Beyaz tahta
.jpg)
Bir beyaz tahta (marker tahta, kuru silme tahta, silme tahta, kalemli tahta olarak da bilinir) kalıcı olmayan işaretler için parlak, genellikle beyaz bir yüzeydir. Beyaz tahtalar tebeşir kullanılan kara tahtalara benzer, ancak yüzeylerindeki işaretlerin hızlı işaretlenmesini ve silinmesini sağlayan daha pürüzsüz bir yüzeye sahiptir. Yazmak için beyaz tahta kalemi kullanılır. Beyaz tahtaların popülaritesi 1990'ların ortalarında hızlı bir şekilde arttı ve birçok ofis, toplantı odası, okul sınıfı ve diğer çalışma ortamlarında bir fikstür haline geldi.[1]
Beyaz tahta terimi ayrıca beyaz tahtaları simüle eden bilgisayar yazılımı uygulamalarının özelliklerini belirtmek için mecazi olarak kullanılır. Bu "sanal Teknik yazı tahtaları", bir veya daha fazla kişinin, benzetilmiş bir tuval üzerine resim yazmasına veya çizmesine olanak tanır. Bu, birçok sanal toplantı, işbirliği ve anlık mesajlaşma uygulamasının ortak bir özelliğidir. Beyaz tahta terimi, etkileşimli tahtalara atıfta bulunmak için de kullanılır.[2]
Türleri
[değiştir | kaynağı değiştir]İlk yazı tahtaları çok pahalıydı ve emaye çelikten yapılmıştı. Daha sonra lamine sunta, yüksek basınçlı laminatlar ve beyaz, genellikle poliester veya akrilik kaplamalı çelik levhalar dahil olmak üzere daha ucuz versiyonlar üretildi. Porselen olarak da adlandırılan emaye beyaz tahtalar ve bazen cam tahtalar, işaretlemelerin tamamen silinebilmesi avantajına sahiptir; diğer malzemeler zamanla lekelenme eğilimindedir. Emaye paneller ticari ortamlarda daha pahalıdır ve daha az kullanılır, ancak eğitim kurumları gibi daha yoğun kullanılan ortamlarda porselen panellerin üstün olduğu kabul edilir.[3]
Sarılabilen çok parlak vinil ve kaplamalı kâğıt (kuşe), toplanabilen yüksek yoğunluklu iki parçalı parlak boya, cam ve kaplanmış akrilik ve polipropilen sihirli beyaz tahtalar gibi diğer kuru işaretleme tahtaları da mevcuttur.
Cam veya özel olarak kaplanmış akrilikten yapılmış şeffaf işaretleme yüzeyleri 2000'li yılların ortalarında piyasaya sürüldü. Genellikle teknik camdan, örneğin; optik olarak kaplanmış olan ekran filtreleri izlemek içindir.[4]
Yapışkan yazı tahtaları
[değiştir | kaynağı değiştir]Beyaz tahta malzemesi rulolardan, tabakalardan ve önceden oluşturulmuş tahtalardan satın alınabilir. Yapışkan beyaz tahtalar, bir tabaka veya rulo halinde gelir ve kullanıcının özel boyutlu bir tahta oluşturmasını veya malzemeyle yansıtılmasını sağlayan bir geri çubuğa sahiptir. Yapışkan beyaz tahta malzemesi kalın, sert cam veya boyalı çelik bir levhaya gelmese de, melamin diğer yüzey malzemelerinin yüksek kaliteli beyaz tahta özelliklerini korurken esnek bir malzemeye izin verir.[5] Yapışkan beyaz tahtalar, kuru silme duvar takvimleri, beyaz tahta masaları, dolap alışveriş listeleri, çocuklar için iç mekan oyunları ve daha fazlası gibi özel projelere izin verir.
Silinebilir işaretleyici
[değiştir | kaynağı değiştir]Beyaz tahta kalemi (beyaz tahta kalemi veya kuru silinebilir kalem olarak da bilinir) Techform Laboratories'den Jerry Woolf tarafından icat edildi ve daha sonra 1975 yılında Pilot Pen tarafından patentlendi. Kalıcı olmayan bir kalem ve kalıcı bir yapışan silinebilir mürekkep kullanıyor. Yüzeye bağlamadan veya absorbe etmeden yüzey yazar.[6] Uygulamalar, asetat yapraklarla geçici yazıdan (tepegöz projektörlerle kullanım için) beyaz tahtalara ve benzeri parlak yüzeylere kadar uzanır. Silinebilir mürekkep, kalıcı markörlerin aksine ksilen ya da toluen içermez.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ https://www.displays2go.com/Guide/How-to-Choose-a-Whiteboard-4?utm_source=shopzilla&utm_medium=cpc&utm_campaign=ShopZilla[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2019.
- ^ https://yourbusiness.azcentral.com/types-interactive-whiteboards-16698.html[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2019.
