İçeriğe atla

CD37

Vikipedi, özgür ansiklopedi
CD37
Tanımlayıcılar
Başka adlarCD37, GP52-40, TSPAN26, CD37 molekülü
Dış kimliklerOMIM: 151523 MGI: 88330 HomoloGene: 20422 GeneCards: CD37
Gen yerleşimi (İnsan)
19. Kromozom (insan)
Krom.19. Kromozom (insan)[1]
19. Kromozom (insan)
CD37 için genom yerleşimi
CD37 için genom yerleşimi
Bant19q13.33Başlangıç49,335,171 [1]
Bitiş49,343,335 [1]
RNA ekspresyonu deseni
Daha çok ekspresyon verisi başvurusu
Ortologlar
TürlerİnsanFare
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNA)

NM_001040031
NM_001774

NM_007645
NM_001290802
NM_001290804

RefSeq (protein)

NP_001035120
NP_001765

NP_001277731
NP_001277733
NP_031671

Yerleşim (UCSC)Krom. 19: 49.34 – 49.34 Mbn/a
PubMed araması[2][3]
Vikiveri
İnsan'ı Gör/DüzenleFare'yi Gör/Düzenle

Lökosit Antijeni CD37, insanlarda CD37 geni tarafından kodlanan bir proteindir.[4][5]

Bu protein, tetraspanin ailesi olarak da bilinen transmembran 4 süperailesinin üyesi olan bu gen tarafından kodlanmıştır Bunun üyelerinin çoğu, dört hidrofobik transmembran etki alanının varlığı aracılığıyla ayırt edici nitelikte olan hücre yüzey proteinleridir. Tetraspaninler, bağışık yanıtların, hücre gelişiminin, etkinleşmenin, büyümenin ve hareketliliğin düzenlenmesinde rol oynayan mediate sinyal iletim olaylarına aracılık etmektedir.[6][7][8][9] CD37'nin dışa vurumu (ekspresyonu), olgun B hücrelerinin bolluğunda bağışıklık sistemi hücreleriyle kısıtlanmıştır ve T hücreleri ile miyeloid hücrelerde daha düşük ekspresyonu olduğu saptanmıştır. CD37, integrinler ve başka transmembran 4 süperailesi proteinleriyle kompleks yaptığı bilinen hücre yüzey glikoproteinidir. Alternatif uçbirleştirme (alternatif splicing), farklı izoformları kodlayan çoklu transkript türevleri ile sonuçlanır.[5] CD37, hümoral[10][11] ve hücresel bağışık yanıtlarının ikisini de kontrol eder.[12][13][14] Farelerde CD37 eksikliği, B hücreli lenfomaların spontan olarak gelişmesine öncülük eder[15] ve CD37 negatif lenfomalı hastaların daha kötü bir klinik gidişi bulunmaktadır.[16]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000104894 - Ensembl, May 2017
  2. ^ "İnsan PubMed Başvurusu:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine. 
  3. ^ "Fare PubMed Başvurusu:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine. 
  4. ^ "The genes for CD37, CD53, and R2, all members of a novel gene family, are located on different chromosomes". Immunogenetics. 37 (6). Mar 1993. ss. 461-5. 
  5. ^ a b "Entrez Gene: CD37 CD37 molecule". 5 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ "The tetraspanin web modulates immune-signalling complexes". Nature Reviews. Immunology. 5 (2). Şubat 2005. ss. 136-48. 
  7. ^ "Lateral organization of membrane proteins: tetraspanins spin their web". The Biochemical Journal. 420 (2). Mayıs 2009. ss. 133-54. 
  8. ^ "Tetraspanin functions and associated microdomains". Nature Reviews Molecular Cell Biology. 6 (10). Ekim 2005. ss. 801-11. 
  9. ^ "Molecular interactions shaping the tetraspanin web". Biochemical Society Transactions. 45 (3). 15 Haziran 2017. ss. 741-750. 
  10. ^ "The tetraspanin protein CD37 regulates IgA responses and anti-fungal immunity". PLoS Pathogens. 5 (3). Mart 2009. ss. e1000338. 
  11. ^ "The tetraspanin CD37 orchestrates the α(4)β(1) integrin-Akt signaling axis and supports long-lived plasma cell survival". Science Signaling. 5 (250). Kasım 2012. ss. ra82. 
  12. ^ "Targeted inactivation of the tetraspanin CD37 impairs T-cell-dependent B-cell response under suboptimal costimulatory conditions". Molecular and Cellular Biology. 20 (15). Ağustos 2000. ss. 5363-9. 
  13. ^ "A regulatory role for CD37 in T cell proliferation". Journal of Immunology. 172 (5). Mart 2004. ss. 2953-61. 
  14. ^ "Tetraspanins CD37 and CD151 differentially regulate Ag presentation and T-cell co-stimulation by DC". European Journal of Immunology. 39 (1). Ocak 2009. ss. 50-5. 
  15. ^ "Tetraspanin CD37 protects against the development of B cell lymphoma". The Journal of Clinical Investigation. 126 (2). Şubat 2016. ss. 653-66. 
  16. ^ "Assessment of CD37 B-cell antigen and cell of origin significantly improves risk prediction in diffuse large B-cell lymphoma". Blood. 128 (26). Aralık 2016. ss. 3083-3100. 

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]