İçeriğe atla

Ann Blyth

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ann Blyth
Blyth, Ağustos 1954’de Modern Screen Magazine’de.
DoğumAnn Marie Blyth
16 Ağustos 1928 (96 yaşında)
Mount Kisco, New York, ABD
MeslekOyuncu, şarkıcı
Etkin yıllar1933–1985
Evlilik
James McNulty
(e. 1953; ö. 2007)
Çocuk(lar)5
AileDennis Day

Ann Marie Blyth (d. 16 Ağustos 1928) Amerikalı aktris ve şarkıcı. 1945 Michael Curtiz filmi Mildred Pierce'daki Veda rolüyle Blyth, En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında Akademi Ödülü'ne aday gösterildi. Hollywood'un Altın Çağı'ndan hayatta kalan son yıldızlardan biridir.

Yaşam ve kariyer

[değiştir | kaynağı değiştir]

Blyth, 16 Ağustos 1927'de New York, Kisco Dağı'nda Harry ve Nan Lynch Blyth'in çocuğu olarak doğdu.[1] Anne ve babası ayrıldıktan sonra, o, annesi ve kız kardeşi, annesinin ütü yaptığı New York City'deki East 31st Street'teki bir apartman dairesine taşındı.[2] Blyth, Manhattan'daki St. Patrick Okulu'na gitti.

Blyth, altı yıl boyunca New York'ta çocuk radyo programlarında sahne aldı ve ilk kez beş yaşındayken katıldı[3][4] Dokuz yaşındayken New York Çocuk Operası Şirketi'ne katıldı.[5]

İlk oyunculuk rolünü Broadway'de Lillian Hellman 's Watch on the Rhine (1941'den 1942'ye kadar) ile yaptı. Paul Lukas'ın kızı Babette rolünü oynadı. Oyun, 378 performansla[6] ve New York Drama Eleştirmenleri Birliği Ödülü'nü kazandı. New York'tan sonra oyun tura çıktı ve Los Angeles'taki Biltmore Tiyatrosu'nda sahne alırken Blyth'e Universal Studios ile bir sözleşme teklif edildi.[5]

Blyth, oyunculuk kariyerine başlangıçta "Anne Blyth" olarak başladı, ancak film kariyerinin başında adının yazılışını tekrar "Ann" olarak değiştirdi. İlk filmini 1944'te Donald O'Connor ve Peggy Ryan ile birlikte gençlik müzikali Chip Off the Old Block'ta (1944) yaptı.[3]

Bunu iki benzer filmle izledi: Yine O'Connor ve Ryan ile birlikte The Merry Monahans (1944) ve Ryan ile birlikte Babes on Swing Street (1944). Universal daha büyük bütçeli yapımı Bowery to Broadway'de (1944) yardımcı rolü vardı.[7]

Warner Brothers'a film çekimi için ödünç olarak verilen Blyth, Mildred Pierce'de (1945) Joan Crawford'un entrikacı, nankör kızı Veda Pierce olarak yeraldı ki burada aslında alışılagelmiş "tipe karşı" rol aldı. Dramatik tasviri eleştirmenlerce çok beğenildi ve En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında Akademi Ödülü'ne aday gösterildi.[1](Crawford bu film için En İyi Kadın Oyuncu ödülünü kazandı.)

Mildred Pierce'dan sonra Blyth, Snow Valley'de[8] kızakla kayarken sırtı kırıldı ve filmin başarısından tam olarak yararlanamadı.

İyileşti ve Mark Hellinger'in Universal'daki birimi için iki film yaptı : Sonny Tufts ile Swell Guy (1946) ve Burt Lancaster ile Brute Force (1947) filminde yer aldı.[9] Bu süre zarfında babası öldü.[5]

Metro-Goldwyn-Mayer , Mickey Rooney'nin gişe rekorları kıran bir boks filmi olan Killer McCoy'da (1947) kadın başrolü oynaması için ona ödünç aldı.[10]

Universal'a geri döndüğünde Charles Boyer ve Jessica Tandy ile İngiliz aksanıyla oynadığı Bir Kadının İntikamı (1948) adlı bir kara film yaptı. Daha sonra, Regina'nın Patricia Neal tarafından canlandırıldığı 1946 oyununun bir uyarlaması olan Lillian Hellman 's Another Part of the Forest'ta (1948) Regina Hubbard rolünde rol aldı. Oyun, Küçük Tilkiler'in bir önbölümüydü.

Paramount, Blyth'i, Top o' the Morning'de (1949) Bing Crosby tarafından canlandırılan Barry Fitzgerald'ın kızı olarak kadın başrolü oynaması için ödünç aldı. Bu rol ile ekranda ilk kez şarkı söyledi.[11]

Universal'a geri döndüğünde, Once More, My Darling'de (1949) Robert Montgomery ile birlikte çalıştı, yani Desert Legion'dan ayrılmak zorunda kaldı.[12] Robert Cummings ile Free for All (1949) isimli bir komedi yaptı.

Blyth, MGM tarafından büyük bir gişe rekoru kıran Mario Lanza'nın karşısındaki The Great Caruso (1951) için ödünç alındı.

