Bessie Coleman
Bessie Coleman | |
|---|---|
 Coleman 1923 yılında | |
| Doğum | 26 Ocak 1892 Atlanta, Texas, A.B.D. |
| Ölüm | 30 Nisan 1926 (34 yaşında) Jacksonville, Florida, A.B.D. |
| Meslek | Havacı |
Bessie Coleman (26 Ocak 1892 – 30 Nisan 1926)[1] erken dönem Amerikan sivil havacısıdır. Pilot lisansı alan ilk Afrikalı-Amerikalı kadın ve ilk Kızılderili idi.[2][3][4][5] Lisansını 15 Haziran 1921'de Fédération Aéronautique Internationale'den aldı. Bunun neticesinde uluslararası bir pilot lisansı alan ilk siyahi kişi olarak kabul edildi.[3][4][6][7]
Teksas'ta mevsimlik çiftçi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Coleman genç yaşta pamuk tarlalarında çalışırken, aynı zamanda küçük bir okulda okudu. Langston Üniversitesi'nde bir dönem koleje gitti. Coleman uçmaya erken dönemde ilgi duydu. Ancak Afrikalı Amerikalılar, Yerli Amerikalılar ve kadınların o dönemde Amerika Birleşik Devletleri'nde uçuş eğitimi fırsatları yoktu. Bu yüzden para biriktirdi ve uçuş okulu için Fransa'ya gitmek için fırsatlar aradı.
Sonrasında Amerika Birleşik Devletleri'ndeki tehlikeli hava gösterilerinde aranan bir pilot oldu. Halk arasında Kraliçe Bess ve Cesur Bessie[8] olarak bilindi. Coleman, 1926'da bir uçak kazasında öldü. Öncü rolü, ilk Afrikalı-Amerikalı ve Kızılderili topluluklarına ilham kaynağı oldu.
İlk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]
Elizabeth Coleman (bazen Bessie)[9] 26 Ocak 1892'de Atlanta, Teksas'ta doğdu.[7],Cherokee dedesi ve büyükbabası olan melez bir Afrikalı Amerikalı olan George Coleman'ın on üç çocuğunun biriydi.[10][11] Coleman iki yaşındayken ailesi ortakçı olarak yaşadıkları Teksas, Waxahachie'ye taşındı.[11] Coleman, altı yaşında Waxahachie'de okula gitmeye başladı. Okumayı çok sevdiği için ve özel bir matematik öğrencisi olduğu tek odalı okuluna her gün dört mil yürüyerek gitti.[11] İlköğrenimini o okulda tamamladı.[11]
Coleman'ın okulu, ev işleri ve kilise yaşantısı her yıl pamuk hasadıyla kesintiye uğradı. 1901'de George Coleman ailesini terk etti. Daha iyi fırsatlar bulmak için Oklahoma'ya veya o zamanki adıyla Kızılderili Bölgesi'ne döndü. Ancak karısı ve çocukları onunla gitmedi. Bessie, 12 yaşındayken Misyoner Baptist Kilisesi Okuluna burslu olarak kabul edildi. On sekiz yaşına geldiğinde birikimlerini aldı ve Langston, Oklahoma'daki Oklahoma Renkli Tarım ve Normal Üniversitesi'ne (şimdiki adıyla Langston Üniversitesi) kaydoldu. Parası bitmeden bir dönemi tamamladı ve eve döndü.[12]
Kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]
Chicago
[değiştir | kaynağı değiştir]Coleman 23 yaşındayken kardeşleriyle birlikte Chicago, Illinois'e taşındı. Chicago'da White Sox Berber Shop'ta manikürcü olarak çalıştı. Orada I. Dünya Savaşı'ndan eve dönen pilotlardan savaş sırasında uçuş hikâyelerini duydu. Pilot olma ümidiyle para biriktirmek için bir chili salonunun restoran müdürü olarak ikinci bir işe girdi.[13] Zamanın Amerikan uçuş okulları ne kadınları ne de siyah insanları kabul etmiyordu. Bu nedenle Chicago Defender'ın kurucusu ve yayıncısı Robert S. Abbott onu yurtdışında okumaya teşvik etti.[2] Abbot, Coleman'ın arayışını gazetesinde duyurdu ve Coleman, bankacı Jesse Binga ve Defender'dan finansal sponsorluk aldı.[14]
