İçeriğe atla

Abdurrahman Kılıç

Bağlantı ekle
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Abdurrahman Kılıç
DoğumAbdurrahman Kılıç
3 Kasım 1952(1952-11-03)
Malatya
Ölüm7 Temmuz 2021 (68 yaşında)
İstanbul
Ölüm sebebiSepsis
Defin yeriZincirlikuyu Mezarlığı, İstanbul
MilliyetTürk
VatandaşlıkTürkiye
EvliliklerSevil Kılıç
Çocuk(lar)Duygu
Kariyeri
DalıIsı tekniği ve termodinamik
Çalıştığı kurumlarİstanbul Teknik Üniversitesi
Boğaziçi Üniversitesi
İstanbul İtfaiyesi Etik Mühendislik

Abdurrahman Kılıç (d. 3 Kasım 1952, Malatya - 7 Temmuz 2021, İstanbul), Türk akademisyen, bürokrat ve bilim insanıdır.

Isı tekniği ve termodinamik profesörü, itfaiye müdürü, Yangından Korunma Vakfı Kurucu ve Onursal Başkanı, yangın güvenliği ve itfaiye uzmanı sıfatlarında görev yaptı.

Akademik kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

1969'da Kahramanmaraş Lisesinden mezun oldu. İstanbul Teknik Üniversitesi Makina Fakültesi’nde 1974 yılında lisans ve 1976 yılında yüksek lisansını bitirdi. Yüksek lisansından sonra İstanbul Teknik Üniversitesi Maçka Makine Fakültesi Isı Tekniği Kürsüsünde asistan olarak çalışmaya başladı. Güneş enerjisi konusundaki doktora çalışmasını 1982 yılında tamamladı. 1991 yılında Makine Fakültesinde doçent ve 1997 yılında aynı Fakültede profesör oldu.[1]

Güneş enerjisinin 1978 yılında Türkiye’de ilk defa bir üniversitede lisans ve yüksek lisans ders programına girmesini ve ders olarak okutulmasını sağladı. 1982 yılında on sekiz ay boyunca, Makine Kimya Endüstrisinde, güneşi izleyen ve buhar üreten sistemin geliştirilmesinde çalıştı. Kendinden depolu yeni tip güneş toplayıcısı geliştirdi.

Türkiye’de, Yangın Güvenliğini ilk defa 1995 yılında üniversitede ayrı ders olarak açtı. Yangın yönetmeliğini ortaya atarak, yangını önleme ve söndürmenin bilimsellik kazandırdı.

İstanbul Teknik Üniversitesi Makina Fakültesinde ve değişik fakültelerde lisans, yüksek ve doktora seviyelerinde Termodinamik, Isı transferi, Güneş enerjisi, Sayısal analiz, Yangın güvenliği, Isı iletimi ve Isı ışınımı derslerini verdi. 2018 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi’nden emekli oldu.

7 Temmuz 2021'de, akciğer kanseri sebebiyle öldü.[2]

Zincirlikuyu Mezarlığı'ndaki kabri

İtfaiye ve yangın hizmetleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yangın konusundaki çalışmalarına 1987 yılında İstanbul Teknik Üniversitesinde yapılan “İstanbul Yangın Güvenliği Araştırma Projesi” Koordinatörü olarak başladı. Bu dönemde JICA bursu ile Japonya'da beş ay itfaiyede eğitim aldı. 1989-1994 yılları arasında İstanbul İtfaiye Müdürü olarak görev yaptı. Yüzlerce yangının söndürülmesinde ekipleri yönetti.[3] Almanya, İngiltere gibi ülkelerde yangın önlemleri konusunda eğitimlere katıldı.

İtfaiye teşkilatının halk tarafından tanınması amacıyla 1990 yılında İtfaiye Haftasını başlattı. Bu tarihten sonra her yıl çeşitli şenlik, gösteri ve paneller düzenlenmeye başlandı.[4]

Türk kültüründe önemli bir yeri olan tulumbacıları ve yangın söndürme tulumbalarını ve itfaiye tarihini tanıtmak amacıyla ilk kez 1931 yılında açılan, fakat ilerleyen yıllarda bir depoda toplanan eserler ile cami, müze ve eski itfaiyecilerden temin edilen eserlerle birlikte iki  bin civarında eseri bir araya getirerek 1992 yılında İtfaiye Müzesi'nin açılmasını sağladı.[5]

Macaristan İtfaiyesi ve Japon İtfaiyesi ile kardeş itfaiyeciliği başlattı. 1993 yılında itfaiyede ilk kurtarma ekibini kurdu.[6] Kendisini Türkiye'de itfaiyeye bilimsellik kazandırmaya, itfaiye ve itfaiyeci kavramlarını yüceltmeye ve itfaiyenin kamuoyunda tanınmasına adadı. Japonya'daki söndürme ve kurtarma sistemlerini İstanbul İtfaiyesi'ne uyguladı.

