İçeriğe atla

Atriyal fibrilasyon

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kalpte elektriksel iletim
Normal sinüs ritmi
Atriyal fibrilasyon

Atriyal fibrilasyon (AF veya A-fib), anormal kalp ritmi ile karakterize edilen, kalp kulakçıklarının hızlı ve düzensiz bir şekilde kasılmasıdır.[1] Zamanla daha uzun ve muhtemelen sabit hale gelecek kısa süreli anormal kalp atışları halinde başlayan atriyal fibrilasyonda[2] genellikle semptom görülmez.[3] Ancak bazen kalp çarpıntısı, bayılma, baş dönmesi, nefes darlığı veya göğüs ağrısı olabilir.[4]

Hastalık, artan kalp yetmezliği, demans ve felç riskleri ile ilişkilidir.[3] Bir çeşit supraventriküler taşikardidir.[5]

Risk faktörleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Normal ritim (üstte) ve atriyal fibrilasyon (altta)

Yüksek tansiyon ve kalp kapak hastalıkları, AF'ye karşı en yaygın önlenebilir risk faktörleridir.[6][7] Kalp ile ilgili diğer risk faktörleri arasında kalp yetmezliği, koroner arter hastalığı, kardiyomiyopati ve konjenital kalp hastalığı bulunur.[6] Gelişmekte olan ülkelerde kalp kapak hastalığı sıklıkla romatizmal ateşin bir sonucu olarak ortaya çıkar.[8] Akciğer ile ilişkili risk faktörleri arasında KOAH, obezite ve uyku apnesi bulunur.[3]

Diğer faktörler arasında aşırı alkol tüketimi, tütün kullanımı, diyabet ve hipertroidi sayılabilir.[3][8][9] Buna rağmen vakaların yarısı bu risk faktörlerinin hiçbiriyle ilişkili değildir.[3]

Tanı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Nabız tutularak konan tanı bir elektrokardiyogram (EKG) yardımı ile de doğrulanabilir.[10] AF gösteren tipik bir EKG, P dalgası göstermez ve düzensiz bir ventriküler ritim sunar.[10]

Tedavi

[değiştir | kaynağı değiştir]

AF, kalp atış hızını normal seviyeye yakın bir hıza (hız kontrolü olarak bilinir) yavaşlatmak veya ritmi normal sinüs ritmine (ritim kontrolü olarak bilinir) dönüştürmek için ilaçlarla tedavi edilebilir.[6] Elektriksel kardiyoversiyon AF'yi normal sinüs ritmine dönüştürmek için de kullanılabilir ve genellikle acil durumlarda kullanılır.[11] Ablasyon, bazı insanlarda tekrarı önleyebilir.[12]

İnme riski düşük olanlar için, tipik olarak spesifik bir tedavi gerekmez,[13] ancak aspirin veya pıhtılaşma önleyici bir ilaç zaman zaman tedavi için düşünülebilir.[13] Çoğu insanda inme riski daha yüksektir.[14] Düşük riskli olmayan hastalar için pıhtılaşma önleyici ilaçlar genellikle tavsiye edilir.[13] Pıhtılaşma önleyici ilaçlar arasında varfarin ve doğrudan oral antikoagülanlar bulunur.[13] Bu ilaçlar inme riskini azaltmasına rağmen, aşırı kanama oranlarını arttırırmaktadırlar.[15]

Epidemiyoloji

[değiştir | kaynağı değiştir]

