İsmail Emre
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
| İsmail Emre | |
|---|---|
 | |
| Tam adı | İsmail Emre |
| Doğumu | 1900 Adana |
| Ölümü | 14 Ağustos 1970 (69-70 yaşlarında) Adana |
| Çağı | 20. yüzyıl |
| Bölgesi | Güneydoğu Anadolu Bölgesi |
| İlgi alanları | Tasavvuf, Şiir, İslam |
İsmail Emre (1900 - 14 Ağustos 1970), Adana'da yaşamış olan Tasavvuf şairi ve muvahhittir.
Annemarie Schimmel tarafından Tasavvufun Boyutları adlı kitabında Yeni Yunus Emre olarak adlandırılmıştır.[1]
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]İsmail Emre küçük yaşta önce annesini, birkaç yıl sonra da babasını kaybetmiş ve on yaşından onyedi yaşına kadar amcazadesi nalbant Şükrü efendi'nin yanında büyümüştür. Babası Koca Hoca Hakkı Efendi ve dedesi Ahmet Efendi ulemadandırlar. Dedesi'nin babası Emir Halil ise müderristir.
İsmail Emre'nin, bu gönül yolunda mürşidi Hafız Halil Develioğlu'dur. İsmail Emre' nin Hafız Halil ile ilk tanışması manen olmuştur. 1917 yılında gönüllü olarak askere gitmiştir, askerlik yaparken, birkaç kez ihtiyar beyaz sakallı bir adamın suretini görür. Hayalini gördüğü kişiyi asker arkadaşı Hüseyin Efendiye tarif eden İsmail Emre; bu zatın Hüseyin Efendinin mürşidi Hafız Halil Develioğlu olduğunu öğrenir. İlk tanışması ise ancak iki yıl sonra gerçekleşir. Bir hayalle tutuşan ilahi aşk ateşi bu ilk görüşmeden sonra hiç sönmeyecektir. 29 Temmuz 1933'te vefat eden Develioğlu'nun yayınlanmamış bazı şiirleri ve tasavvufi bir risalesi vardır. Şiirlerinde "Hıfzi" ve Meyyiti" mahlaslarını kullanmıştır".
1921’de Bozantı-Halep-Nusaybin ve Temdidatı Demiryolları İşletmesi hizmetine girerek Adana garı deposunda kazancı ve kaynakçı olarak 1943 yılına kadar çalışmıştır. Daha sonra Adana’da serbest çalışmaya başlamıştır.
1940 yılından itibaren kendisinden geçerek okumuş olduğu tasavvufi şiirlere Doğuş adını vermektedir. En önemli özelliği, bu şiirleri, kendi iradesi dışında, bir trans, bir vecd halinde dile getirmesidir. İsmail Emre'ye göre kendisine bu doğuşları söyleten ilahi kudrettir. Kendi deyimiyle, o "bu halin hakimi değil, mahkumudur". Doğuş söylenmeye başladığında, eğer İsmail Emre'nin yanında birileri varsa, not alırlar, yoksa söylenen doğuş kaybolur giderdi.
Doğuş anında yanında bulunan insanların yazıya dökebildikleri 2.400 civarında şiir daha sonra Şevket Kutkan'ın önsözü ile iki kitap halinde yayımlanmıştır.
Yaşadığı dönemde yaptığı tasavvufi sohbetlerinin ve doğuş açıklamalarının yer aldığı Yeni Yunus Emre Gazetesi[2] isminde bir yerel gazete ve İç Kaynak Dergisi[3] isminde bir dergi yayımlanmıştır. Annemarie Schimmel İsmail Emre'nin doğuş haline şahit olmuş ve "Tasavvuf'un Boyutları" adlı eserinde bu konuya değinmiştir. İsmail Emre, Allah sevgisini, aşk ve güzel ahlâkla ilgili düşüncelerini, İslam tasavvufunu işleyerek yüceltmiştir.
Eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Doğuşlar I - 1950 yılı Adana
- Doğuşlar II - 1965 yılı Adana
- Yeni Yunus Emre Gazetesi
- İç Kaynak Dergisi
Emre'nin sohbetlerinin yer aldığı dergi toplam 25 sayı olarak yayımlanmıştır.
Konusu olduğu eserler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Polymnia_Athanassiadi - Nefesler Domos[4]
- Annemarie Schimmel - Tasavvufun Boyutları
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Annemarie Schimmel Tasavvufun Boyutları, Kırkambar Kitaplığı; İslam Mezhepleri, Tasavvuf ve Tarikatlar;İstanbul,2000, ISBN 9758264167.
- ^ "ADANA BASIN TARİHİ 1873-2000" (PDF). Sayfa 183. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF).
- ^ "ADANA BASIN TARİHİ 1873-2000" (PDF). Sayfa 271. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF).
- ^ "Αθανασιάδη Πολύμνια". www.blod.gr. 2 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2023.
Dış Bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- http://www.dusunuyorumdergisi.com/author/ismailemre 5 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- http://www.ismailemre.net 27 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
