İçeriğe atla

İnsansız hava aracı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mini modern İHA (çoğunlukla siviller tarafından kullanılır)
Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri'ne ait avcı-katil gözetleme İHA'sı General Atomics MQ-9 Reaper
Birleşik Devletler Donanması'nın kullandığı helikopter tipi MQ-8B Fire Scout İHA'sı

İnsansız hava aracı (İHA) veya dron (bazen orijinal İngilizce kökenli ismiyle drone, Türkçe telaffuz: [dˑɯron]),[1] fiziksel olarak içinde insan bulunmayan bir tür uçan araçtır. Bazen helikopter anlamındaki dikuçar[2][3] sözcüğünün insansız hava aracı anlamında kullanıldığı da görülmektedir.[4][5][6][7] İHA'ların en önemli ve olmazsa olmaz bileşeni, yer tabanlı bir kontrolör ile uçak arasında bir iletişim sistemdir.[8]

İHA'lar iki sınıfa ayrılırlar: uzaktan kumanda edilerek uçanlar, kendiliğinden belli bir uçuş planı üzerinden otomatik olarak hareket edebilenler. Keşif amaçlı üretilen İHA'lar günümüzde birçok saldırı görevinde de kullanılmaktadır.[9] Militanlara karşı birçok başarılı saldırı gerçekleştiren bu hava araçları çoğu zaman sivil hedefleri de vurarak insan ölümlerine neden olmaktadır.[1] Bunun yanında İHA'lar, son zamanlarda yangın söndürme amaçlı da kullanılmıştır.

Günümüzde çok farklı şekil, ebat, konfigürasyon ve karakterde araçlar üretilmektedir. Tarihsel olarak bakıldığında basitçe İHA'lar birer "drone"dur. Ancak bağımsız kumanda sistemleri çok geliştirilmiştir. Bu maddenin amacı İHA'lar ile güdümlü füzelerin farklarını ortaya çıkartmaktır. Öncelikle İHA'lar tekrar kullanılabilir. Mürettebatsız olarak kontrol edilerek durmadan belli bir irtifada uçabilir.

Ayrıca bu araçlar jet motoru veya iki zamanlı motor yardımıyla uçar. Bunun yanında seyir füzeleri her ne kadar insansız ve uzaktan kumanda ile yönetiliyor olsalar bile İHA olarak sınıflandırılmazlar. İHA kısaltması bazı durumlarda İHAS (insansız hava araçları sistemleri) olarak genişletilmiştir. Amerikan Federal Havacılık Dairesi ise insansız uçuş sistemleri (İUS) adıyla genel bir sınıf belirlemiştir. Aslında bu sınıf ilk olarak Birleşik Devletler Donanması tarafından sadece uçakları değil onunla beraber yer sistemleri ve diğer elementleri de yansıtması amacıyla kullanmıştır.

İlk İHA'lar A. M. Low tarafından 1916 yılında geliştirilmiştir.[10] Takip eden yıllarda ise sınırlı sayıda üretilen Hewitt-Sperry otomatik uçak I. Dünya Savaşı sırasında kullanılmıştır. 1935 yılında ise film yıldızı ve model uçak tasarımcısı Reginald Denny ilk ölçekli RPV (İngilizce Remote Piloted Vehicle Türkçesi Uzaktan Komutalı Araç) modelini geliştirmiştir.[10] II. Dünya Savaşı süresince çok fazla miktarda uçak üretilmiş, bunlar trenleri korumak amacıyla uçaksavar ve saldırı görevlerinde kullanılmıştır. Jet motoru bulunan ilk model 1951 yılında Teledyne Ryan firması tarafından geliştirilen Firebee I'dir. 1955 yılında ise başka bir firma Beechcraft ABD Deniz Kuvvetleri için Model 1001 modelini üretmiştir.[10] Bununla beraber bu araçlar Vietnam Savaşı süresince birer uzaktan kumandalı uçak olmaktan daha ileriye gidemediler.

MQ-1 Predator (Reno Hava Gösterisi)

1980'li ve 1990'lı yıllarda olgunlaşan ve küçültülen bu araçlar özellikle Amerikan askerî çevrelerin ilgisini çekmeye başlamıştır. Bunun en önemli nedeni İHA'ların uçaklara nazaran çok daha ucuz olması ayrıca riskli görevler sırasında yetişmiş mürettebat kaybını sıfıra indirmesidir. Genel olarak keşif ve gözetleme amacıyla kullanılan bu araçlar günümüzde silahlandırılmaktadır. Örneğin MQ-1 Predator modeli araçlar üzerine AGM-114 Hellfire havadan-karaya füze takılmaktadır. Zırhlı ve silahlı bu araçlara insansız hava muharebe aracı (İHMA) denilmektedir.