Atriyal fibrilasyon en yaygın görülen ciddi anormal kalp ritim bozukluğudur.[3] Avrupa ve Kuzey Amerika'da, (2014 (2014) itibarıyla) nüfusun yaklaşık %2 ila %3'ünü etkilemektedir.[2] Bu, 2005 yılındaki nüfusun %0,4'ten %1'e yükselmesidir. Gelişmekte olan ülkelerde, erkeklerin yaklaşık %0,6'sı ve kadınların %0,4'ü etkilenmektedir.[2] AF'li kişilerin oranları yaş ile artmaktadır; 50 yaş altında %0.1, 60 ila 70 yaş arasında %4 ve 80 yaş üstünde %14 oranlarında gözlemlenmektedir.[2] A-fib ve atriyal flutter, 2015 yılında 193.300 ölüme neden olmuştur. Bu sayı 1990 yılında 29.000'dir.[16][17]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Düzensiz bir nabzın ilk bilinen raporu, 1749'da Jean-Baptiste de Sénac tarafından ortaya konmuştur.[3] Bu durum ilk olarak 1909 yılında Thomas Lewis tarafından EKG ile belgelenmiştir.[3]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Heart Disease Other Related Conditions". cdc.gov. 3 Eylül 2014. 14 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2015. 
  2. ^ a b c d Zoni-Berisso, M; Lercari, F; Carazza, T; Domenicucci, S (2014). "Epidemiology of atrial fibrillation: European perspective". Clinical Epidemiology. Cilt 6. ss. 213-20. doi:10.2147/CLEP.S47385. PMC 4064952 $2. PMID 24966695. 
  3. ^ a b c d e f g h Munger, TM; Wu, LQ; Shen, WK (Ocak 2014). "Atrial fibrillation". Journal of Biomedical Research. 28 (1). ss. 1-17. doi:10.7555/JBR.28.20130191. PMC 3904170 $2. PMID 24474959. 
  4. ^ Gray, David (2010). Chamberlain's Symptoms and Signs in Clinical Medicine: An Introduction to Medical Diagnosis (İngilizce) (13.13url=http://books.google.com/books?id=IXynWiryyjoC&printsec=frontcover&dq=isbn:9780340974254&hl=&cd=1&source=gbs_api bas.). Londra: Hodder Arnold. ss. 70-71. ISBN 9780340974254. 
  5. ^ Richard D. Urman; Linda S. Aglio; Robert W. Lekowski, (Ed.) (2015). Essential Clinical Anesthesia Review (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 9781107681309. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ a b c Anumonwo, JM; Kalifa, J (Kasım 2014). "Risk Factors and Genetics of Atrial Fibrillation". Cardiology Clinics. 32 (4). ss. 485-94. doi:10.1016/j.ccl.2014.07.007. PMID 25443231. 
  7. ^ Nguyen, TN; Hilmer, SN; Cumming, RG (10 Eylül 2013). "Review of epidemiology and management of atrial fibrillation in developing countries". International Journal of Cardiology. 167 (6). ss. 2412-20. doi:10.1016/j.ijcard.2013.01.184. PMID 23453870. 
  8. ^ a b Mischke, K; Knackstedt, C; Marx, N; Vollmann, D (Nisan 2013). "Insights into atrial fibrillation". Minerva Medica. 104 (2). ss. 119-30. PMID 23514988. 
  9. ^ Staerk, L; Sherer, JA; Ko, D; Benjamin, EJ; Helm, RH (Nisan 2017). "Atrial Fibrillation: Epidemiology, Pathophysiology, and Clinical Outcomes". Circulation Research (Review). 120 (9). ss. 1501-17. doi:10.1161/CIRCRESAHA.117.309732. PMC 5500874 $2. PMID 28450367. 
  10. ^ a b Ferguson C, Inglis SC, Newton PJ, Middleton S, Macdonald PS, Davidson PM (2013). "Atrial fibrillation: stroke prevention in focus". ACC. 27 (2). ss. 92-98. doi:10.1016/j.aucc.2013.08.002. PMID 24054541. 
  11. ^ Oishi, ML; Xing, S (Şubat 2013). "Atrial fibrillation: management strategies in the emergency department". Emergency Medicine Practice. 15 (2). ss. 1-26; quiz 27. PMID 23369365. 
  12. ^ Amerena, JV; Walters, TE; Mirzaee, S; Kalman, JM (4 Kasım 2013). "Update on the management of atrial fibrillation". The Medical Journal of Australia. 199 (9). ss. 592-97. doi:10.5694/mja13.10191. PMID 24182224. 
  13. ^ a b c d Freedman, B; Potpara, TS; Lip, GY (20 Ağustos 2016). "Stroke prevention in atrial fibrillation". Lancet. 388 (10046). ss. 806-17. doi:10.1016/S0140-6736(16)31257-0. PMID 27560276. 
  14. ^ Kirchhof, Paulus; Benussi, Stefano (27 Ağustos 2016). "2016 ESC Guidelines for the management of atrial fibrillation developed in collaboration with EACTS". European Heart Journal. 37 (38). ss. 2893-962. doi:10.1093/eurheartj/ehw210. PMID 27567408. 
  15. ^ Steinberg, BA; Piccini, JP (14 Nisan 2014). "Anticoagulation in atrial fibrillation". BMJ (Clinical Research Ed.). Cilt 348. s. g2116. doi:10.1136/bmj.g2116. PMC 4688652 $2. PMID 24733535. 
  16. ^ GBD 2015 Mortality and Causes of Death, Collaborators. (8 Ekim 2016). "Global, regional, and national life expectancy, all-cause mortality, and cause-specific mortality for 249 causes of death, 1980–2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015". Lancet. 388 (10053). ss. 1459-544. doi:10.1016/s0140-6736(16)31012-1. PMC 5388903 $2. PMID 27733281. 
  17. ^ GBD 2013 Mortality and Causes of Death, Collaborators (17 Aralık 2014). "Global, regional, and national age-sex specific all-cause and cause-specific mortality for 240 causes of death, 1990–2013: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2013". Lancet. 385 (9963). ss. 117-71. doi:10.1016/S0140-6736(14)61682-2. PMC 4340604 $2. PMID 25530442. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Atriyal_fibrilasyon&oldid=33789560" sayfasından alınmıştır