İçeriğe atla

15 Temmuz Şehitler Köprüsü

Kontrol Edilmiş
Vikipedi, özgür ansiklopedi
15 Temmuz Şehitler Köprüsü
15 Temmuz Şehitler Köprüsü akşam görünümü
Harita
Resmî adı15 Temmuz Şehitler Köprüsü
Diğer ad(lar)Boğaziçi Köprüsü
Birinci Köprü
Boğaz Köprüsü
TaşınanMotorlu taşıt · Yayalar
Geçişİstanbul Boğazı
KonumBeşiktaş ve Üsküdar, İstanbul, Türkiye
Koordinatlar41°3′0″K 29°1′48″D / 41.05000°K 29.03000°D / 41.05000; 29.03000
TasarımFreeman,
Fox and Partners,
BOTEK Boğaziçi Teknik Müşavirlik A.Ş.
TürüAsma köprü
MalzemeBeton · Çelik
Şerit sayısı3+3
Ayak sayısı2
Uzunluk1.560 m (5.120 ft)
Genişlik33,40 m (109,6 ft) [1]
Yükseklik165 m (541 ft)
En geniş açıklık1.074 m (3.524 ft)
Yük sınırı2650 Ton
Alt açıklık64 m (210 ft)
YapımCleveland Bridge & Eng. Co ve Hochtief A.G.
Başlangıç tarihi20 Şubat 1970 (1970-02-20)
Bitiş tarihi1 Haziran 1973
Açılış30 Ekim 1973 (51 yıl önce) (1973-10-30)
KullanımOtoyol 1 / (İstanbul 1. Çevre Yolu)
Tarihî durumuKullanımda
Geçiş ücreti₺33,00 (otomobil)
₺14,00 (Motorsiklet)
₺42,00 (3,20 metreden büyük her türlü iki akslı araçlar)
3,4,5,6 ve üstü akslı araçların geçişi yasaktır[2]
İstanbul üzerinde 15 Temmuz Şehitler Köprüsü
15 Temmuz Şehitler Köprüsü
15 Temmuz Şehitler Köprüsü (İstanbul)

15 Temmuz Şehitler Köprüsü, eski adıyla Boğaziçi Köprüsü ya da boğaza inşa edilen ilk köprü olmasına atıfla halk arasında Birinci Köprü; Karadeniz ile Marmara Denizi'ni birbirine bağlayan İstanbul Boğazı üzerinde yer alan üç asma köprüden biri ve ilkidir. Köprünün ayakları Avrupa Yakası'nda Ortaköy, Anadolu Yakası'nda Beylerbeyi semtlerindedir.

İstanbul Boğazı üzerine yapılan ilk köprü olmasına atfen halk arasında Birinci Köprü olarak da adlandırılan Boğaziçi Köprüsü, daha sonra yapılan Fatih Sultan Mehmet Köprüsü, Yavuz Sultan Selim Köprüsü ve Avrasya Tüneli'yle birlikte kentin iki yakası arasındaki kesintisiz kara ulaşımını sağlar. 20 Şubat 1970 tarihinde yapımına başlanan köprü, 30 Ekim 1973 tarihinde, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunun 50. yıldönümü şerefine dönemin cumhurbaşkanı Fahri Korutürk tarafından devlet töreniyle hizmete açıldı. Yapımı tamamlandığında dünyanın en uzun dördüncü asma köprüsüyken, 2012 yılı itibarıyla yirmi birinci sırada bulunmaktadır.

26 Temmuz 2016'da köprünün resmî adı, 2016 Türkiye askerî darbe girişimi sırasında köprüde ölen vatandaşların anısına 15 Temmuz Şehitler Köprüsü olarak değiştirilmiştir.[3][4]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk köprü önerileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

İstanbul Boğazı'nın iki kıyısını bir köprü ile birleştirmek, antik çağdan beri üstünde durulan bir düşünce olageldi. Biraz da efsane ile karışan bilgilere göre, böyle bir köprüyü ilk gerçekleştiren, İÖ 522-486 arasında hüküm süren Pers Kralı I. Darius olmuştu. Darius, İskitlere karşı yaptığı seferde, askerlerini Asya'dan Avrupa'ya, mimar Mandrokles'in, gemileri ve salları yan yana dizip birbirine bağlayarak oluşturduğu köprüden geçirdi.