Avantajları ve bugünkü dönüşüm

[değiştir | kaynağı değiştir]

İnsansız teknolojilerin kullanımının yaygınlaşmasının altında gelişen teknolojinin sağladığı imkânla birlikte bazı maliyetli ya da sorunlu kalemleri aşabilmenin getirisi bulunmaktadır.[11] İnsansız uçakların otonom ya da bir yer istasyonu aracılığıyla kontrol edilebiliyor olması insanlı uçakların idamesi için gerekli yaşamsal sistemler ve kokpit için gerekli yer ve mürettebatın getirdiği ağırlık yükü gibi maliyet kalemleri, insanlı uçakların manevra ve operasyon kabiliyetinin insan kabiliyetleriyle sınırlanması (yorgunluk / çalışma saati, G kuvveti vb.) gibi operasyonel kabiliyetle ilgili kalemler, düşman tarafından fark edilme ya da vurulabilme olasılığının düşük olması üstünlük kalemleri (ilk olarak İsraillilerin geliştirdiği Scout ile birlikte İHA’ların bu yönüyle operasyonel vazgeçilmezliği ispatlanmıştır.) İHA'ları daha tercih edilir kılmaktadır.[11]

Daha da önemlisi, insansız hava araçlarının zayiat maliyetidir. Tüm dünya ordularında yetiştirilmesi en maliyetli personel gruplarından birisi pilotlardır. Bir pilotun yetişmesi çok büyük maliyetlere karşılık gelir. Bu sebeple hava aracıyla zayiatıyla birlikte yetişmiş personelin de zayi olması ordular için hem maddi hem de kabiliyet olarak büyük kayıptır. İnsansız Hava Araçları, zayiat maliyetinin düşük olması açısından da orduları cezbetmektedir. İHA’lar tarihte birçok kez düşman hava savunma unsurlarının oyalanmasında, asıl taarruz unsurlarının ateş hattını geçebilmesi için yem olarak kullanılmasında çok büyük rol oynamışlardır.[11]

Gelecekte İHA'lar scramjet teknolojisinin sahip olduğu tüm avantajlara da sahip olacaktır. Günümüzde scramjet modelleri, bunlara insansız modellerde dâhil sadece test amaçlıdır. (örneğin NASA X-43A13 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., NASA's Hyper-X scramjet program2 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)

İHA sınıflandırması

[değiştir | kaynağı değiştir]
Alman Ordusuna ait Luna X 2000 model İHA.
Meksika yapımı S4 Ehécatl kalkış anında.

İHA'lar çalışma prensiplerine göre döner kanat İHA,[12] sabit kanat İHA, çırpan kanat İHA, VTOL İHA[13] şeklinde isimlendirilir.

İHA’ları altı farklı başlık altında sınıflandırabiliriz: (bunun yanında bazı araçlar birkaç farklı özelliği bünyesinde barındırabilir):

  • Hedef ve yem – düşman hava savunma veya savaş uçaklarına karşı yem olarak kullanılarak hedef belirlemede yardımcı olan araçlar
  • Keşif ve gözetleme – düşmana ait cephe bilgilerini toplayan araçlar
  • Çatışma – yüksek riskli görevlerde kullanılan saldırı kapasitesine sahip araçlar (bakınız İnsansız hava çatışma aracı)
  • Lojistik – kargo ve lojistik destek amaçlı araçlar
  • araştırma ve geliştirme – gelecekte kullanılmak amacıyla farklı İHA teknolojilerinin denendiği araçlar
  • Sivil ve ticari – sivil ve ticari amaçlar için kullanılan araçlar

Bunun yanında İHA’lar ParcAberporth İnsansız Sistemler forumunda uçuş menzil ve irtifalarına göre de sınıflandırılırlar:

  • Elle taşınabilen (Handheld) 600 metre irtifa ve ortalama 2 km menzil
  • Close 1500 metre irtifa ve ortalama 10 km menzil
  • NATO tipi 3000 metre irtifa ve ortalama 50 km menzil
  • Taktiksel 5500 metre irtifa ve ortalama 160 km menzil
  • MALE (medium altitude, long endurance Türkçesi orta irtifa, uzun havada kalış) 9000 metre irtifa ve ortalama 200 km havada kalış
  • HALE (high altitude, long endurance Türkçesi yüksek irtifa uzun havada kalış) 9000 metre irtifa ve belli olmayan havada kalış
  • HYPERSONIC yüksek hızlı (süpersonik (Mach 1-5) veya hipersonik (Mach 5+) hızında) 15000 metre veya yörünge altı irtifa ve ortalama 200 km menzil
  • ORBITAL alçak dünya yörüngesinde (Mach 25+)
  • CIS Lunar Dünya-Ay uçuşu

Additional category can be applied in pattern of function: fixed routes vs. dynamically variable routes:

ABD askerî birimleri bünyesinde kullanılan İHA’lar rütbe sistemi ile sınıflandırılırlar.