Fransa
[değiştir | kaynağı değiştir]Bessie Coleman, Chicago'daki Berlitz Dil Okullarında Fransızca dersi aldı ve ardından pilot lisansını alabilmek için 20 Kasım 1920'de Paris'e gitti. "Pilotun önünde yer alan beyzbol sopası kalınlığında dikey bir çubuktan ve pilotun ayaklarının altında bir dümen çubuğundan oluşan bir direksiyon sistemi" ile Nieuport 564 çift kanatlı bir uçakta uçmayı öğrendi.[15]
15 Haziran 1921'de Coleman havacılık pilotu lisansı aldı.[7] Böylece Kızılderili[16] olarak ilk uluslararası bir havacılık lisansı[7] alan ve[16] Uluslararası Havacılık Federasyonu üyesi olan kişi oldu.[7] Becerilerini geliştirmeye kararlı olan Coleman, sonraki iki ayı Paris yakınlarındaki bir Fransız savaş pilotundan ders alarak geçirdi. Eylül 1921'de Amerika'ya gitti. ABD'ye döndüğünde medyada sansasyon yarattı
Hava gösterileri
[değiştir | kaynağı değiştir]Ticari uçuş süresinin on yıl veya daha fazlasını gerektirdiği için Coleman o zamanlar basit bir teknolojiyle tehlikeli numaralar yapan bir gösteri pilotu olmaya karar verdi. Ancak, bu son derece rekabetçi arenada başarılı olmak için ileri düzey derslere ve daha kapsamlı bir repertuvara ihtiyacı olacaktı. Chicago'ya dönen Coleman, kendisine öğretmek isteyen birini bulamadı, bu nedenle Şubat 1922'de tekrar Avrupa'ya yelken açtı.[15]
Sonraki iki ayını Fransa'da havacılıkta ileri düzeyde bir kursu tamamlayarak geçirdi. Ardından dünyanın en seçkin uçak tasarımcılarından Anthony Fokker ile görüşmek üzere Hollanda'ya gitti. Ayrıca Almanya'ya da gitti ve burada Fokker Corporation'ı ziyaret etti ve şirketin baş pilotlarından birinden ek eğitim aldı. Daha sonra gösteri uçuşunda kariyerine başlamak için Amerika Birleşik Devletleri'ne döndü.[15]
"Kraliçe Bess", sonraki beş yıl boyunca oldukça popüler oldu. Önemli olaylara davet edildi ve sık sık gazetelerle röportaj yaptı. Hem siyahların hem de beyazların hayranlığını kazandı. Öncelikle Curtiss JN-4 Jenny çift kanatlı uçaklarını ve savaştan arta kalan ordu fazlası uçakları uçurdu. Dünya Savaşı'nın tamamen siyahlardan oluşan 369. Piyade Alayı'nın gazilerini onurlandıran bir etkinlikte, 3 Eylül 1922'de bir Amerikan hava gösterisinde ilk kez göründü. New York City yakınlarındaki Long Island'daki Curtiss Field'da düzenlenen ve Abbott ve Chicago Defender gazetesinin sponsorluğunda düzenlenen gösteri, Coleman'ı "dünyanın en büyük kadın pilotu" olarak tanıttı.[17] Gösteri ayrıca sekiz Amerikan as pilotunun hava gösterilerini içeriyordu. Yine siyah paraşütçü Hubert Julian'ın atlayışı da gösteride yer alıyordu.[18]
Altı hafta sonra Şikago'ya döndü ve bu kez Birinci Dünya Savaşı'ndan 370. Piyade Alayı'nı onurlandırmak için bir hava gösterisinde sahne aldı. Coleman, büyük ve coşkulu bir kalabalığa sekiz rakamı, döngüler ve yere yakın dalışlar dahil gözü pek manevraların çarpıcı bir gösterisini yaptı.
