1,3,5-Trinitrobenzen
| |
| |
| Adlandırmalar | |
|---|---|
1,3,5-Trinitrobenzen | |
Diğer adlar sym-Trinitrobenzen | |
| Tanımlayıcılar | |
3D model (JSmol)
|
|
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.002.502 |
PubChem CID
|
|
| UNII | |
| UN numarası | 0388 |
CompTox Bilgi Panosu (EPA)
|
|
| |
| Özellikler | |
| Kimyasal formül | C6H3N3O6 |
| Molekül kütlesi | 213,10 g mol−1 |
| Yoğunluk | 1,76 g/cm3 |
| Erime noktası | 1.232 °C (2.250 °F; 1.505 K) |
| Kaynama noktası | 315 °C (599 °F; 588 K) |
| Çözünürlük (su içinde) | 330 mg/L |
| -74.55·10−6 cm3/mol | |
| Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
| |
| Bilgi kutusu kaynakları | |
1,3,5-Trinitrobenzen, C6H3N3O6 formülüne sahip organik bir bileşiktir. Üç trinitrasyonlu benzen türevlerinden biridir. Soluk sarı bir katı olan bileşik son derece patlayıcıdır.
Sentez ve reaksiyonlar
[değiştir | kaynağı değiştir]1,3,5-Trinitrobenzen, 2,4,6-trinitrobenzoik asidin dekarboksilasyonu ile üretilir.[2]
1,3,5-Trinitrobenzen, elektronca zengin arenlerle yük transfer kompleksleri oluşturur.
1,3,5-trinitrobenzenin indirgenmesi, floroglusinol için bir öncü olan 1,3,5-triaminobenzen verir.[3]
Kullanımlar ve uygulamalar
[değiştir | kaynağı değiştir]Trinitrobenzen, TNT'den daha patlayıcıdır, ancak çok pahalıdır. Öncelikle ticari madencilik ve askeri uygulamalar için yüksek patlayıcı bir bileşik olarak kullanılır. Aynı zamanda dar aralıklı bir pH göstergesi, doğal kauçuğu vulkanize etmek için bir madde ve diğer patlayıcı bileşiklerin sentezine aracılık etmek için bir aracı madde olarak kullanılmıştır.[4]
Patlayıcı özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]1,3,5-Trinitrobenzen kuvvetli patlayıcı bir maddedir.[5]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Alman İş Güvenliği ve Sağlığı Enstitüsü'nün GESTIS Madde Veritabanındaki 1,3,5-Trinitrobenzene kaydı
- ^ Clarke (1922). "1,3,5-Trinitrobenzene". Organic Syntheses. 2: 93. doi:10.15227/orgsyn.002.0093.
- ^ Clarke (1929). "Phloroglucinol". Organic Syntheses. 9: 74. doi:10.15227/orgsyn.009.0074.
- ^ John Pike (21 Mayıs 1997). "Explosives – Nitroaromatics". Globalsecurity.org. 26 Ekim 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2013.
- ^ Sax, N. I. and Lewis, R. J. Sr. (1987) Hazardous chemicals desk reference. Van Nostrand Reinhold, New York. p. 664.