Canbey sülalesi
Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Canbey sülalesi ДжьанымбергӀа | |
---|---|
Ülke | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
İlgi odağı | hayvancılık |
Milliyet | Abaza |
Köken yeri | ![]() |
Ana hanedan | Jamba |
Kurucu | Salim-ipa Cambey |
Alt kolları | Malıxhua, Xharıtkua, Jemanbey, Janbey, Bjanbey, Guna |
Canbey, Canımbey, Janbey veya Candubay (Abazaca: Джьанымбей [d͡ʑanəmbaj], Жанымбей [ʒanəmbaj]; Kabardeyce: Жанбей [ʒanbaj]; Osmanlıca: جمبه; Rusça: Джендубаев, Жамбеев) sülalelesi, aristokrat Abaza bir ailedir. Abazaların Aşuva boyundandırlar.
Diğer dokuz Abaza aşiretiyle beraber Canbeyler, ağmısta du (toprak ağasından sonraki soylu sınıfı) sınıfını oluşturuyorlardı.[1]
Oldukça büyük olan sülalenin adı söyleyene göre değiştiğinden dolayı her telaffuz farklı aile gibi algılansa da damgalar bütün bu ailelerin kökeninin bir olduğunu net bir şekilde ortaya koyuyor. Ailenin Kabardeyler arasında, farklı telaffuzlarla beraber, Janbey adında[2] bir kolu bulunmakta. Rusçada ise Candubayev (Джандубаев) оlarak geçmekte.[3]
Şu anda, Karaçay-Çerkesya'da Gum Lokt (ru.: Krasniy Vostok), Yincik-Çıkun, Psıj (ru.: Dudarovskiy) köylerinde, başkent Çerkesk'te, Moskova, Sohum kentlerinde ve Türkiye'de Yozgat, Adana, Kayseri ve Kırşehir başta olmak üzere birçok Abaza köyünde meskûn hâldeler.
Köken
[değiştir | kaynağı değiştir]Canımbey ailesi, Aşuva göçleriyle beraber Karadeniz kıyısından, Soçi yakınlarından, Abazaşta'ya göç etmiştir. Bilinen ilk atası Salim (Сальым), yaklaşık 1735 yılında doğdu. Çocukları Malıxhua (Мальыхва), Xharatıkua (Харатыква) ve Cambey, her biri kendi adlarıyla birer klana ata oldular.[4]
Abhazya seyahati sırasında Evliyâ Çelebi, Canımbeylerin ata sülalesinin devamı olan Cembe aşiretini de 2.000 piyadeye sahip oldukları bilgisiyle beraber kayıt etmiştir.[5]
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Записка о горцах БаталпаKab уезда //ГА СОАССР, ф.262, оп.1, д.71, лл.102-121.
- ^ Максидов А. А. Родословная Жамбеевых / — Нальчик : Эль-Фа, 2004. — 272,[3] с.: Часть текста на кабард. яз. — Библиогр. В подстроч. прим. — 500 экз. — ISBN 5-88195-634-6
- ^ Генеалогия Северного Кавказа / Материалы I научно-практической конференции «Генеалогия Северокавказских Просветителей» / выпуск 2/2002 «Эль-Фа». А. И. Мусукаев, А. А. Максидов
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2021.
- ^ Evliyâ Çelebi. Seyehatname. c. 2.