Alexander von Kluck
| Alexander Heinrich Rudolph von Kluck | |
|---|---|
.jpg) | |
| Doğum | 20 Mayıs 1846 Münster, Almanya |
| Ölüm | 19 Ekim 1934 (88 yaşında) Berlin, Almanya |
| Bağlılığı | Alman Silahlı Kuvvetleri |
| Hizmet yılları | 1866-1916 |
| Rütbesi | General |
| Komutası | Alman Birinci Ordusu |
| Çatışma/savaşları | Avusturya-Prusya Savaşı(1866), Birinci Dünya Savaşı, Colombey-Neuilly Muharebesinde Fransa-Prusya Savaşı |
| Ailesi | |
| Babası | Karl von Kluck |
| Annesi | Elisabeth Kluck |
| Eşi | Fanny von Donop(1874-1934) |
| Çocukları | Egon von Kluck |
| İmza | |
 | |
Alexander Heinrich Rudolph von Kluck (d. 20 Mayıs 1846, Münster – ö. 19 Ekim 1934, Berlin), I. Dünya Savaşı sırasında bir Alman generaliydi.
Gençliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Kluck, 20 Mayıs 1846'da Münster'de doğdu. Mimar Karl von Kluck'un ve karısı Elisabeth'in (evlilik öncesi soyadı Tiedemann) oğluydu.[1] Memleketi Münster'de Paulinum adında bir okulda öğrenciydi.[2]
1874'te Fanny von Donop (1850-1938) ile evlendi; üç oğulları ve bir kızları vardı.
Askeri kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]7 haftal Prusya ordusunda görev yaptı. 1866 tarihli Avusturya-Prusya Savaşı ve Colombey-Neuilly Muharebesinde iki kez yaralandığı Fransa-Prusya Savaşı'nda görev yaptı[3] ve cesaretinden dolayı Demir Haç (ikinci sınıf) aldı.[4] 1906'da[5] bir piyade generali oldu ve 1913'te Yedinci Ordu Bölgesi Genel Müfettişi olarak atandı.
Birinci Dünya Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]Birinci Dünya Savaşı'nın patlamasıyla Kluck, Alman Birinci Ordusunun komutasına girdi. Schlieffen Planının Moltke revizyonlarına göre, İlk Ordu güçlü sağ kanadın bir parçasıydı ve Almanya'nın Belçika ve Fransa üzerinden ilerlemesi için dış batı kenarında konumlandı. Bu batı kanadı Karl von Bülow'un İkinci Ordusunun yanında Paris'e ilerleyecekti. Paris'e ulaştıktan sonra, Birinci ve İkinci ordular Paris'i hem batıdan hem de doğudan tehdit ediyorlardı.
İngilizler Mons ve Le Cateau'da savaştıktan sonra, Birinci Ordu büyük bir geri çekilme sırasında Lanrezac'ın Fransız Beşinci Ordusunu takip etti. Bununla birlikte, Paris'ten otuz mil uzakta bulunan ve Fransız Beşinci Ordusu (Lanrezac komutasında) ile karşılaşmayı öngören ihtiyatlı Bülow, İkinci Ordusunun ilerlemesini durdurdu ve Kluck'a doğrudan destek emri verdi. Kluck kısa süre önce Alman sağ kanadına kumanda etmek üzere atandığında Bulow'un emrinde olmuştu. Kluck, Lanrezac'ın sol kanadını geçmeyi tercih ettiği için bu emri Bulow ve Moltke'ye karşı protesto etti, ancak reddedildi ve Bülow'un Lanrezac'a saldırısını desteklemek için emir aldı. Bu zamana kadar agresif olan Kluck, Birinci Ordusunu von Bülow'un konumunun güneyinde, Paris'in 13 mil kuzeyinde ilerletti. 30 Ağustos'ta Kluck, birliklerini Paris'in doğusundan çekmeye karar verdi ve tamamen Schlieffen Planını uygulamadı. Bülow'un uyarısıyla hüsrana uğramasına rağmen, 31 Ağustos'ta Kluck, İkinci Orduyu desteklemek için ordusunu güneydoğuya çevirdi. Kluck, bunu yaparken, Alman hattında Bülow'un durakladığı İkinci Ordusu'na doğru 30 mil boşluk bıraktı. Kritik olarak, hamle ile Kluck'un sağ kanadını Paris yönünde gösterdi (General Michel-Joseph Maunoury'nin yeni Altıncı Ordusunun konuşlandırıldığı yer). Fransızlar, Kluck'un 3 Eylül'deki gidişatını Müttefik uçaklardan gelen raporlar sayesinde öğrendiler ve bu, radyo telsiziyle bağımsız bir şekilde onaylandı.
Von Kluck, 8 Eylül gecesi belirleyici zaferin ertesi gün kazanılacağını belirterek von Moltke'ye telgraf gönderdi. Bunun yerine, 9 Eylül'de Alman Genel Merkezi temsilcisi Hentsch, Bülow Ordusunun durumunu çok tehlikeli olarak gördü ve o zamana kadar von Kluck'un kendi sorunlarının çoğunun üstesinden gelmesine rağmen, tüm orduların geri çekilmesini emretti.
Almanlar, Aisne Nehri'nin kırk mil arkasına yerleştirmek için iyi bir şekilde geri çekildi. Orada, cephe, I. Dünya Savaşı devam ederken yerleşik pozisyonlar şeklinde yıllarca kalacaktı.
Kluck ve Bülow'un koordinasyon eksikliği ve bunun sonucunda etkili bir saldırı çizgisinin sürdürülememesi, Fransa'ya belirleyici bir darbe vermesi amaçlanan Schlieffen Planının başarısızlığına birincil katkı oldu. Bunun yerine, siper savaşının uzun çıkmazı başlamaya hazırdı. Birçok Alman uzman Kluck'u ve özellikle Genelkurmay Başkanı Hermann von Kuhl'u en yüksek saygı ile anmaktadır.
Emekliliği ve daha sonraki yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]1915 yılının Mart ayının sonlarına doğru, birliklerinin ileri bir bölümünü teftiş ederken, yedi yaraya neden olan ve bacağını ciddi şekilde yaralayan şarapnel tarafından vuruldu. Kısa bir süre sonra, Pour le Mérite Nişanı aldı. Ekim 1916'da emekli olma isteğini açıkladı. Oğlu, Teğmen Egon von Kluck, 1915'te öldürülmüştür.
General von Kluck, Führung ve Taten der Erste (1920) başlıklı ciltte Savaşa katılımını yazdı. Savaş sonrası hatıraları, Paris'teki Mart ve Marne Savaşı adlı kitabı 1920'de yayınlandı. Kluck, Ekim 1934'te Berlin'de öldü.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Franz Weigl: Unsere Führer im Weltkrieg. Kösel, Kempten 1915. S. 184.
- ^ Josef Pieper: Noch wußte es niemand. Autobiographische Aufzeichnungen 1904–1945. Kösel, München 1976. S. 34.
- ^ Chisholm, Hugh, (Ed.) (1922). "Kluck, Alexander von". Encyclopædia Britannica (İngilizce) (12. bas.). Londra & New York: The Encyclopædia Britannica Company.
- ^
Yukarıdaki metinlerin bir veya birden fazla yerinde şu anda belirtilen kamu malı kaynaktan metinler bulunmaktadır: |}}Rines, George Edwin, (Ed.) (1920). "Kluck, Alexander H. R. von". Encyclopedia Americana.
- ^ Şablon:Cite Collier's