Bundan sonra Boğaz'ın üstüne bir köprü kurulması ancak 16. yüzyılda söz konusu oldu. Ünlü sanatçı ve mühendis Leonardo da Vinci 1503'te dönemin Osmanlı padişahı II. Bayezid'e bir mektupla başvurarak Haliç üzerinde bir köprü yapmayı, eğer istenirse bu köprüyü (Boğaz üzerinden) Anadolu'ya da uzatmayı önerdi.

1900'de Arnaudin adında bir Fransız, bir Boğaz köprüsü projesi hazırladı. Demiryolunun geçmesi için düşünülen ve biri Sarayburnu-Üsküdar, biri de Rumeli Hisarı-Kandilli arasında olmak üzere, iki ayrı yer önerilen bu köprü projesi onay görmedi.

Yine aynı yıl Bosphorus Railroad Company adlı bir şirket, Boğaz'da hisarlar arasında bir köprü yapmak için başvurdu. Başvuruyla birlikte sunulan projeye göre köprüyle geçilecek açıklık üç tane büyük kâgir ayakla dörde bölünüyor, "çelik tellerle askıya alınmış havai bir demir örgü"den oluşan köprü bu ayaklara taşıtılıyordu. Ayakların her birinin üstüne, dört minareyle çevrili bir kubbeden oluşan bir süs elemanı oturtulmuştu ve sunuş yazısında bu elemanların Kuzeybatı Afrika mimarlığından esinlenerek biçimlendirildiği söyleniyordu. "Gayet heybetli bir manzara alacak olan" köprüye "Hamidiye" adı uygun görülmüştü, ama dönemin padişahı II. Abdülhamid bu projeyi kabul etmedi.

Bundan sonraki girişim Cumhuriyet döneminde, bir inşaat müteahhidi ve iş adamı olan Nuri Demirağ'dan geldi. 1931'de Bethlehem Steel Company adlı bir Amerikan firmasıyla anlaşan Demirağ, Ahırkapı-Salacak arasında kurulmak üzere San Francisco'daki Oakland Bay asma köprüsünün örnek alındığı bir köprü projesi hazırlatarak Atatürk'e sundu. Toplam uzunluğu 2.560 m olan bu köprünün 960 m'si kara, 1.600 m'si deniz üzerinden geçecekti. Bu ikinci bölüm, denizde 16 ayağa oturacak, en ortada 701 m uzunluğunda bir asma köprü yer alacaktı. Genişliği 20,73 m denizden yüksekliği 53,34 m olacaktı. Köprüden demiryolundan başka tramvay ve otobüs yollarının geçmesi de öngörülmüştü. Demirağ'ın, kabul ettirmek için 1950'ye kadar uğraştığı bu proje de gerçekleşmedi.

Boğaz köprüsüyle Almanlar da ilgilendi. Krupp firması, 1946-1954 arasında İTÜ Mimarlık Fakültesi'nde öğretim üyesi olarak çalışan Alman mimar Prof. Paul Bonatz'a 1951'de böyle bir köprüyle ilgili bir inceleme ve araştırma yapmasını önerdi. Bonatz'ın yardımcıları tarafından en uygun yer olarak Ortaköy-Beylerbeyi arası saptandı ve Krupp buna göre bir projesi önerisi hazırladı. Ama bu girişim de bir sonuca ulaşamadı.

