Christian Herter

Christian Herter
Christian Herter
53. Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanı
	Görev süresi; 22 Nisan 1959 - 20 Ocak 1961
Yerine geldiği	John Foster Dulles
Yerine gelen	Dean Rusk
Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanı Müşaviri
	Görev süresi; 21 Şubat 1957 - 22 Nisan 1959
Yerine geldiği	Herbert Hoover Jr.
Yerine gelen	C. Douglas Dillon
Kişisel bilgiler
Doğum	28 Mart 1895; Paris, Fransa
Ölüm	30 Aralık 1966 (71 yaşında); Washington, DC, ABD
Partisi	Cumhuriyetçi
Evlilik(ler)	Mary Pratt (e. 1917)
İmzası

Christian Archibald Herter (28 Mart 1895 – 30 Aralık 1966), 1953'ten 1957'ye kadar Massachusetts'in 59. Valisi ve 1959'dan 1961'e kadar Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanı olan Amerikalı bir Cumhuriyetçi politikacıydı.^[1]

İlk yılları

Herter, Paris'te Amerikalı sanatçı ve göçmen ebeveynler Albert Herter ve Adele McGinnis'in çocuğu olarak dünyaya geldi.Harvard Koleji'nden 1915'te mezun oldu ve diplomasiye atılmadan önce Columbia Üniversitesin'de mimarlık ve iç tasarım alanlarında yüksek lisans yaptı.^[2]

Herter, 1917'de zengin varis Mary Caroline Pratt (1895–1980) ile evlendi. Pratt Enstitüsü'nün uzun süredir başkanı olan ve Standard Oil patronu Charles Pratt'ın torunu olan Frederic B. Pratt'ın kızıydı. Üç çocukları oldu.^[1]

Diplomatik kariyer

Amerika Birleşik Devletleri Berlin Büyükelçiliği'nde bir süre ataşelik yaptı ve ataşeliğini yaptığı sırada Mainz'de casusluk şüphesiyle kısa süreliğine tutuklandı. 1919 Paris Barış Konferansı'ndaki ABD delegasyonunun bir parçasıydı ve burada Milletler Cemiyeti Sözleşmesi'nin hazırlanmasına yardım etti. Daha sonra, savaş sonrası Avrupa'ya açlıktan kurtulması konusunda yardımcı olunan bir programda Herbert Hoover'ın yardımcısıydı. Hoover, Başkan Harding döneminde Ticaret Bakanı olduğunda Herter, Hoover için çalışmaya devam etti. Herter, ayrıca ABD Dış İlişkiler Konseyi'nin kurulması kararlaştırılan 1919'da ki toplantıya katıldı.

Herter, Başkan Warren Harding'in skandallarla dolu yönetimi için çalışmaktan vazgeçti. Herter daha sonra uluslararası ilişkiler konusunda öğretim görevlisi olduğu Boston'a döndü ve orada bir süre dergi yazarlığı yaptı.

Siyasi kariyer

1930'da Herter ilk olarak Massachusetts Temsilciler Meclisine seçildi ve 12 yıl görev yaptı. Ardından 1942'de ABD Temsilciler Meclisi'ne seçildi. O yıllarda, Amerikan Karşıtı Faaliyetleri İzleme Komitesi'nin kalıcılığını desteklemeyi reddetti. Herter, 1947'de Ortadoğu akademisyeni George Camp Keizer ile Orta Doğu Enstitüsü'nü kurdu ve ardından Dünya Barış Vakfı'nın mütevelli heyetinde görev yaptı. Fakir ülkelere teknolojik yardım sağlayan Başkan Truman'ın Nokta Dört Programına destek verdi.^[3]

Herter, Kongre'de beş dönem görev yaptı. 1952'de Massachusetts valiliği için başarılı bir seçim yarışına girdi ve görevdeki Vali Paul A. Dever'i kıl payı yenilgiye uğrattı.

Herter, 1954'te Robert F. Murphy'yi yenerek tekrar vali seçildi. 1956'da üçüncü bir dönem yapmamayı seçti.

Diplomatik kariyer

21 Şubat 1957'de Herter, Eisenhower yönetiminin ikinci dönemi için Dışişleri Bakanı Müşaviri olarak atandı; daha sonra, John Foster Dulles ağır bir şekilde hastalanınca, 22 Nisan 1959'da Dışişleri Bakanı olarak atandı. Dulles bir ay sonra öldü.

Herter'in başlıca diplomatik sorunları arasında Soğuk Savaş'ta Batı Berlin'in statüsüne ilişkin artan krizler; Sovyet lideri Nikita Kruşçev ile zorlu müzakereler, özellikle de U-2 casus uçağının Sovyetler tarafından düşürülmesi; Paris Zirvesi konferansının çöküşü; ve Fidel Castro'nun Küba devrimini komünizmden uzaklaştırmaya yönelik Amerikan çabalarının ilk aşamaları vardı. Kongo'da bir İç Savaş da dahil olmak üzere dünya çapında daha küçük krizler vardı. Herter'in dikkatli ve ihtiyatlı yaklaşımı, Eisenhower'ın tercihleriyle eşleşti ve Kremlin'in savaşçılığına yanıt olarak müzakereye vurgu yaptı. Yumuşak dile rağmen Herter, Küba'ya karşı güçlü politikaları ve Berlin konusunda uzlaşmayı reddetmeyi destekledi. Temmuz 1959'da Batı Berlin'i ziyareti sırasında Herter, sokaklarda 100.000'den fazla insan tarafından coşkuyla kutlandı.

Görevden ayrıldıktan sonra ayrıca ticaret müzakereleri için Başkan John F. Kennedy'nin temsilcilciliğini yaptı.^[4]

1960 seçiminden sonra Herter, çeşitli konsey ve komisyonlarda görev yaptı ve ölümüne kadar hem John F. Kennedy hem de Lyndon Johnson için çalıştı.

30 Aralık 1966'da 71 yaşında Washington DC'de öldü ^[1]

Kaynakça

^ ^a ^b ^c "Christian Herter Is Dead at 71. Secretary of State, 1959-1961. Ex-Massachusetts Governor, Dalles's Successor, Devoted Life to Public Service Christian Herter, Former Secretary of State, Dies". The New York Times. 1 Ocak 1967. 5 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "obit" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
^ "Christian A. Herter (1959–1961) | Miller Center". millercenter.org (İngilizce). 4 Ekim 2016. 5 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2020.
^ Bernard Lemelin, "An International Republican in a Time of Waning Bipartisanship: Congressman Christian A. Herter of Massachusetts and the Point Four Program, 1949-1950." New England Journal of History (2001) 58#1 pp 61-90.
^ Bruce W. Jentleson and Thomas G. Paterson, eds. Encyclopedia of US foreign relations. (1997) 2:295.

[obit-1] "Christian Herter Is Dead at 71. Secretary of State, 1959-1961. Ex-Massachusetts Governor, Dalles's Successor, Devoted Life to Public Service Christian Herter, Former Secretary of State, Dies". The New York Times. 1 Ocak 1967. 5 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "obit" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)

[2] "Christian A. Herter (1959–1961) | Miller Center". millercenter.org (İngilizce). 4 Ekim 2016. 5 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2020.

[3] Bernard Lemelin, "An International Republican in a Time of Waning Bipartisanship: Congressman Christian A. Herter of Massachusetts and the Point Four Program, 1949-1950." New England Journal of History (2001) 58#1 pp 61-90.

[4] Bruce W. Jentleson and Thomas G. Paterson, eds. Encyclopedia of US foreign relations. (1997) 2:295.

[1]

[2]

[3]

[4]