Gösteri uçuşunun heyecanı ve tezahürat yapan kalabalığın hayranlığı Coleman'ın hayalinin yalnızca bir parçasıydı. Profesyonel bir havacı olarak Coleman, fırsatçı doğası ve uçarken getirdiği gösterişli stili nedeniyle basın tarafından sık sık eleştirilirdi. Ayrıca, zorlu bir gösteriyi tamamlamak için hiçbir şeyden vazgeçmeyecek yetenekli ve cesur bir pilot olarak hızla ün kazandı. Los Angeles'ta 22 Şubat 1923'te uçağı durup düştüğünde bir bacağını ve üç kaburgasını kırdı.[8]
.jpg)
Havacılığı teşvik etmeye ve ırkçılıkla mücadele etmeye kararlı olan Coleman ülke genelinde havacılık ve Afrikalı Amerikalılar için hedefleri hakkında konuştu. Afrikalı Amerikalıların katılımını yasaklayan havacılık etkinliklerine katılmayı kesinlikle reddetti.[19]
1920'lerde Peder Hezakiah Hill ve eşi Viola, Orlando, Florida'da Mount Zion Misyoner Baptist Kilisesi'nin papaz evinde onlarla birlikte kalmaya davet etti. Bölgedeki bir cadde 2013 yılında onuruna "Bessie Coleman" Caddesi olarak yeniden adlandırıldı. Ona kızları gibi davranan çift, onu beraber kalmaya ikna etti. Coleman, kendi uçağını almak için ekstra para kazanmak amacıyla Orlando'da bir güzellik salonu açtı.[20]
Medya bağlantıları aracılığıyla, Afro-Amerikan Seminole Film Yapım Şirketi tarafından finanse edilecek olan Shadow and Sunshine adlı uzun metrajlı bir filmde rol aldı. Tanıtımın kariyerini ilerletmesine yardımcı olacağını ve kendi uçuş okulunu kurmak için ihtiyaç duyduğu paranın bir kısmını sağlayacağını umarak memnuniyetle kabul etti. Ancak filmdeki ilk sahnenin yırtık pırtık giysiler içinde, sırtında bir baston ve bir çantayla görünmesini gerektirdiğini öğrenince, devam etmeyi reddetti. "Kariyeri konusunda fırsatçı olmasına rağmen, asla ırk konusunda fırsatçı olmadı. Çoğu beyazın, çoğu siyahın sahip olduğu aşağılayıcı imajı sürdürmeye niyeti yoktu” diye yazdı Doris Rich.[15]
Coleman'ın genç siyah havacılar için bir okul kuracak kadar uzun yaşaması beklenmiyordu ancak öncü başarıları, bir nesil Afrikalı-Amerikalı erkek ve kadın için bir ilham kaynağı oldu. Teğmen William J. Powell, Black Wings'de (1934) Coleman'a ithafen "Bessie Coleman sayesinde ırksal engellerden daha kötü olanın üstesinden geldik. İçimizdeki engelleri aştık ve hayal kurmaya cesaret ettik." diye yazmıştır.[21] Powell, I. Dünya Savaşı sırasında ayrı bir birimde görev yaptı. Kitabı ve yazıları 1929'da kurduğu Bessie Coleman Aero Club aracılığıyla sürekli siyahi havacılığın davasını destekledi.[15][22]
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]30 Nisan 1926'da Coleman, Florida, Jacksonville'deydi. Yakın zamanda Dallas'ta bir Curtiss JN-4 (Jenny) satın almıştı. Tamirci ve tanıtım ajanı olan 24 yaşındaki William D. Wills, bir hava gösterisine hazırlık olarak uçağı Dallas'tan uçarak getirmeye başladı ama uçak çok bakımsız olduğu için yol boyunca üç zorunlu iniş yapmak zorunda kaldı.[23] Bunu öğrendikten sonra Coleman'ın arkadaşları ve ailesi uçağı güvenli görmedi ve onu uçurmamasını rica etti, ancak Coleman reddetti. Kalkışta Wills, diğer koltukta Coleman'la birlikte uçağı uçuruyordu. Ertesi gün için paraşütle atlamayı planladığı için araziyi kokpitten görüldüğü gibi incelemek istedi.[9]
Uçuşa yaklaşık on dakika kala uçak beklenmedik bir şekilde dalışa geçti ve ardından yerden 3.000 fit yükseklikte bir dönüş yaptı. 2.000 fit (610 m) yükseklikte uçaktan düştü, yere çarptığında anında öldü. William Wills uçağın kontrolünü yeniden kazanamadı ve uçak yere düştü. Wills çarpmanın ardından öldü. Uçak patladı, alevler içinde kaldı. Uçağın enkazı kötü bir şekilde yanmış olsa da, daha sonra motora bakım yapmak için kullanılan bir anahtarın kontrolleri sıkıştırdığı keşfedildi. Coleman 34 yaşındaydı.[15]
Cenaze törenleri, cesedi Chicago'ya geri gönderilmeden önce Florida'da yapıldı. Çoğu medyada çok az bahsedilirken, ölüm haberi Afro-Amerikan basınında geniş çapta yer aldı. Aktivist Ida B. Wells tarafından yönetilen Chicago'daki törenlerine on bin kişi katıldı.[9]
Onurlandırmalar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- Atlanta, Teksas'ta, Bessie Coleman'ın sarı çift kanatlı "Queen Bess"inin küçültülmüş bir reprodüksiyon versiyonunu gururla sergileyen bir Bölgesel Tarih Müzesi vardır. Müze sergisi ayrıca Bessie Coleman'ın hayatı ve zamanlarıyla ilgili bir üniforma ve diğer hatıraları da içeriyor. Bölgesel tarih müzesinin dışında, Historic Downtown, Atlanta, Texas'ta 101 N. East Street'te bulunan bir Texas Historical Marker bulunmaktadır. Atlanta, Teksas'taki Hall-Miller Municipal Havalimanı'na giden yolun adı, onuruna Bessie Coleman Drive'dır.