MGM, The Great Caruso'dan beri Blyth ile ilgileniyordu. Aralık 1953'te Blyth, Universal'dan ayrıldı ve MGM ile uzun vadeli bir sözleşme imzaladı.[13]

Stewart Granger ve Robert Taylor'la birlikte rol aldığı All the Brothers Were Valiant'ta (1953) başrol oyuncusuydu ve hamilelik nedeniyle rolü bırakmak zorunda kalan Elizabeth Taylor'ın yerine geçti.[14]

MGM'de Blyth, Howard Keel ile birlikte Rose Marie'nin (1954) yeniden çevriminde başroldeydi, bu film 5 milyon doların üzerinde gelir elde etti, ancak yüksek maliyetler nedeniyle para kaybetti.[10] Diğer Nelson-Eddy filmlerini yapma planları tartışıldı[11] ama işe yaramadı.

Öğrenci Prens’de (1954) Lanza ile yeniden bir araya gelmesi gerekiyordu, ancak Lanza stüdyodan kovuldu ve filmde yerini Edmund Purdom aldı ;[15] film gişede başarılı oldu.

Sidney Sheldon, Paramount'ta The Buster Keaton Story'de (1957) Blyth'i role seçti.

Warner Bros daha sonra onu Michael Curtiz'in Paul Newman ile yönettiği The Helen Morgan Story'nin (1957) baş rolünde kullandı. Blyth'in rol için diğer 40 oyuncuyu geçerek rolü aldığı bildirildi.[16] Sesi daha çok orijinal Helen Morgan'a benzese de vokalleri Gogi Grant tarafından seslendirildi. Bu film müziği, filmin kendisinden çok daha başarılıydı. Blyth başka film yapmadı.

1957'de, Conquest filmini yapmadığı için Benedict Bogeaus'a 75.000 dolarlık dava açtı.[17]

Film endüstrisine yaptığı katkılardan dolayı Blyth, 6733 Hollywood Bulvarı'ndaki Hollywood Walk of Fame'de bir sinema yıldızına sahiptir.[18]

Kaynaklar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b ""Ann Blyth", Turner Classic Movies". 14 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2021. 
  2. ^ "Anne Blyth on Personal Faith" 4 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Guideposts, December 1952
  3. ^ a b King (12 Ağustos 2013). "Ann Blyth gets a TCM salute for her birthday". Los Angeles Times. 26 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2021. 
  4. ^ "Ann Blyth an Actress Since She Was 5". Chicago Daily Tribune. 29 Ocak 1950. s. G3. 
  5. ^ a b c WILLIAM BROWNELL (12 Ekim 1952). "THE BLYTH SPIRIT: Show Business Still Stimulating to Ann Blyth, Youthful But Veteran Trouper". New York Times. s. X5. 
  6. ^ "Watch on the Rhine". Internet Broadway Database. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2015. 
  7. ^ Schallert, Edwin (22 Nisan 1944). "Metro to Split Garson, Pidgeon Combination: 'The Bullfighter,' Latin-American Yarn, Chosen as Subject for Laurel and Hardy". Los Angeles Times. s. 5. 
  8. ^ Blyth, Ann, "My Career Took a Toboggan Ride", in Peale, Norman Vincent (ed.) Faith Made Them Champions. Carmel, New York: Guideposts Associates, Inc., 1954, pp. 114–117.
  9. ^ "The Life Story of ANN BLYTH". Picture Show. 53 (1389). Londra. 12 Kasım 1949. s. 12. 
  10. ^ a b The Eddie Mannix Ledger, Los Angeles: Margaret Herrick Library, Center for Motion Picture Study .
  11. ^ a b Hopper, Hedda (6 Haziran 1954). "Ann Blyth: Success Without an Enemy". Los Angeles Times. s. E1. 
  12. ^ "ANN BLYTH SHIFTS ROLE AT U-I STUDIO". New York Times. 4 Şubat 1949. s. 31. 
  13. ^ THOMAS M. PRYORS (4 Aralık 1952). "ANN BLYTH LEAVING UNIVERSAL DEC. 20: Seen Signing M-G-M Contract -- May Play Lead in New Version of 'Rose Marie'". New York Times. s. 47. 
  14. ^ Schallert, Edwin (12 Şubat 1953). "'Caesar' Pioneer to Do Gauguin; Adventuress Bids for Mala Powers". Los Angeles Times. s. A11. 
  15. ^ "Edmund Purdom (obituary)". The Guardian. 24 Ocak 2009. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  16. ^ Hopper, Hedda (9 Haziran 1957). "40 Tested, but Ann Blyth Won". Los Angeles Times. s. F1. 
  17. ^ "Ann Blyth Seeks $75,000 in Suit". Los Angeles Times. 1 Ocak 1957. s. B1. 
  18. ^ "Hollywood Walk of Fame – Ann Blyth". walkoffame.com. Hollywood Chamber of Commerce. 4 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2017. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ann_Blyth&oldid=33848744" sayfasından alınmıştır