ABD Ordusuna ait İHA rütbeleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Günümüzde ABD Ordusu kara birliklerini desteklemek amacıyla farklı uçak sistemlerinden faydalanmaktadır. Ordu planlamacıları bu sistemleri rütbelendirerek sınıflandırmıştır. Rütbeler doğrudan bir tek modele verilmemiştir. Rütbeler İHA'ların yaptığı görevlere göre sınıflandırılmıştır. ABD Hava Kuvvetleri ve ABD Deniz Kolordusu aynı rütbe sistemlerini kullanmaktadır. Ancak kullanılan araçlar birbirinden farklıdır.

ABD Hava Kuvvetlerine ait rütbeler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Rütbesiz: Küçük/Mikro İHA. Bu sınıfa BATMAV (Battlefield Air Targeting Micro Air Vehicle), (Ufak Ölçekli Havadan Cephe Keşif Aracı) (Wasp Block III)[14]
  • Rütbe I: Alçak irtifa, uzun menzil. Kullanılan model Gnat 750.[15]
  • Rütbe II: Orta irtifa, uzun havada kalış (MALE). Kullanılan modeller MQ-1 Predator ve MQ-9 Reaper.
  • Rütbe II+: Yüksek irtifa, uzun menzilli konvansiyonel İHA (High Altitude Long Endurance, HALE) İrtifa: 60.000 ila 65.000 feet (azami 19.800 metre), 560 km/s uçuş hızı, 6.000 km menzil, 24 saat çalışan hareket istasyonu. Tamamlayıcı olarak Rütbe III- uçak. Kullanılan model RQ-4 Global Hawk.
  • Rütbe III-: Yüksek irtifa, uzun havada kalış İHA. Aynı özelliklere sahip tamamlayıcı olarak Rütbe II+ modeller kullanılır. Bu sınıfa RQ-3 DarkStar girmektedir.[16][17]

ABD Deniz Kolordusuna ait rütbeler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Rütbesiz: Mikro İHA. USAF BATMAV sınıfında en çok kullanılan Wasp III’tür.[18]
  • Rütbe I: Bu sınıfta Dragon Eye kullanılmaktadır. Ancak gelecekte bu iş için RQ-11B Raven B modelinin kullanılması düşünülmektedir.
  • Rütbe II: Şu an ScanEagle ve bazen de RQ-2 Pioneer kullanılmaktadır.
  • Rütbe III: Orta menzilli görevler için iki adet Pioneer İHA modeli kullanılmaktadır. Temmuz 2007'de Deniz Kolordusu kullanmakta olduğu Pioneer sistemini emekliye ayırdığını ve yerine AAI Corporation firması üretimi olan Tactical Unmanned Aircraft System modelinin alınacağını bildirmiştir. İlk Marine Shadow sistemleri Deniz Kolordusuna teslim edilmiş olup eğitim amaçlı olarak birliklerine gönderilmiştir.[19][20]

ABD Kara Kuvvetlerine ait rütbeler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Rütbe I: Küçük İHA. Bu sınıfta RQ-11A/B Raven kullanılmaktadır.
  • Rütbe II: Kısa Menzilli Taktiksel İHA. Bu sınıfta RQ-7A/B Shadow 200 kullanılmaktadır.
  • Rütbe III: Orta Menzilli Taktiksel İHA. Bu sınıf için RQ-5A / MQ-5A/B Hunter ve IGNAT/IGNAT-ER modelleri kullanılmaktadır. Ancak ileride Extended Range Multi-Purpose (ERMP) sınıfı MQ-1C Warrior modeline geçiş yapılacaktır.

Gelecek Muharebe Sistemleri (FCS) (ABD Kara Kuvvetleri) sınıflandırması

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Sınıf I: Küçük birlikler için. Bu iş için Micro Air Vehicle araçlar düşülmektedir..
  • Sınıf II: Bölük için. (iptal edildi.)[21]
  • Sınıf III: Tabur için. (iptal edildi.)[21]
  • Sınıf IV: Tugay için. Bu sınıf görev RQ-8A/B / MQ-8B Fire Scout modeline verilmiştir.

İnsansız uçuş sistemleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

İUS veya insansız uçuş sistemleri tanımı ABD Savunma Bakanlığı tarafından insansız hava araçlarına verilen genel addır. Bu ad başlangıçta Deniz Kuvvetleri tarafından sadece uçaklar için değil onunla beraber kullanılan yer sistemleri ve diğer elementleri de kapsayacak şekilde kullanılmıştır. Daha sonra ilk kez resmî olarak 2005-2030 yıllarını kapsayan DoD İnsansız Hava Sistemleri Yolharitasında kullanılmıştır.[22]