- Chicago'da bir halk kütüphanesi adı Coleman'ın onuruna verildi,[24] O'Hare Uluslararası Havaalanı'na giden bir yol adını taşımaktadır.[25] Oakland Uluslararası Havaalanı,[26] Tampa International Airport çevresinde adı verilmiş yollar vardır.[27] Ayrıca Almanya'nın Frankfurt Uluslararası Havalimanı'nda da adı verilen yol vardır.[28] Chicago Kültür Merkezi tarafından eski evi olan 41. ve Chicago'daki King Drive'ın bulunduğu yere bir anıt plaket yerleştirildi . Afrikalı-Amerikalı havacıların Lincoln Mezarlığı'ndaki mezarına geçitleri sırasında çiçek bırakmaları bir gelenektir.[29]
- Mart 2016'da Fransa'nın güneyindeki Nice Havalimanı'na giden bir döner kavşağa onun adı verildi. Poitiers'de sokaklar ve Paris'in 20. Bölgesi de onun adını taşıyor.[30][31]
- Teksas, Cedar Hill'deki Bessie Coleman Ortaokulu, onun için adlandırılmıştır.
- Çocukken yaşadığı Teksas, Waxahachie'deki Bessie Coleman Bulvarı, onuruna adlandırılmıştır.[32]
- B. Coleman Aviation, Gary/Chicago Uluslararası Havalimanı'nda yerleşik bir sabit tabanlı operatör, onun onuruna adlandırılmıştır.[33]
- Havacılıkta kariyer planlayan lise son sınıf öğrencileri için birkaç Bessie Coleman Burs Ödülü kuruldu.
- ABD Posta Servisi, 1995 yılında Coleman'ı onurlandıran 32 sentlik bir pul yayınladı[34][35] Bessie Coleman Hatıra Eşyası, ABD Posta Servisi Kara Miras serisinin 18'incisidir.
- 2001 yılında Coleman, Ulusal Kadınlar Onur Listesi'ne girdi .[36]
- 2006 yılında Ulusal Havacılık Onur Listesi'ne girdi .[37]
- 2012 yılında, Coleman'ın ölümcül uçuşunun kalktığı Jacksonville havaalanının bulunduğu yerde bulunan Paxon İleri Araştırmalar Okulu'nun ön kapılarına Coleman'ın anlatan bronz bir plaket yerleştirildi.[38]
- Coleman, çocuklara yönelik animasyon televizyon programı Doc McStuffins'in 5. sezonunun 11a bölümünde bir oyuncak karakterle onurlandırıldı.
