Atskvita
Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Atskvita (Gürcüce: აწყვიტა; okunuşu: "ats'q'vit'a"), Gürcistan'ın Samtshe-Cavaheti bölgesinde, Aspindza Belediyesi'nde bir köydür. Eruşeti Dağları'nın kuzeydoğu eteklerinde, Kura Nehri'nin sol yakasında, deniz seviyesinden 1.260 metre yükseklikte yer alır. Aspindza kasabasına 2 km uzaklıktadır.
Atskvita, aynı adlı teminin merkezidir.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Eski adının Adzgvita (აძგვიტა) olduğu tahmin edilmektedir. 1595 tarihli Osmanlı mufassal defterinde yer alması, Atskvita'nın eski bir yerleşme olduğunu göstermektedir. Köyü 1578'de Osmanlılar, Mesheti bölgesinde birleşik Gürcistan Krallığı'nın yerini alan ve bir Gürcü devleti olan Samtshe-Saatabago'dan ele geçirdi. Osmanlı idaresinin Azgvida / Azguda (ازكودە) olarak kaydettiği köy, söz konusu Osmanlı mufassal deftere göre Hertvis livasının Hertvis nahiyesine bağlıydı. Bu tarihte köyde, Osmanlı idaresinin Hristiyan köylülerden aldığı ispenç vergisi veren 15 hane yaşıyordu. Hane reislerinin adları buranın Hristiyan Gürcü yerleşmesi olduğunu göstermektedir. Köyde buğday, arpa, çavdar, darı, nohut, mercimek ve keten tohumu tarımı ve arıcılık yapılıyor, koyun ve domuz besleniyordu. Atskvita'da bir adet de değirmen bulunuyordu.[1]
Atskvita, uzun süre Osmanlı egemenliğinde kaldıktan sonra, 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı sonucunda imzalanan Edirne Antlaşması'yla, Gürcistan'ı ilhak etmiş olan Rusya İmparatorluğu'na bırakıldı.
Nüfus
[değiştir | kaynağı değiştir]Atskvita'da 2014 yılı verilerine göre 466 kişi yaşıyordu. Nüfusun çoğunluğu Gürcülerden oluşuyordu.[2]
Yılı | Nüfus |
---|---|
2002 | 577 |
2014 | 466 |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan (Osmanlıca ve Gürcüce), (Yayımlayan) Sergi Cikia, Tiflis, 1941-1958, 3 cilt; I. cilt (1947) s. 179, II. cilt (1941), s. 178, III. cilt (1958) s. 248". 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2021.
- ^ Samshe-Cavaheti (Gürcüce), Yazarlar (Dali Nikolaişvili, Davit Sartania, Avtandil Ucmacuridze, Lamzira Lağidze, Vaja Trapaidze, Tinatin Nanobaşvili), Tiflis, 2016, s. 32 26 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-9941-0-8626-7