İnsansız uçak sistemlerinin askerî rolü görülmemiş oranlarda büyümektedir. Sonsuz Özgürlük Operasyonu ve Irak Savaşı çerçevesinde Afganistan'da görevli Task Force Liberty ve Irak'ta görevli Task Force ODIN birliklerine destek vermek amacıyla 2005 yılı içerisinde İHA'lar taktiksel ve genel amaçlı olarak toplamda 100.000 uçuş saati süresince havada kalmışlardır. Teknolojinin çok hızlı ilerlemesi ile geliştirilen taşınması ve kullanımı çok kolay olan Küçük İnsansız Uçuş Sistemleri (KİUS) çatışma bölgelerinde çok daha fazla kullanılmaktadır. Günden güne kapasiteleri artan İHS'lerin geliştirilmesi için ülkeler önde gelen araştırma ve geliştirmeleri sübvanse etmeye devam etmektedir. Her ne kadar İHS'ler şu an keşif, arama ve istihbarat çalışmaları dışında kullanılıyor olsa da hâlâ en önemli görevlerini bunlar teşkil etmektedir. Rollerin içerisine elektronik saldırı, baskın görevleri, düşman hava savunmasını yanıltma/imha etme, haberleşmeyi bozma ve karıştırma, arama ve kurtarma da eklenmiştir. Bu İHS'ler birkaç bin dolardan on milyonlarca dolar değere ve birkaç kilodan 9000 kilo ağırlığa kadar ulaşabilmektedir.

İHA görevleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

İHA'lar çok geniş bir yelpazede kullanılır. Bunlardan bazıları uzaktan algılama, keşif ve nakliyedir.

Uzaktan algılama

[değiştir | kaynağı değiştir]

Uzaktan algılama amacıyla üretilen İHA'ların bünyesinde elektromanyetik tayf algılayıcıları, biyolojik ve kimyasal sensörler bulunmaktadır. İHA'lar bünyesindeki elektromanyetik sensörler içerisinde tipik görsel spektrum, infrared ve near infrared kameraları ile radar sistemleri mevcuttur. Diğer elektromanyetik dalga dedektörleri ise microwave ve ultraviyole spektrum algılayıcıları olmakla birlikte, çok fazla kullanılmazlar. Biyolojik algılayıcılar havada bulunan çeşitli mikroorganizma ve biyolojik etkileri araştırmaya yarar. Kimyasal algılayıcılar ise havada bulunan elementleri inceler.

İHA'lar sahip oldukları özelliklere göre yük taşıma kapasitesine sahiptirler. Yükler en fazla ana gövde içerisinde bırakılan boşlukta taşınır. Helikopter şeklindeki bazı İHA'larda ise gövde altına takılarak taşınır. Uçak gövdeli İHA'lar da gövde dışında yük taşıyabilir ancak bu sırada uçağın aerodinamik yapısının bozulmamasına özen gösterilmelidir. Bunun gibi durumlarda genellikle gövde dışına takılan aerodinamik tüpler içerisinde yük taşınır.

Bilimsel araştırma

[değiştir | kaynağı değiştir]

İnsansız hava araçları pilotlu araçların uçamayacağı çok tehlikeli görevlerde rahatlıkla kullanılabilir. Amerikan Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi (NOAA) bir kasırga avcısı olarak 2006 yılından bu yana Aerosonde insansız uçak sistemini kullanmaktadır. AAI Corporation'ın iştiraki olan Aerosonde Pty Ltd Victoria (Avustralya) tarafından tasarlanan ve 35 poundluk sistem bir kasırga içine girerek Florida'da bulunan Ulusal Tayfun Merkezine gerçek zamanlı veri ve doğrudan iletişim üretmektedir. Önceleri insanlı hava taşıtları ile tayfunların uzağından alınan veriler günümüzde Aerosonde sistemi sayesinde tayfunun içerisinde kolaylıkla alınabilmektedir.

Araştırmacılar ayrıca diğer gezegenleri keşfetmek için insansız hava araçları geliştiriyorlar. Örneğin, insansız hava aracı adında bir "Entomopter", Georgia Teknoloji Enstitüsü'nden Profesör Robert C. Michelson, tarafından patentlenmiştir kanatlarını çırparak kullanır. NASA tarafından finanse edilen araştırma, Mars keşfi için bir gün bir Entomopter'dan sonuçlanabilir.[23][24]

Hassas saldırılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
MQ-1 Predator (Reno Hava Gösterisi)

MQ-1 Predator model ve AGM-114 Hellfire ile yüklü İHA'lar günümüzde hassas bölgeleri bombalamakta kullanılmaktadır. Silahlı ilk Predator 2001 yılı sonundan itibaren Pakistan ve Özbekistan'da üslenmeye başlamıştır. Çoğu zaman suikast amaçlı olarak Afganistan topraklarında kullanılmaktadır. 2001'den günümüze Afganistan'da üslenmiş bulunan bazı İHA'ların Pakistan içerisinde suikastlarda kullanıldığı da rapor edilmiştir. İnsanlı uçak yerine bunun gibi durumlarda insansız hava araçlarının kullanılmasının en önemli artısı, uçağın vurularak düşürülmesi ve pilotun yakalanması durumunda meydana gelen diplomatik utançtan kaçınılmasıdır. Ancak günümüzde İHA'ların dost kuvvetleri vurması veya izinsiz saldırılar sonucunda sivil insanların ölmesi bu utancın yerini almıştır.[25][26][27][28]

