Barış İçin Ortaklık
Barış İçin Ortaklık (BİO), (İngilizce: Partnership for Peace (PfP), Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'nün (NATO) ittifakı ile Avrupa ve eski Sovyetler Birliği ülkeleri arasında güven oluşturmaya yönelik bir programıdır. Program 10-11 Ocak 1994 NATO Zirvesinde (Brüksel) geliştirilmiş olup; 22 ülke programa dahildir.[1]
İmzalayanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]
Barış İçin Ortaklık üyeleri | Daha sonra NATO'ya katılan eski üyeler |
Şimdiki üyeler
[değiştir | kaynağı değiştir]Eski Sovyetler Birliği cumhuriyetleri
[değiştir | kaynağı değiştir]
Ukrayna (8 Şubat 1994)
Moldova (16 Mart 1994)
Gürcistan (23 Mart 1994)
Azerbaycan (4 Mayıs 1994)
Türkmenistan (10 Mayıs 1994)
Kazakistan (27 Mayıs 1994)
Kırgızistan (1 Haziran 1994)
Rusya (22 Haziran 1994)
Özbekistan (13 Temmuz 1994)
Ermenistan (5 Ekim 1994)
Belarus (11 Ocak 1995)
Tacikistan (20 Şubat 2002)
Eski Yugoslavya cumhuriyetleri
[değiştir | kaynağı değiştir]
Bosna-Hersek (14 Aralık 2006)
Sırbistan (14 Aralık 2006)
AB üyeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]
İsveç (9 Mayıs 1994)
Avusturya (10 Şubat 1995)
Malta (26 Nisan 1995'te katıldı; 27 Ekim 1996'da çekildi. Malta 20 Mart 2008'de tekrar başvurdu; NATO 3 Nisan 2008'de başvuruyu kabul etti.)
İrlanda (1 Aralık 1999)
EFTA üyeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]
İsviçre (11 Aralık 1996)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (3 Aralık 2009). "Partner countries". 8 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2009.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Barış İçin Ortaklık ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
- Barış İçin Ortaklık programı 10 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
