İçeriğe atla

Ahmet Nuri Diriker

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ahmet Nuri Diriker

1312 (1896) P.-23[1]

Ahmet Nuri Bey
DoğumAhmet Nuri
1876
Rusçuk, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm28 Kasım 1951 (75 yaşında)[2]
İstanbul, Türkiye
Defin yeriZincirlikuyu Mezarlığı, İstanbul
Bağlılığı Osmanlı (1896-1921)
 Türkiye (1921-1931)
Branşı Osmanlı ordusu
Türk Kara Kuvvetleri
Hizmet yılları1896-1931
Rütbesi Mirliva
BirimiPiyade
Komutası23. Tümen (Kom.V.)
18. Tümen (Kom.V.)
8. Tümen (Kom.V.)
42. Alay
Çatışma/savaşlarıOsmanlı-Yunan Savaşı (1897)
I. Dünya Savaşı
Türk Kurtuluş Savaşı
ÖdülleriKırmızı şeritli İstiklâl Madalyası Mecidiye Nişanı Liyakat Madalyası Harp Madalyası
Yunan Harp Madalyası
Ailesi
EşiNaciye Diriker
ÇocuklarıAli Fuat Diriker
Feriha Arısan
Meliha Akad
Mediha Sengir

Ahmet Nuri Diriker (1876, Rusçuk - 28 Kasım 1951,[2] İstanbul), Türk asker.

1897 Türk-Yunan Savaşı'na katıldı. Ardından Balkanlar'da isyancılara karşı savaştı. Tabur komutanı olarak gönderildiği Yemen'de Seyit İdris ve İmam Yahya kuvvetlerine karşı çarpıştı.[3] Çanakkale Cephesi'nde 42. Alay Komutanı olarak görev aldı.[4] Komutasındaki 42. Alay ile Medine Müdafaası'nda ve Hicaz'da çarpıştı. İşgal altındaki İstanbul ve İzmir'de gizli görev yaptıktan sonra Türk Kurtuluş Savaşı'na katıldı. Sakarya Meydan Muharebesi'nde 23. Tümen'in komutan vekili olarak görev aldı. 1950 yılında İstanbul'da öldü.

1876 yılında Rusçuk'ta dünyaya geldi. Necip Bey'in oğludur.[2] 93 Harbi sebebi ile ailesi ile beraber 1877 yılında İstanbul'a göç etti. Savaşın bitiminin ardından Rusçuk'a geri dönerek burada rüştiyeye başladı. 14 yaşındayken Kuleli Askeri Lisesi'ne kaydoldu. 28 Nisan 1894'te Harbiye'ye (Kara Harp Okulu) kaydoldu. 17 Ağustos 1897 tarihinde teğmen rütbesi ile mezun oldu.

Askerlik Yaşamı

[değiştir | kaynağı değiştir]

17 Ağustos 1896'da 3. Ordu'nun 65. Alay 1'inci Tabur 4'üncü bölüğüne, sonra Selanik'te bulunan 3. Ordu karargahına gönderildi. 3 Ekim 1897'de hudut bölgesinde geçerek üsteğmen rütbesine yükseldi. Osmanlı-Yunan Savaşı (1897)'nda görev aldı. Dömeke kasabasına ilk giren bölüğün komutanıdır. Savaşta gösterdiği başarı sebebi ile üsteğmen oldu.

Bulgar ve Arnavut isyanlarına karşı Selanik'e gönderildi. Selanik'teyken Selanikli Gemiciler, 1903 Selanik Bombalaması'nı gerçekleştirdi. Guadalquivir adlı Fransız gemisi ve Osmanlı Bankası bombalandı.[5] Sokak çatışmalarında görev alan Üsteğmen Ahmet Nuri Efendi, çete üyelerinin öldürülmesi ve yakalanmasının ardından yüzbaşılığa terfi etti. Selanik'te bir süre daha görev yaptıktan sonra 1909 yılında Kıdemli Yüzbaşı rütbesi ile Hareket Ordusu'na katılmak için Istanbul'a tayin edildi.

Kısa bir süre Ertuğrul Kışlası'nda kaldıktan sonra Hicaz-Yemen Cephesi'ne katılmak üzere Yemen'e gönderildi. Yemen'de 1911 yılında binbaşılığa terfi etti. Seyyid İdris kuvvetlerine karşı Cebelisob Muharebesi'nde gösterdiği başarılardan ötürü Mecidiye Nişanı ile ödüllendirildi. Daha sonra Balkan Savaşı'na katılmak için Kırklareli'ne gönderildi ama savaş kendisi ulaşmadan önce sona erdi..[6]

1915 yılında Yarbay Kazım Bey (Karabekir) komutasındaki 14. Tümen'e bağlı olan 42. Alay komutanlığına atanarak Çanakkale Cephesi'ne gönderildi. Çanakkale'de beş buçuk ay boyunca Seddülbahir Cephesi, Kerevizdere'de Fransız kuvvetlerine karşı savaştı. 6-13 Ağustos Seddülbahir Muharebesi'nde Alay, Fransız kuvvetlerinin ilerlemesine engel oldu.[6]