Arap ülkelerinde üslenmiş bulunan bir Predator 3 Kasım 2002 tarihinde Yemen'de yaşamakta olan bir El-Kaide teröristine suikast düzenleyip öldürmüştür. Bu saldırı, Afganistan dışında bir ülkede yapılan ilk saldırı olarak kayıtlara geçmiştir.[29]

Arama ve kurtarma

[değiştir | kaynağı değiştir]

İHA'lar ABD topraklarında en çok arama ve kurtarma görevlerinde kullanılmaktadır. Örneğin 2008 yılındaki Louisiana ve Texas'ta meydana gelen tayfunlar sırasında çok başarılı olmuşlardır.

Örneğin deniz seviyesinden 18.000 ila 29.000 feet üzerindeki bir irtifada uçan Predator; arama, kurtarma ve hasar tespitinde kullanılmaktadır. Üzerinde görsel algılayıcılar (bunlar gündüz ve kızıl ötesi kameralar) ve sentetik diyafram radarı (SAR) bulunur. Predator'a ait SAR her türlü havada (bulutlu, yağmurlu veya sisli) gece veya gündüz süresinde gerçek zamanlı çok başarılı çekimler yapabilmektedir. SAR görüntüleri içindeki tutarlı değişim algılaması istisnai arama ve kurtarma yeteneği sağlar; tayfundan önce ve sonra çekilen resimler bilgisayar tarafından işaretlenerek hasar tespiti yapılır.[30][31]

Tasarım ve geliştirme konuları

[değiştir | kaynağı değiştir]

İHA'lar dünya üzerinde birçok ülke tarafından tasarlanmakta ve üretilmektedir. Ancak ABD ve İsrail bu teknolojinin geliştirilmesinde öncü olmuştur. 2006 yılında dünyada üretilen İHA'ların %60'ı ABD'de yapılmıştır. 2016 yılında bu oranın %5 ila %10 arasında artacağı düşünülmektedir.[32] Northrop Grumman ve General Atomics firmaları bu endüstri dalında ürettikleri Global Hawk ve Predator/Mariner sistemleri ile öncü durumdadırlar.[32] İsrailli ve Avrupalı firmaların bu alanda ikinci sırada kalmasındaki en önemli neden hükûmetlerinin bu teknolojiye yeterli fon ayırmaması ve ABD yapımı sistemlerin yüksek kapasitelerden ötürü çoğunlukla ihaleleri kazanmasıdır.[32] Avrupalı üreticiler pazarın sadece %4'ünde boy göstermektedir.[32]

Özerklik derecesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
İHA görüntü ve kontrol merkezi CBP
HiMAT Remote Cockpit Synthetic Vision Display (Resim: NASA 1984)

İlk İHA'lar Vietnam Savaşı sırasında gövdelerine yerleştirilen kameralar ile film ve resim çeken uçaklardı. Bu uçaklar ya düz bir hat üzerinde veya dairesel hareketlerle uçar, görüntüyü toplar, yakıtı bitene kadar uçar sonra yere inerdi. İnişten sonra resimler analistler tarafından çıkartılıp incelenirdi. IHA adı da verilen bu basit yapıdaki araçlar sadece uzaktan kumanda ile uçabilen basit bir uçaktı. Yeni nesil radyo frekanslarının kullanılmaya başlanması ile İHA'lar uzaktan kumanda ile çok daha fazla kullanılmaya başlandı ve "uzaktan kumandalı araç" terimi gelişti. Günümüzde birçok İHA hem uzaktan kumanda hem de bilgisayarlı otomasyon yardımı ile uçmaktadır. Daha gelişmiş sürümleri hız ve uçuş yolunu sabitleyen, yerleşik kontrol ve / veya rehberlik sistemlerinin yardımıyla düşük seviyeli insan pilot görevlerinde uçabilir. Günümüzde hâlâ birçok haber ve tartışmada bu çok gelişmiş uçaklar için drone kelimesi kullanılarak hata yapılmaktadır.

