İçeriğe atla

Şengül Hamamı

Koordinatlar: 39°56′12″K 32°51′37″D / 39.93667°K 32.86028°D / 39.93667; 32.86028
Kontrol Edilmiş
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Şengül Hamamı
Harita
Genel bilgiler
TürHamam
Mimari tarzOsmanlı mimarisi
KonumAltındağ, Ankara, Türkiye
Koordinatlar39°56′12″K 32°51′37″D / 39.93667°K 32.86028°D / 39.93667; 32.86028
Başlama15. yüzyıl
SahipVakıflar Genel Müdürlüğü
Tasarım ve inşaat
Diğer tasarımcılarİshak Paşa

Şengül Hamamı; Ankara'nın Altındağ ilçesinde bulunan tarihi bir hamamdır.

Kitabesi olmayan yapının tarihi 15. yüzyılın ikinci yarısına dek uzanır. Anadolu Beylerbeyi İshak Paşa'nın vekil tayin ettiği Sinan Bey tarafından bugünkü İstiklal Mahallesi sınırları içerisinde inşa edilmiştir. Vakfiye kayıtlarında, paşanın daha önceden İnegöl'de yaptırdığı bir imarethanenin giderlerini karşılamak amacıyla kullanıldığı yazar. 1673 yılında, dönemin şeyhülislamı Ankaravi Mehmed Emin Efendi'nin emriyle satın alınarak Zincirli Camii’ne vakfedildiği bilinmektedir.[1]

Yapı sistemi ve malzeme

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şengül Hamamı'nın, yapıldığı dönemin karakteristik özelliklerini taşıyan tipik bir yapı olduğu söylenebilir. Yığma taşıyıcı sistem ile kuzey-güney eksenli olacak şekilde inşa edilmiştir. Düşey taşıyıcı görevini üstlenen moloz taş duvarlar horasan harcı kullanılarak örülürken; katlar arasındaki sınırlarda ve üst örtüye geçiş kısımlarında ahşap hatıllar kullanılmıştır. Yapının örtü elemanları arasında ise kubbe, tonoz ve çatı yer alır. Soyunmalık ve ılıklık kısımlarında üst örtü olarak tonoz kullanılırken, sıcaklık bölümlerinde kubbe tercih edilmiştir. Her iki örtü de tuğla ve harç kullanılarak oluşturulmuştur. Çatıysa moloz duvarlar üzerine ahşap kirişlerin oturtulmasıyla inşa edilmiştir. Kömürlük ve külhan kısımları betonarme özellik gösterir.[1]

İç mekan malzemesi olarak pencere ve kapı doğramalarında da ahşap kullanılmasıyla yapı genelinde devamlılık yakalanmıştır. Soyunmalık bölümlerindeki genel malzeme ahşap olmakla birlikte zeminler seramikle kaplanmıştır. Yıkanma yerlerinde ise geleneksel olarak mermer kullanılmıştır.[1]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]