1953'te Demokrat Parti hükûmetinin isteğiyle Boğaz köprüsü konusunun incelenmesi için İstanbul Belediyesi'nin, Karayolları Genel Müdürlüğü'nün ve İTÜ'nün ilgililerinden oluşan bir komite kuruldu. Bu komite konunun, önemi dolayısıyla iyi incelenmesi gerektiği sonucuna vararak incelemenin uzman bir firmaya yaptırılmasını kararlaştırdı. Karayolları Genel Müdürlüğü inceleme işini 1955'te De Leuw, Cather and Company adlı ABD firmasına verdi. Firmanın saptadığı yer olan Ortaköy-Beylerbeyi arasında bir asma köprü projesinin hazırlanması ve kontrol hizmetleri işi için 1958'de uluslararası bir ilanla teklif istendi. Başvurular arasından seçilen Steinman, Boynton, Granquist and London firmasına bir proje hazırlatıldı. Ama ardından ortaya çıkan mali ve yönetsel güçlükler, bu projenin uygulanmasını engelledi.[5][6]

Aynı yıl Almanlar da Boğaz köprüsü için bir atak yaptılar. Dyckerhof und Widmann firması, köprü konusunda deneyimli bir mimar olan Gerd Lohmer'e hazırlattığı bir proje önerisiyle hükûmete başvurdu. Bu öneriye göre köprünün tabliyesi sadece 60 cm kalınlığında bir banttan oluşuyor, bu bant öngerilimli betondan yapılıyordu. Yani köprü asma değil, germe bir köprü oluyordu. Tabliyesi, denizin içinde yer alan iki ayağa oturuyordu. Karadan 300'er m açıktaki ayakların arası 600 m idi. Her ayak iki yana doğru yelpaze gibi açılan, 150 m uzunluğunda ikişer konsol oluşturuyordu. Ayaklar da köprü gibi sadece 60 m yüksekliğindeydi; bu nedenle, aynı açıklığı geçen bir asma köprünün yaklaşık üç kez daha yüksek olması gerekecek kuleleri gibi, Boğaziçi'nin silüetini bozmayacakları ileri sürülüyordu. Konuyu incelemek için şehir planlama, mimarlık ve estetik uzmanlarından oluşturulan bir kurul, yine de Boğaziçi'ne bir asma köprünün daha çok yakışacağına karar verince, öneri geri çevrildi.

Yapım süreci

[değiştir | kaynağı değiştir]
1973 yılında 15 Temmuz Şehitler Köprüsü

Aradan geçen zamanda teknolojinin değişmesi ve ilerlemesi nedeniyle Steinman, Boynton, Granquist and London'a hazırlatılan proje eksik ve yetersiz duruma düştü. 1967'de konuda uzmanlaşmış dört yabancı mühendislik firmasından yeni bir proje hazırlamaları istendi ve en uygun öneriyi yapan Freeman, Fox and Partners adlı İngiliz firmasıyla 1968'de anlaşma imzalandı. İnşaatı gerçekleştirecek firmayı seçmek için açılan ihaleyi de Hochtief AG adlı Alman ve Cleveland Bridge and Engineering Company adlı İngiliz firmalarının oluşturduğu konsorsiyum kazandı.[7]

Köprünün inşaatına 20 Şubat 1970 tarihinde başlandı. Mart 1970'te Ortaköy ayaklarının kazısı, hemen ardında da Beylerbeyi ayaklarının kazısı başladı. 4 Ağustos 1971'de kule montajı başlatıldı. Ocak 1972'de kılavuz tel çekilerek ilk birleşim sağlandı. 10 Haziran 1972 tarihinde tellerin gerilim ve büküm işlemleri başladı ve köprünün açılışına kadar sürdü. Aralık 1972'de ilk tabliye köprüye gerilen çelik halatlara, salıncak sistemiyle monte edilmeye başlandı. Kulelerin tepesindeki vinçler yardımıyla ve palangalar vasıtasıyla içi boş tabliyeler askı halatlarına bağlandı. Tabliyelerin yukarı çekilmesine köprünün ortasından başlandı, sırasıyla iki uca doğru eşit sayıda çekildi. 26 Mart 1973'te son tabliyenin montajı da tamamlandı. Ardından 60 adet tabliye birbirine kaynaklandı. Böylece, ilk kez yürüyerek Asya’dan Avrupa’ya geçildi. Nisan 1973'te kauçuk alaşımlı çift kat asfalt dökümüne başlandı, 1 Haziran 1973'te de asfalt döküm işlemi tamamlandı. Mayıs 1973'te yaklaşım viyadüklerinin (Ortaköy ve Beylerbeyi üzerinden geçen) inşası bitirildi. 8 Haziran 1973 tarihinde ilk defa araçla geçiş deneyi yapıldı.[8]