  • Sensor füzyonu: Araç içerisinde bulunan farklı algılayıcılardan gelen bilgilerin birleştirilmesi
  • Haberleşme: Haberleşmenin sağlanması ile eksik ve tamamlanmamış bilgilerin bir araya getirilmesi
  • Yol planlaması: Yakıt ve hava şartlarına göre uçuş planının yapılması
  • Yörünge üretimi (bazen Harekât planlama olarak da adlandırılır): Bir noktadan belli bir noktaya gitmek için optimal kontrol manevra belirlenmesi
  • Yörünge yönetmeliği: Yörüngede uçuş sırasında özel kontrol sistemleri bazı sınırlamalarda esneklik gösterir.
  • Görev tahsisi ve planlama: Zaman ve ekipmana göre görev dağılımının belirlenmesi
  • Ortaklaşa taktikler: Eldeki veriler ışığında görev senaryolarından en yüksek başarı oranına sahip olanın belirlenmesi

Dayanıklılık

[değiştir | kaynağı değiştir]
RQ-4 Global Hawk, yüksek irtifadan keşif görevleri için kullanılan bu model 36 saat aralıksız uçabilir.

İHA’lar pilotlu uçaklara nazaran çok daha uzun süre havada kalabilirler. Buradaki en büyük avantajları pilotların fiziksel dayanıklılıkları ile sınırlı olmamalarıdır. İnsansız bu uçuşlar araç türlerine göre değişir. İçten yanmalı motora sahip İHA'ların uçuş süresi ağırlık başına yaktığı yakıt oranına (Breguet dayanıklılık denklemi) göre değişir. Güneş enerjisi ile çalışan İHA'lar potansiyel olarak sınırsız uçabilirler. Ancak bu dalda en uzun uçuş rekoru hâlen 2003 yılında düşerek parçalanmasına rağmen Aerovironment Helios Prototype modelinin elindedir. Yakıt ile uçan İHA'lar için en önemli sorun havada yakıt ikmalinin şu an için yapılamamasıdır. ABD Hava Kuvvetleri tarafından yapılan çalışmalar sonucunda 2010 yılından itibaren buna olanak sağlanacaktır.

Defansif İleri Araştırma Projeleri Ajansı (Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA)) 5 yıl boyunca yere inmeden havada kalabilecek bir İHA yapmak için sözleşme imzalamıştır. Bu projenin adı "Vulture"dir. Üretici yerden herhangi bir yakıt desteği sağlamadan havada kalabilecek bir İHA yapmayı taahhüt etmiştir. 450 kilo olması düşünülen araç 60.000 ila 90.000 feet arasında bir irtifada uçacaktır.[33]

Dikkate değer uzun süreli uçuşlar
İHA Uçuş süresi Tarih Notlar satış fiyatı tek seferlik uçuş maliyeti
QinetiQ Zephyr Solar Electric 82 saat 37 dakika 28-31 Temmuz 2008 [34]
Boeing Condor 58 saat, 11 dakika ? Günümüzde Kaliforniya’da bulunan Hiller Aviation Museum sergilenmektedir,

[35]

QinetiQ Zephyr Solar Electric 54 saat Eylül 2007 [36][37]
IAI Heron 52 saat ? [38]
AC Propulsion Solar Electric 48 saat, 11 dakika 3 Haziran 2005 [39]
MQ-1 Predator 40 saat, 5 dakika ? [40]
GNAT-750 40 saat 1992 [41][42]
TAM-5 38 saat, 52 dakika 11 Ağustos 2003 Atlantiği geçen en ufak İHA

[43][44]

Aerosonde 38 saat, 48 dakika 3 Mayıs 2006 [45]
I-GNAT 38 saat, 10 saatlik yakıtı varken indi ? [46]
RQ-4 Global Hawk 36 saat ? [47][48]
Aerosonde "Laima" 26 saat, 45 dakika 21 Ağustos 1998 Atlantiği geçen ilk İHA

[49][50]

Baykar Bayraktar TB2 24 Saat 34 Dakika 5 Ağustos 2014 24 saatten fazla havada kalan ilk milli hava aracı[51]
TUSAŞ Aksungur 49 saat 2 Eylül 2020 Türkiye millî İHA'lar arasında uçuş süresi rekoru sahibi[52]
Baykar Bayraktar Akıncı 25 saat 46 dakika 8 Temmuz 2021 Türk milli havacılık tarihinde irtifa rekoru[53]

Sivil ölümler

[değiştir | kaynağı değiştir]

İHA'ların yaptığı atışlarda hedefini bulma yüzdesi sorgulanır bir hâl almıştır. Bunda en önemli neden ise artan sivil kayıplarıdır. Mart 2009'da The Guardian gazetesinde çıkan yazıda İsrail'e ait İHA'lardan fırlatılan füzelerin vurduğu boş sokaktaki 48 Filistinli sivil ölmüştür. Ki bu insanların ikisi ufak çocuk olmak üzere kadın ve genç kızlardan oluşmaktaydı.[54] İnsan Hakları İzleme Örgütü (HRW) İsrail Ordusuna ait İHA'lar ile Hamas örgütüne karşı, havadan karaya yapılan saldırılar sırasında sivil kayıpların olduğunu rapor etmiştir. Bununla beraber raporun içerisinde akılda kalan soru HRW sadece 6 saldırı ve 29 sivil ölümünden bahsetmektedir ki bu sayı Hamas’a karşı yapılan saldırılar karşısında çok az görünmektedir.[55] Bu harekât sırasında toplam sivil ölü sayısını 1400 olarak açıklayan Filistinli kaynaklar, 900'e yakın ölümün operasyonlar sırasında olduğunu açıkladı. HRW örgütüne göre bu ölümlerde üçüncü sırayı İHA'lardan fırlatılan füzeler almaktadır.[56]

