Cemşid Amuzegar
Cemşid Amuzegar جمشید آموزگار | |
---|---|
İran Başbakanı | |
Görev süresi 7 Ağustos 1977 - 27 Ağustos 1978 | |
Hükümdar | Muhammed Rıza Pehlevi |
Yerine geldiği | Emir Abbas Huveyda |
Yerine gelen | Cafer Şerif İmami |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 25 Haziran 1923 Tahran, İran |
Ölüm | 27 Eylül 2016 (93 yaşında) Rockville, ABD |
Partisi | Milliyetçi Parti (1960-1975) Rastahiz Partisi (1975-1977) |
Evlilik(ler) | Ulriche Amuzegar (1925-2005) |
Bitirdiği okul | Cornell Üniversitesi |
Dini | Şia İslam |
Cemşid Amuzegar, (25 Haziran 1923, Tahran, İran - 27 Eylül 2016, Rockville, ABD), eski İranlı iktisatçı ve siyasetçi. Pehlevi Hanedanı döneminde, 7 Ağustos 1977 ile 27 Ağustos 1978 tarihleri arasında İran başbakanı olarak görev yaptı.
Yaşamı ve eğitimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Cemşid Amuzegar 1923'te Tahran'da dünyaya geldi.[1] Üniversite eğitimini hukuk ve mühendislik alanlarında Tahran Üniversitesi'nde tamamladıktan sonra ABD'deki Cornell Üniversitesi'nde doktora yaptı.[1]
Kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]İlk olarak başbakan Hasan Ali Mansur'un kabinesinde yer alan Sağlık Bakanı Cihanşah Salih'in altında bakan yardımcısı olarak çalışmaya başlayan Amuzegar, ardından Sağlık Bakanlığı görevine getirildi. 1964 yılında Mansur'un bir suikast sonucu öldürülmesinden sonra kurulan Emir Abbas Huveyda hükûmetinde 9 yıl boyunca Maliye Bakanlığı yaptı. 1965 - 1971 yılları arasında çeşitli OPEC toplantılarına katıldı.[2] 1971'de, Amerikan dolarının fiilen devalüe edilmesinden sonra petrol üreticisi ülkelerin gelirlerinde meydana gelen kaybın giderilmesi için OPEC ile batılı petrol şirketleri arasında yapılan müzakerelerde OPEC'i temsil etti. Bu dönemde Suudi Arabistan petrol bakanı Şeyh Ahmet Zeki Yamani ile birlikte yürüttüğü çalışmalarla petrol fiyatının dört kat artmasından kilit rol oynadı. Bu artış İran'ın altyapı, tarım ve savunmanın modernleştirilmesi için ihtiyaç duyulan kaynağı yarattı. 1974'te İçişleri Bakanı olarak atandı.
21 Aralık 1975'te Viyana'da yapılan OPEC toplantısını basan Çakal Carlos tarafından rehin alındı, Carlos'a onu idam etmesi emredilse de Carlos bunu gerçekleştirmedi. Birkaç gün sonra ise diğer rehinelerle beraber serbest bırakıldı.
1977'de İran'daki tek yasal siyasi parti olan Rastahiz Partisi'nin (Diriliş Partisi) başına geçti. Jimmy Carter'ın Amerika Birleşik Devletleri başkanı olmasından kısa bir süre sonra 7 Ağustos 1977'de Şah Muhammed Rıza Pehlevi tarafından Emir Abbas Huveyda'nın yerine başbakanlığa atandı.[3] Amuzegar'ın başbakanlığında enflasyon oranı düşerken, yüksek gelirlilerden alınan vergiler de arttırıldı. Ekonomi için gerekli olan reformları yapması, istihdamı ve özel sektörün kârlılığını azalttınca hızla halk nezdindeki popülerliğini yitirdi. Ekonomik sorunların da etkisiyle daha da artan siyasi karışıklıklar nedeniyle 27 Ağustos 1978'de istifa etti ve yerine Cafer Şerif İmami geçti.[3][4]
1979'daki İran İslam Devrimi'nden hemen önce ülkeyi terk ederek ABD'ye yerleşen Amuzegar, önce Chevy Chase'de sonra da Rockville'de yaşadıktan sonra[5] 27 Eylül 2016 tarihinde 93 yaşındayken öldü.[5]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Kadivar, Darius (20 Mayıs 2012). "Shah Names New Cabinet with Jamshid Amouzegar as PM (1977)". The Iranian. 27 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2013.
- ^ "162nd Ordinary Meeting" (PDF). OPEC. 2 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2013.
- ^ a b Nikazmerad, Nicholas M. (1980). "A Chronological Survey of the Iranian Revolution". Iranian Studies. 13 (1/4). ss. 327-368. doi:10.1080/00210868008701575. JSTOR 4310346.
- ^ Mansoor Moaddel (January 1994). Class, Politics, and Ideology in the Iranian Revolution. Columbia University Press. s. 160. ISBN 978-0-231-51607-5. 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2020.
- ^ a b "Jamshid Amouzegar, former Iranian prime minister, dies at 93". The Washington Post. 21 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Siyasi görevi | ||
---|---|---|
Önce gelen: Emir Abbas Huveyda |
İran Başbakanı 1977-1978 |
Sonra gelen: Cafer Şerif İmami |