30 Ekim 1973'te, Cumhuriyetin ilanı'nın 50. yıldönümünde dönemin cumhurbaşkanı Fahri Korutürk tarafından hizmete açılmıştır. İnşaatı üç yılda tamamlanan köprünün maliyeti anlaşmaya göre 21.774.283 Amerikan dolarıdır. Yapıldığı dönemde, ABD değerlendirme dışı bırakıldığında, dünyanın en uzun asma köprüsü olma özelliğini taşımaktaydı.[9]

Özellikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Kuşbakışı 15 Temmuz Şehitler Köprüsü (2011)

15 Temmuz Şehitler Köprüsü, Boğaz'ın her iki yakasındaki birer taşıma kulesinden ve bunların arasında gerili iki ana kabloya askı kablolarıyla asılmış bir tabliyeden oluşur. Her taşıyıcı kulenin kutu kesitli iki düşey ayağı vardır ve bunlar üç noktada yine kutu kesitli üç yatay kirişle birbirine bağlanır. Tabliye iki uçta bu kirişlerden en alttakine oturur. Yumuşak ve yüksek dirençli çelikten yapılmış olan 165 m yüksekliğindeki kulelerin içinde yolcu ve servis asansörleri bulunur. Yolcu asansörleri on sekizer, bakım personelini taşıyan servis asansörleri sekizer kişiliktir.

33,40 m genişliğindeki tabliye 60 tane rijitleştirilmiş, içi boş levha panel üniteden oluşur. Birbirlerine kaynaklanarak bağlanmış bu ünitelerin yüksekliği 3 m, genişliği 28 m'dir. İki yanlarında 2,70 m eninde konsollar vardır. Tam orta noktası deniz yüzeyinden 64 m yüksekte bulunan tabliyenin üstünde üçü gidiş, üçü geliş olmak üzere altı iz, yanlardaki konsolların üstünde de yaya yolları yer almaktadır.

Toplam uzunluğu 1.560 m, orta açıklığı, yani iki kule arası 1.074 m olan köprünün tabiyesini taşıyıcı ana kablolara bağlayan askı kabloları, düz değil eğik düzenlenmiştir. Ama bu köprünün daha önce yapılmış bir benzeri olan İngiltere'deki Severn Köprüsü'nün eğik askı kablolarında metal yorulması´nın yol açtığı çatlakların saptanması üzerine, 15 Temmuz Şehitler Köprüsü´nün de eğik askı kabloları daha sonradan düzleri ile değiştirilmiştir. Boğaz üzerinde daha sonra yapılan Fatih Sultan Mehmet Köprüsü'nün taşıyıcı ana kablolarının çapı orta açıklıkta 58 cm, kulelerle kara arasındaki arka gergilerde 60 cm'dir. Bu kabloların uçları kaya zemine ankraj bloklarıyla betonlanmıştır.

Trafik

[değiştir | kaynağı değiştir]
Anadolu yakasındaki plaka okuma sistemi (2022)

Otoyol 1'in üzerinden geçtiği 15 Temmuz Şehitler Köprüsü, Avrupa ve Asya arasında sabit bağlantı olarak hem Türkiye hem de İstanbul ulaşım ağının çok önemli bir halkasıdır. Köprüde, açılışından bugüne kadar trafik artışı beklenenin çok üstünde gerçekleşmiştir; köprünün ilk hizmete açıldığı yıl günlük ortalama araç geçişi 32 bin iken 1987'de bu sayı 130 bine, 2004 yılında ise 180 bine çıktı.