- Flying dergisinde 'Havacılığın 51 Kahramanı' ' 2013 listesinde yer aldı.[39]
- 2014 yılında Coleman, San Diego Hava ve Uzay Müzesi'ndeki Uluslararası Hava ve Uzay Onur Listesi'ne girdi.[40]
- 25 Ocak 2015'te Orlando, sokağın en başarılı sakinini tanımak için West Washington Street'i yeniden adlandırdı.[20]
- Doğumunun 125. yıldönümü olan 26 Ocak 2017'de, onuruna bir Google Doodle yayınlandı.[41]
- Aralık 2019'da New York Times, Coleman'ı Overlooked (ölüm ilanı özelliği) : "Bessie Coleman, Öncü Afrikalı-Amerikalı Aviatrix" olarak adlandırdı.[9]
- 2021'de Juneteenth federal bir tatil olduğunda, Colorado'da hem onun hem de yeni tatilin anısına bir geçit düzenlendi.[42]
- 2021'de, "Uluslararası Astronomi Birliği... Plüton'un güney yarım küresindeki büyük bir jeolojik özellik için 'Coleman Mons' adını onayladı. . ."[43][44]
- <a href="./Kad%C4%B1n%20havac%C4%B1lar%20listesi" rel="mw:WikiLink" data-linkid="undefined" data-cx="{"userAdded":true,"adapted":true}">Kadın havacılar listesi</a>
- Eugene Bullard, pilot lisansı alan ilk Afrikalı-Amerikalı
- Leah Hing, pilot lisansı alan ilk Çinli Amerikalı kadın
- Uzaya çıkan ilk Afrikalı-Amerikalı kadın astronot olan Mae Jemison, ilk görevinde yanında Bessie Coleman'ın resmini taşıyan
- Afrikalı Amerikalıların askeri tarihi
- Mary Riddle, pilot lisansı alan ikinci Kızılderili kadın
- Azellia White, Teksas'ta pilot lisansı alan ilk Afrikalı-Amerikalı kadın
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- King, Anita (1976). "Brave Bessie: First Black Pilot". Essence Magazine. Parts 1 & 2 (May, June).
- Bilstein, Roger (1985). Aviation in Texas. Austin: Texas Monthly Press. ISBN 9780932012951.
- Freydberg, Elizabeth Hadley (1994). Bessie Coleman: The Brownskin Lady Bird. Garland. ISBN 9780815314615.
- Fisher, Lillian M. (1995). Brave Bessie: Flying Free. Hencrick-Long. ISBN 9780937460948.
- Hart, Philip S. (1996). Up in the Air: The Story of Bessie Coleman. Trailblazer Biographies. First Avenue Editions. ISBN 978-0876149782.
- Johnson, Dolores (1997). She Dared to Fly: Bessie Coleman. New York: Benchmark Books. ISBN 978-0761404873.
- Plantz, Connie (2001). Bessie Coleman: First Black Woman Pilot. African-American Biographies. Enslow Publishers. ASIN B01K3N5GUM.
- Holway, John R. (2012). Bessie Coleman: Pioneering Black Woman Aviator. ISBN 9780985738914.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Resmî site
- "Bessie Coleman". Atlanta Historical Museum. 1 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- Find a Grave'de Bessie Coleman
- "Bessie Coleman". Historical Marker Database (HMdb). Texas Historical Commission. 2002. 27 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.33°6.848′K 94°9.931′B / 33.114133°K 94.165517°B
- Video:
- YouTube'da The First Female African American Pilot (January 4, 2012) Smithsonian channel
- "Bessie Coleman" (video). Nick Jr. Black History Month.[ölü/kırık bağlantı]
- "Bessie Coleman – Shero of the skies". Sheroes of History. 20 Mart 2014. 11 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- "Bessie Coleman: Late Bloomer". Late Bloomer stories. July 2009. 23 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2009.
- "Bessie Coleman: Fearless Fly Girl". History in Action (HIA Toys). 6 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2006.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Bessie Coleman - Aviator". 31 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- ^ a b "Bessie Coleman (1892–1926)". PBS.org. 26 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2010.
- ^ a b "Some Notable Women In Aviation History". Women in Aviation International. 29 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2008.
- ^ a b "Women in History: Bessie Coleman". Natural Resources Conservation Service Nevada. 2016. 16 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2016.
- ^ "Fighter pilot takes inspiration to new heights". U.S. Air Force. U.S. Air Force. 28 Mart 2018. 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019.
- ^ "Pioneer Hall of Fame". Women in Aviation International. 27 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2008.
- ^ a b c d e Dawson, Virginia Parker, (Ed.) (2005). "Bessie Coleman: Race and Gender Realities Behind Aviation Dreams". Realizing the Dream of Flight: Biographical Essays in Honor of the Centennial of Flight, 1903–2003 (İngilizce). NASA. ss. ix, 5. OCLC 60826554.
