita a Constantin Andréou". Amanha (İspanyolca). 
  • G. Dormand (4 Haziran 1953). "Jeune sculpture, jeunes sculpteurs au musée Bourdelle". Libération (Fransızca). Paris. 
  • A. Vignaud (7 Haziran 1953). "Dans les jardins de Musée Bourdelle: la femme au salon de la jeune sculpture". Le Matin dimanche (Fransızca). Paris. 
  • Y. Jean (Ağustos 1953). "Flagrantes". São Paulo Magazine (Portekizce). 
  • M. Marseille (3 Mayıs 1954). "Les expositions". La Vie Judiciaire (Fransızca). 
  • J. Mosellan (4 Mayıs 1954). "Les expositions". Aux Écoutes du Monde (Fransızca). 
  • Y. Jean (Ağustos 1954). "Flagrantes". São Paulo Magazine (Portekizce), 9. 
  • "Un artistio grego expose no rio". A Noite Ilustrada (Portekizce). 12 Ekim 1954. 
  • R. Kiehl (2 Ağustos 1956). "Andréou". Les Dernières Nouvelles d'Alsace (Fransızca). 
  • J. Cartier (15 Ekim 1956). "Les expositions". Combat (Fransızca). 
  • A. Marc (2 Nisan 1958). "Un sculpteur grec a Paris: Andréou". La Lanterne (Fransızca). 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Constantine Andreou ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Constantine_Andreou&oldid=32750847" sayfasından alınmıştır