1916 yılında 42. Alay birkaç küçük birlik eklenerek Nuri Bey Müfrezesi[7] adıyla Medine'ye gönderildi. Fahrettin Paşa (Türkkan) komutasındaki Hicaz Seferi Kuvvetleri'ne katıldı.[8][9] Aylarca açlık ve susuzluk ile mücadele ederken Medine Müdaafası'nda İngiliz ve Arap kuvvetlerine karşı savaştı. 1916 yılında yarbaylığa terfi etti.[10] Korgeneral Fahrettin Türkkan 1930 yılında Ahmet Nuri Bey'den şu şekilde söz edecekti;[11]

"Nuri Paşa, Azrail'in boru çaldığı yerlerde gayet değerli bir zâbittir.

1917 ve 1921 yılları arasında gizli görevle bulunduğu İstanbul ve İzmir'den Anadolu'ya gizlice askeri malzeme sevk edilmesini sağladı. 1921 yılında Kuvây-ı Milliye'nin emri ile gizlice İstanbul'dan Ankara'ya geçti. Önce 23. Tümen, daha sonra 18. Tümen komutan vekilliğine atandı. Sakarya Meydan Muharebesi'nde 23. Tümen komutan vekilliğinde bulundu. Ekim 1921 tarihinde albaylığa terfi etti ve 8. Tümen komutan vekilliğine atandı.[12][13]

Kurtuluş Savaşı'nın ardından Anadolu'da çeşitli askeri görevlerde bulundu. Ağustos 1929 yılında generalliğe terfi etti. 1931 yılına kadar askerlik görevini sürdürdü. 1931 yılında emekli oldu.[14] 28 Kasım 1951 tarihinde İstanbul'da öldü.[2]

Zincirlikuyu Mezarlığı'ndaki kabri

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Harp Akademileri Komutanlığı, Harp Akademilerinin 120 Yılı, İstanbul, 1968, s. 286.
  2. ^ a b c d "TÜRK İSTİKLAL HARBİ'NE KATILAN ALAY VE TUGAY KOMUTANLARININ BİYOGRAFİLERİ" (PDF). 3 Ekim 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2021. 
  3. ^ [1] 19 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Diriker, Ahmet. Cephelerde Bir Ömür - Tuğgeneral Ahmet Nuri Diriker'in Anıları. İstanbul: Scala Yayıncılık. 2013. ISBN 978-605-360-735-9
  4. ^ [2] Diriker, A. - 42. Alay Gelibolu 1915 - İstanbul - 2016 - ISBN 978-605-9248-08-2
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2017. 
  6. ^ a b Diriker, Ahmet. Cephelerde Bir Ömür - Tuğgeneral Ahmet Nuri Diriker'in Anıları. İstanbul: Scala Yayıncılık. 2013, s.47-77 ISBN 978-605-360-735-9
  7. ^ Tekşüt, İrfan, and Necati Ökse. Birinci Dünya Savaşı'nda Çanakkale Cephesi. V Basım, VI Kitap. Ankara: Genelkurmay Yayınları, 2012. s.175 ISBN 978-975-409-649-1
  8. ^ Kıcıman, Medine Müdafaası, s.20-26
  9. ^ Diriker, Ahmet. Cephelerde Bir Ömür - Tuğgeneral Ahmet Nuri Diriker'in Anıları. İstanbul: Scala Yayıncılık. 2013, s.171 ISBN 978-605-360-735-9
  10. ^ Diriker, Ahmet. Cephelerde Bir Ömür - Tuğgeneral Ahmet Nuri Diriker'in Anıları. İstanbul: Scala Yayıncılık. 2013, s.77 ISBN 978-605-360-735-9
  11. ^ Diriker, Ahmet. Cephelerde Bir Ömür - Tuğgeneral Ahmet Nuri Diriker'in Anıları. İstanbul: Scala Yayıncılık. 2013, s.117 ISBN 978-605-360-735-9
  12. ^ Çanakkale Muharebelerine Katılan Komutanların Biyografileri. Ankara: Genelkurmay Yayınları. 2014. ISBN 978-975-409-674-3[ölü/kırık bağlantı] 
  13. ^ Diriker, Ahmet. Cephelerde Bir Ömür - Tuğgeneral Ahmet Nuri Diriker'in Anıları. İstanbul: Scala Yayıncılık. 2013, s.90-93 ISBN 978-605-360-735-9
  14. ^ Diriker, Ahmet. Cephelerde Bir Ömür - Tuğgeneral Ahmet Nuri Diriker'in Anıları. İstanbul: Scala Yayıncılık. 2013, s.98 ISBN 978-605-360-735-9