- ^ a b "Bessie Coleman". National Women's History Museum (İngilizce). 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2019.
- ^ a b c d Daniel E. Slotnik (11 Aralık 2019). "Overlooked No More: Bessie Coleman, Pioneering African-American Aviatrix – The New York Times". The New York Times. 12 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2019.
- ^ Texas Takes Wing: A Century of Flight in the Lone Star State. Austin, Texas: University of Texas Press. 2014. s. 46. ISBN 978-0-292-75408-9. 2 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- ^ a b c d Women Aviators: From Amelia Earhart to Sally Ride, Making History in Air and Space (İngilizce). Rizzoli International Publications. 2009. s. 67. ISBN 9782080301086. 2 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- ^ "Coleman, Bessie". The Handbook of Texas Online. Texas State History Association. 25 Şubat 2020. 24 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2013.
Upon graduation from high school, she enrolled at the Colored Agricultural and Normal University (now Langston University) in Langston, Oklahoma. Financial difficulties, however, forced her to quit after one semester because she could not afford to attend another one.
- ^ "Bessie". 25 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- ^ Creasman 1997, p. 159.
- ^ a b c d e f Queen Bess: Daredevil Aviator. Washington: Smithsonian Institution Press. 1993. ss. 37, 47, 57, 109-111, 145. ISBN 1-56098-265-9.
- ^ a b "Bessie Coleman". National Women's History Museum (İngilizce). 2018. 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2019.
- ^ Toth (10 Şubat 2001). "Daredevil of the Sky: The Bessie Coleman Story". Los Angeles Times. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2011.
- ^ "Negress Pilots Airplane: Bessie Coleman Makes Three Flights for Fifteenth Infantry". The New York Times. 4 Eylül 1922. s. 9. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- ^ Creasman 1997, p. 162.
- ^ a b Hudak (31 Ocak 2015). "Orlando renames street in honor of black 'daredevil aviatrix'". Orlando Sentinel. 13 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- ^ Black Wings. Los Angeles: Ivan Deach, Jr. 1934. OCLC 3261929.
- ^ Blue Skies, Black Wings: African American Pioneers of Aviation. Westport, CT: Praeger. 2007. s. 17. ISBN 978-0-275-99195-1.
- ^ "Bessie Coleman Facts". yourdictionary.com. 5 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2013.
- ^ "About Coleman Branch". Chicago Public Library. 1 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2017.
- ^ "Bessie Coleman Drive, Chicago". Open Street Map. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
- ^ "Bessie Coleman Drive, Alameda". Open Street Map. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
- ^ "Bessie Coleman Boulevard, Tampa". Open Street Map. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
- ^ "Bessie-Coleman-Straße, Frankfurt". Open Street Map. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
- ^ "Markers of Distinction: Bessie Coleman". Chicago Tribute. City of Chicago, Chicago Cultural Center. 14 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2015.
- ^ "Rue Bessie Coleman, Poitiers". Open Street Map. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
- ^ "Rue Bessie Coleman, Paris". Open Street Map. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
- ^ "Bessie Coleman Boulevard, Waxahachie". Open Street Map. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
- ^ "About". B. Coleman Aviation. 8 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2014.
- ^ "Stamp Series". United States Postal Service. 10 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2013.
- ^ "Bessie Coleman". US Stamp Gallery.com. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
- ^ "National Women's Hall of Fame, Bessie Coleman". 14 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- ^ "Coleman, Bessie". National Aviation Hall of Fame. 30 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
- ^ Soergel (28 Ekim 2013). "Looking to honor the daring 'Queen Bess'". The Florida Times-Union. s. A-4.
- ^ "51 Heroes of Aviation". Flying. 24 Temmuz 2013. 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- ^ Sprekelmeyer, Linda, editor.
- ^ "Who was Bessie Coleman and why does she still matter?". AlJazeera. 26 Ocak 2017. 5 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021.
- ^ "US comes together to mark Juneteenth after recognizing it as federal holiday". the Guardian (İngilizce). 19 Haziran 2021. 19 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2021.
- ^ "Great Exploration Revisited: New Horizons at Pluto and Charon". New Horizons (İngilizce). 25 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2021.
- ^ "Pluto Landmarks Named for Aviation Pioneers Ride and Coleman". NASA. 25 Ekim 2021. 26 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2021.