İlk "Yangından Korunma Yönetmeliği"ni 1992 yılında hazırladı ve İstanbul Belediyesinde yürürlüğe sokularak uygulanmasını sağladı.[7][8] 2002 yılında Türkiye'de yangın güvenliği için önemli bir adım olan "Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik”in hazırlanmasına öncülük etti, komisyon başkanlığını yaptı.[9][10]

Vakıf ve dernekler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kurucu ve Onursal Başkanı olduğu Türkiye Yangından Korunma Vakfı'nı (TÜYAK) 1992 yılında kurdu. İTÜ Vakfı, Yıldız Sarayı Vakfı ve DOVAK Eğitim Vakfı mütevellisi ve birçok sivil toplum kuruluşu üyesidir. KADER'in ilk erkek üyesidir.[kaynak belirtilmeli]

Yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Termodinamik, Güneş enerjisi ve yangın güvenliği konusunda yayımlanmış çok sayıda makalesi, araştırması ve eğitim kitabı bulunmaktadır. Son yıllarda itfaiye tarihi konusunda araştırma yapmaktadır.[11] Birçok derginin editörlüğünü yapmış ve yangın güvenliği ile ilgili 300'den fazla makalesi yayımlanmıştır.

Kitapları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • İstanbul Yangın Kuleleri ve Çığırtkanları, YEM Yayınevi, 2019.
  • Otopark ve Tünellerde Jetfan Havalandırma ve Duman Kontrolü, (Editör), TTMD 2017.
  • Duman Kontrol Sistemleri (Editör), TTMD 2016.
  • Ateşi Tutan Eller-Ateş Kahramanları, Teknik Yayıncılık, 2010.
  • Yangın Söndürme Sistemleri ve Duman Kontrolü, (Editör), TTMD, 2004.
  • Termodinamik ve Isı Geçişi Tabloları, Çağlayan Yayınevi, 2001.
  • Çözümlü Problemlerle Termodinamik, Çağlayan Yayınevi, 1998.
  • Termodinamik Tablolar ve Diyagramlar, Çağlayan Yayınevi, 1993.
  • Soğutma Tekniği (Derleme), İTÜ Enerji-Uygar Merkezi, 1986.
  • Güneş Işınımı ve Düz Toplayıcılar, SEGEM Ankara,1984.
  • Güneş Enerjisi, Kipaş Yayınevi, 1983.
  • Termodinamik Özelik Bağıntıları, İTÜ Küt. Sayı 1246, 1982.

Sempozyom bildiri kitapları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Endüstriyel Tesislerde Yangın Güvenliği ve Yeni Teknolojiler, (Editör), TÜYAK 2019 Yangın ve Güvenlik Sempozyumu Kitabı, 2019.
  • Yangında Can Güvenliği ve Risk Yönetimi, (Editör), TÜYAK 2017 Yangın ve Güvenlik Sempozyumu Kitabı, 2017.
  • Sağlık Yapıları ve Konaklama Tesisleri, (Editör), TÜYAK 2015 Yangın ve Güvenlik Sempozyumu Kitabı, 2015.
  • Yüksek Yapı Yangın Önlemlerinde Eksiklikler ve Yanlışlar, (Editör), TÜYAK 2013 Yangın ve Güvenlik Sempozyumu Kitabı, 2013.
  • X. Uluslararası Yapıda Tesisat Teknolojileri Sempozyumu Bildirileri, (Editör) 2012.
  • Yangın ve Güvenlik Sempozyumu Bildiriler Kitabı (Editör), TÜYAK 2011.
  • IX. Uluslararası Yapıda Tesisat Teknolojileri Sempozyumu Bildirileri, (Editör)2010.
  • TÜYAK 2009 Yangın ve Güvenlik Sempozyumu Bildiriler Kitabı (Editör), 2009.
  • VIII. Uluslararası Yapıda Tesisat Teknolojileri Sempozyumu Bildirileri, 2008.
  • VII. Uluslararası Yapıda Tesisat Sempozyumu Bildirileri Kitabı, (Editör)2006.
  • VI. Uluslararası Yapıda Tesisat Teknolojileri Sempozyumu Bildirileri, (Editör)2004.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "YANGIN.ORG - Prof. Dr. Abdurrahman Kılıç - Yangın Güvenlik Önlemleri". www.yangin.org. 1 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "İstanbul İtfaiyesi eski Müdürü Prof. Dr. Abdurrahman Kılıç hayatını kaybetti". Demirören Haber Ajansı. 8 Temmuz 2021. 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  3. ^ "UZMANTV". www.uzmantv.com. 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2020. 
  4. ^ Cumhuriyet Gazetesi, İtfaiye Haftası, 23.09.1990, s.9, 1990
  5. ^ Milliyet Gazetesi, Hazine Gibi Tarih, Mustafa Bakacak, 22.09.1992, Sayfa 3, 1992.
  6. ^ Cumhuriyet Gazetesi, Japonlardan Kurtarma Eğitimi, 03.06.1993, s.3 1993
  7. ^ Yangın Yönetmeliğinin Oluşumu, Ateşi Tutan Eller, Teknik Yayıncılık, s.87-118, 2010
  8. ^ Cumhuriyet Gazetesi, Yangından Yönetmelikle Korunma, Remzi Gökdağ,13.06.1990, s.8,1990
  9. ^ Yangın ve Güvelik Dergisi, Yangın Yönetmeliği Hazırlanıyor, Sayı 48, s.8, 2000
  10. ^ Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik, TÜYAK Yayını, s.6, 2007
  11. ^ "İstanbul'un Büyük Yangınları ve Yangın Kuleleri - Ayşegül Özbek - bianet". 16 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Abdurrahman_Kılıç&oldid=34407369" sayfasından alınmıştır