Bahış Bey Vezirov
Bahış Bey Vezirov | |
---|---|
Doğum | Azerice: Baxış bəy Əsəd bəy oğlu Vəzirov 27 A]ustos 1863 Şuşa, Yelizavetpol Guberniyası, Rusya İmparatorluğu |
Ölüm | 1931 Taşkent, Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti, Sovyetler Birliği |
Eğitim | Şuşa Realni Mektebi |
Meslek | şair |
Bahış Bey Vezirov (d. 1863, Mirzecemallı, Şuşa uyezdi, Yelizavetpol Guberniyası, Rus İmparatorluğu - ö. 1931, Taşkent, Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti, Sovyetler Birliği) — 19. yüzyılın ikinci yarısı ile 20. yüzyılın ilk yarısında faaliyet göstermiş Kuzey Azerbaycanlı şair, Meclisi-Feramuşan isimli edebi cemiyyetin üyesi. Bahış Bey Karabağ'ın ünlü asilzadelerinden olan Vezirovlar ailesinde yetişmişti.[1][2]
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Bahış bey Vezirov, 27 Ağustos 1863'te Şuşa'nın Varanda kazasının Mirzecamallı (Şerifbeyli) köyünde şair ve hekim Esad bey Vezirov'un ailesinde doğdu. Şuşa Realni Mektebi'nden mezun olan Bahış bey birkaç dil biliyordu. Bir süre Şuşa ve Bakü'deki devlet kurumlarında çalıştıktan sonra Taşkent'e taşındı. Taşkent'te kalışını anlatan Salman Mumtaz'a göre "[şehrin] eğitim ve kültürüne değerli bir katkı" sunmuştur. Bahış bey eserlerini "Sabur" mahlasıyla yazmıştır. Şair 1931 yılında Taşkent'te vefat etmiştir.[3]
Azerbaycanlı ünlü tezkirecisi Mir Möhsün Nevvab onun hayatına ilişkin bunları yazmıştı:[4]
Bahış Bey Esat beyin oğludur ve Karabağ'akı Şuşa ahalisindendir. O, Behram Bey Fedai'nin küçük kardeşi, Asi'nin yeğeni ve Zakir'in torunudur. 28 yaşında, neşeli bir genç adamdır. Farsça ve Rusça biliyor. Şiir konusunda yenidir. Aşağıdaki şiirler kendisine aittir. Mahlası Sabur'dur.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Vasif Quliyev (4 Şubat 2022). "Şuşanın ədəbi məclisləri". vetensesi.az. 25 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2024.
- ^ ""Şuşa mədəniyyətinin inciləri" layihəsi - "Məclisi-Üns"". azertag.az. 13 Haziran 2022. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2024.
- ^ Çingizoğlu 2004, s. 238.
- ^ Nəvvab 1995, s. 174.
Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Nəvvab, Mir Möhsün (1995), Təzkireyi-Nəvvab (PDF), Baku: Azərnəşr
- Çingizoğlu, Ənvər (2004), Hacılılar, Baku: Soy, №6