ABD’ye ait İHA'ların Pakistan'ın Kuzey Veziristan bölgesinde yaptığı saldırılar iki ülke arasındaki ilişkilerin gerilmesine neden olmuştur. Agence France-Presse'in açıkladığı rapora göre 45 İHA saldırısı sonucunda 450 insan ölmüştür. Pakistan tarafından yapılan açıklamalarda bu saldırılarda öldürülen her 2 militana karşılık 50 sivilin hayatını kaybettiği belirtilmiş ve ABD suçlanmıştır. Ancak Amerikalı yetkililer bunu kabul etmemektedir. Büyük bir ihtimalle bu saldırıları Amerikan ve Pakistanlı yetkililer ortaklaşa planlamış ancak sivil kayıpların ortaya çıkması üzerine Pakistanlı yetkililer inkâr yoluna gitmiştir.[57]

Kullanımdaki İHA’lar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Günümüzde dünya çapında birçok ülke İHA kullanmaktadır. Bu araçları ülkelerine göre görmek için lütfen İnsansız hava araçları listesine bakınız.

Diğer bilgiler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Körfez Savaşı sırasında, USS Wisconsin gemisinden kalkan İHA'lar Irak Ordusu hakkında bilgi toplamıştır.
  • Ekim 2002'de, ABD Senatosu Irak’a karşı yapılacak askerî harekâtı oylamadan önce 75 senatöre verilen kapalı brifingde Saddam Hüseyin'in sahip olduğu biyolojik silahlarla yüklü İHA'ların Amerikan açıklarında bekleyen gemilerden saldıracağı yönünde bilgi verilmiştir. Colin Powell Birleşmiş Milletlerde verdiği sunumda bu konuya da değinmiştir.[58] Ancak daha sonra anlaşılmıştır ki adı geçen araçlar uzun süre önce uçuş ömrünü yitirmiş Çek yapımı eğitim drone uçaklarıydı.[59] Savaştan önceki sürede Irak’ın sahip olduğu araçlar ile ilgili istihbarat servisleri arasında çok farklı bilgiler bulunmaktaydı. CIA her ne kadar bunu abartsa da ABD Hava Kuvvetleri Irak’ın İHA’lar ile bir saldırı yapabilecek kapasiteye sahip olduğu bilgisini yalanladı.[60]
  • Kasım 2002'de ilk kez Irak Hava Kuvvetlerine ait bir MiG-25 savaş uçağı ile ABD'ye ait insansız RQ-1 Predator arasında it dalaşı yaşanmıştır. İki uçak birbirlerine füze ateşlemiş sonuçta MiG tarafından ateşlenen füze ile Predator vurularak düşürülmüştür.[61]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
Tarihsel
Tesisleri, birimleri ve programları
İnsansız araç türleri
Haber alma
  1. ^ a b "Pir Zubair Shah, "Pakistan Says U.S. Drone Kills 13", New York Times, June 18, 2009." 12 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  2. ^ Pamukkale Üniversitesi
  3. ^ Selçuk Bulut, "Helikopter nedir? Helikopter nasıl çalışır?", Milliyet Molatik
  4. ^ 2022, Elif Ece ELMAS, Mustafa ALKAN, Bir insansız hava aracı sisteminin tasarımı, benzetimi ve gerçekleştirilmesi, s. 4 Politeknik Dergisi ISSN: 1302-0900
  5. ^ 2021 Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, GÖKUÇARI 21 TRAFİK KOORDİNATÖRÜ İHA DETAYLI TASARIM RAPORU, s. 8
  6. ^ 2021, Türk Eğitim Sen (Millî Eğitim Bakanlığı'na sunulan metin), 20. Millî Eğitim Şûrası Değerlendirme ve Öneriler, s. 24
  7. ^ 2021, Sezgin Tetik, TÜBİTAK Uluslararası Serbest Görev İnsansız Hava Araçları Yarışması Detaylı Tasarım Raporu, s. 10.
  8. ^ Sharma, Abhishek; Basnayaka, Chathuranga M.Wijerathna; Jayakody, Dushantha Nalin K. (Mayıs 2020). "Communication and networking technologies for UAVs: A survey". Journal of Network and Computer Applications (İngilizce). 168. s. 102739. arXiv:2009.02280 $2. doi:10.1016/j.jnca.2020.102739. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  9. ^ "David Axe, "Strategist: Killer Drones Level Extremists' Advantage", Wired, June 17, 2009". 21 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  10. ^ a b c Taylor, A. J. P. Jane's Book of Remotely Piloted Vehicles.
  11. ^ a b c SavunmaSanayi.NET: ANKA Başarısı ve İnsansız Hava Araçları 22 Ekim 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Tevfik Uyar, 18 Temmuz 2010
  12. ^ "Dönerkanat Tipinde Bir İnsansız Hava Aracının Anatomisi". 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  13. ^ "VTOL". 18 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  14. ^ http://www.fbo.gov/servlet/Documents/R/1610757 [yalın URL]
  15. ^ "History of Unmanned Aerial Vehicles". 2 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  16. ^ "Comparison of USAF Tier II, II+ and III- systems". USAF, airpower.maxwell.af.mil. 1 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  17. ^ "USAF Tier system". USAF Edwards AFB, edwards.af.mil. 15 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  18. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  19. ^ "USMC powerpoint presentation of tier system". USMC, mccdc.usmc.mil. 9 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  20. ^ "Detailed description of USMC tier system". navyleague.org. 7 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 11 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  22. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 2 Ekim 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  23. ^ "US patent 6,082,671 "Entomopter and Method for Using Same, issued 2000-07-04"". Erişim tarihi: 29 Ocak 2024. 