1991 yılında otobüsler hariç ağır tonajlı (4 ton ve üstü) araçların köprüden geçişleri yasaklandı.[10] Günümüzde 15 Temmuz Şehitler Köprüsü'nden yalnızca belediye, halk otobüsleri ve turist taşıma belgesine haiz otobüsler ile otomobil ve motosikletlerin geçişine izin verilmektedir.[11]

15 Temmuz Şehitler Köprüsü 1978'den beri yaya trafiğine kapalıdır.

Köprülerin araç geçişleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yıl 15 Temmuz Şehitler + F.S.M Köprüsü Yavuz Sultan Selim Köprüsü Avrasya Tüneli
2020 17.540 (günlük) [12] 34.145 (günlük) [13]
2019 321.884 (günlük) [14] 35.176 (günlük) [12] 49.047 (günlük) [13]
2018 323.843 (günlük) [14] 40.885 (günlük) [12] 48.099 (günlük) [13]
2017 409.341 (günlük) [14] 41.160 (günlük) [12] 42.034 (günlük) [13]
2016 368.636 (günlük) [14] 110.000 (günlük)[15][16][17] 68.500 (taahhüt) [18]
2015 386.400 (günlük) [14] İnşa halinde İnşa halinde
2014 411.323 (günlük) [14] İnşa halinde İnşa halinde
2013 417.534 (günlük) [14] İnşa halinde İnşa halinde
2012 407.380 (günlük) [14]
2011 416.354 (günlük) [14]
2010 405.909 (günlük) [14]
2009 394.840 (günlük) [14]
2008 399.009 (günlük) [14]
2007 403.712 (günlük) [14]
2006 381.792 (günlük) [14]
2005 374.438 (günlük) [14]
2004 366.078 (günlük) [14]
2003 345.700 (günlük) [14]
2002 331.163 (günlük) [14]
2001 328.411 (günlük) [14]

Ücret karşılaştırması

[değiştir | kaynağı değiştir]
Bakınız, İstanbul Boğazı#Araç geçiş ücretleri

İstanbul Maratonu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: İstanbul Maratonu

İlk olarak 1979 yılında koşulan yarışın en önemli geçiş noktası 15 Temmuz Şehitler Köprüsü'dür. Kıtalararası Avrasya Maratonu başladığı günden bu yana tam üç defa güzergâh değiştirdi. Günümüzde 42 km (maraton), 15 km ve 10 km olarak 3 farklı güzergahta koşulan maraton, İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin organizatörlüğünde düzenlenmektedir. Türkiye'de uluslararası nitelikteki en önemli maraton yarışıdır. Sonradan adı İstanbul Maratonu olarak değiştirilmiştir.

2014 yılında İstanbul Maratonu 3. kez IAAF tarafından Altın Kategori'ye kabul edilerek Dünya'nın en iyi 22, Avrupa'nın en iyi 11 Maratonu arasında yer aldı.[19]

Aydınlatma

[değiştir | kaynağı değiştir]
15 Temmuz Şehitler Köprüsü'nün LED aydınlatma sistemiyle kazandığı gece görünümü (2011)

15 Temmuz Şehitler Köprüsü’nün aydınlatma ve ışıklandırma sistemi 22 Nisan 2007 tarihinde düzenlenen tören ve ışık gösterisiyle faaliyete geçirildi. Köprüde kullanılan renk değiştirebilen led armatürler, uzun ömürlü, düşük enerji tüketimine sahip ve çevre dostu olarak biliniyor. Köprünün tamamı, değiştirebilen 16 milyon renk led armatürlerle aydınlatıldı. Ekipmanlarının montajı sırasında 236 adet V-askı halatına 2000 adet led ışık modülü ve 7000 metrenin üzerinde kablo sabitlendi. Bu çalışma sırasında 12 iple erişim teknisyeni 9000 metrenin üzerinde dikey ip inişi yaptı. Bu montaj Türkiye’de 2007 yılına kadar gerçekleştirilmiş en büyük iple erişim projesi oldu.