  24. ^ http://en.wikipedia.org/wiki/Entomopter 6 Şubat 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Entomopter
  25. ^ "Fox News". 27 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  26. ^ "Defense Industry Daily". 26 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  27. ^ "MSNBC". 17 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  28. ^ Globe and Mail
  29. ^ "Federation of American Scientists". 15 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  30. ^ "AP Texas News". 15 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  31. ^ "2008 Search and Rescue Missions". 13 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  32. ^ a b c d "UAVs on the Rise." Dickerson, L. Aviation Week & Space Technology. January 15, 2007.
  33. ^ "Vulture - The Unmanned Aircraft Able to Stay in the Air for 5 Years". 26 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  34. ^ "QinetiQ press release". 24 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  35. ^ "Hiller Aviation Museum reference to the flight" (PDF). 11 Eylül 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  36. ^ "QinetiQ press release". 23 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  37. ^ "New Scientist article". 16 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  38. ^ NOVA PBS TV program reference 27 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. IAI reference 2 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  39. ^ "AC Propulsion release describing the flight" (PDF). 31 Ekim 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  40. ^ UAV Forum reference 19 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Federation of American Scientists reference 29 Mayıs 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  41. ^ "Directory of US Military Rockets and Missiles reference to the flight". 11 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  42. ^ "UAV Endurance Prehistory reference". 30 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  43. ^ "TAM Homepage". 22 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  44. ^ "TAM-5 FAQ page". 14 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  45. ^ "Aerosonde release on the flight". 13 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  46. ^ "General Atomics reference to the flight". 31 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  47. ^ "Space Daily story on the flight". 26 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  48. ^ "RAND Corporation report" (PDF). 27 Mart 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  49. ^ "Aerosonde Laima page". 10 Ocak 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  50. ^ "Seattle Museum of Flight". 16 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  51. ^ Yerli İHA’dan uçuş rekoru! http://www.gazetevatan.com/yerli-iha-dan-ucus-rekoru--665776-gundem/ 12 Ağustos 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  52. ^ "AKSUNGUR İHA 49 saat havada kalarak rekor kırdı". 2 Eylül 2020. 19 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  53. ^ "AKINCI'dan Türk havacılık tarihinde rekor irtifa". 8 Temmuz 2021. 8 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  54. ^ The Guardian, 23 March 2009. "Cut to pieces: the Palestinian family drinking tea in their courtyard: Israeli unmanned aerial vehicles—the dreaded drones—caused at least 48 deaths in Gaza during the 23-day offensive." 26 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved on August 3, 2009.
  55. ^ "Human Rights Watch condemns IDF drones", examiner.com Jul. 28, 2009, retrieved Jul. 29, 2009.
  56. ^ "Jerrold Kessel, Pierre Klochendler, "MIDEAST: When Drones Become Indiscriminate", IPS, Jun 30, 2009". 15 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  57. ^ "Liam Stack, "Fresh drone attacks in Pakistan reignite debate", Jul. 8, 2009". 11 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009. 
  58. ^ Senator Bill Nelson (January 28, 2004) "New Information on Iraq's Possession of Weapons of Mass Destruction", 1 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Congressional Record
  59. ^ Lowe, C. (December 16, 2003) "Senator: White House Warned of UAV Attack," 26 Eylül 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Defense Tech
  60. ^ Hammond, J. (November 14, 2005) "The U.S. 'intelligence failure' and Iraq's UAVs" 28 Ocak 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Yirmeyahu Review
  61. ^ Pilotless Warriors Soar To Success 16 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., www.cbsnews.com, 25 April 2004. Accessed 21 April 2007.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Tarihi ve Yazılar
Organizasyon ve güncel haberler