Galeri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • 15 Temmuz Şehitler Köprüsü'nün Ortaköydeki direğinin altından görünümü
    15 Temmuz Şehitler Köprüsü'nün Ortaköydeki direğinin altından görünümü
  • 1000 lira banknot'un arkası (1978-1986)
    1000 lira banknot'un arkası (1978-1986)
  • 50 kuruş'un önü (2009-günümüz)
    50 kuruş'un önü (2009-günümüz)
  • Avrasya Maratonu sırasında 15 Temmuz Şehitler Köprüsü'nden yaya geçişine izin verilir
    Avrasya Maratonu sırasında 15 Temmuz Şehitler Köprüsü'nden yaya geçişine izin verilir
  • Tabliyerin alttan görünüşü
    Tabliyerin alttan görünüşü
  • 15 Temmuz Şehitler Köprüsü'nün Ortaköy ayakları. Sol taraftaki yeşil yapı Hatice Sultan Yalısı (Şubat 2013)
  • Cağaloğlu hanlar bölgesinden boğaza bakış
    Cağaloğlu hanlar bölgesinden boğaza bakış
  • Otağtepe parkından Boğaziçi Köprüsünü görünümü
    Otağtepe parkından Boğaziçi Köprüsünü görünümü

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Kasım 2015. 
  2. ^ "15 Temmuz Şehitler ve Fatih Sultan Mehmet Köprüleri Geçiş Ücretleri Tarifesi". KGM. 1 Ocak 2024. 22 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2024. 
  3. ^ "Yıldırım: Boğaziçi Köprüsü, 15 Temmuz Şehitler Köprüsü olacak". bbc.com/turkce. BBC. 25 Temmuz 2016. 26 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 
  4. ^ "Boğaziçi Köprüsü'nün adının "15 Temmuz Şehitler Köprüsü" panolara yasıdı". sabah.com.tr. Sabah (gazete). 26 Temmuz 2016. 27 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 
  5. ^ Hasan Kuruyazıcı, "Boğaziçi Köprüsü", Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, Tarih Vakfı, 1994. ISBN 975-7306-00-2.
  6. ^ İlhan Tekeli, (Ed.) (1993). Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi. Tarih Vakfı. ISBN 975-7306-00-2. 13 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2022.  Birden fazla |yayımcı= ve |yayıncı= kullanıldı (yardım)
  7. ^ BOĞAZİÇİ KÖPRÜSÜ PROJE BİLGİLERİ 19 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., kgm.gov.tr
  8. ^ Boğaz Köprüsü’nde 40 yaş heyecanı 6 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., milliyet.com.tr
  9. ^ Boğaziçi Köprüsü 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., imo.org.tr
  10. ^ Şoförler dikkat 1 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Milliyet, 26 Kasım 1991.
  11. ^ Otoyollarla İlgili Kısıtlamalar ve Yasaklamalar 1 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., kgm.gov.tr
  12. ^ a b c d "Yavuz Sultan Selim'in garanti yükü 2,6 milyar $". Birgun.net. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2022. 
  13. ^ a b c d "Avrasya Tüneli'ni 4 yılda 4,1 milyon sürücü kullandı". Anadolu Ajansı. 7 Mart 2021. 19 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2022. 
  14. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s "OTOYOL VE KÖPRÜ GELİRLERİ (2001-2019)" (PDF). 5 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2016. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2016. 
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2016. 
  18. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 12 Şubat 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2016. 
  19. ^ Tarihçe 13 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., istanbulmarathon.org.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta 15 Temmuz Şehitler Köprüsü ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=15_Temmuz_Şehitler_Köprüsü&oldid=34208140" sayfasından alınmıştır