Ünal Osmanağaoğlu
Ünal Osmanağaoğlu | |
|---|---|
| Doğum | 1956 Tutak, Ağrı, Türkiye |
| Ölüm | 30 Haziran 2014 Çağlayan, Kağıthane, İstanbul, Türkiye |
| Defin yeri | Eyüpsultan Mezarlığı, İstanbul |
Ünal Osmanağaoğlu (1956, Tutak, Ağrı[1] - 30 Haziran 2014, Çağlayan, Kağıthane, İstanbul[2]), Türk ülkücü.
Ünal Osmanağaoğlu, 1956 yılında Tutak, Ağrı'da dünyaya geldi. 9 Ekim 1978'de Bahçelievler, Ankara'da Türkiye İşçi Partisi üyesi yedi öğrencinin katledilmesi olayına karıştı.[3] Katliamın ardından firar eden Osmanağaoğlu'nun, 22 Temmuz 1980'de DİSK Genel Başkanı Kemal Türkler'in silahlı saldırı sonucu öldürülmesi olayına karıştığı devlet tarafından bilinmekteydi.[3] Ayrıca Osmanağaoğlu, Türkler'in olaya tanık olan kızı Nilgün Türkler Soydan tarafından Türkler'in katili olarak teşhis edildi.[4] 1980'li yıllarda evlenip kardeşi Tamer Osmanağaoğlu'nun kimliğiyle Avustralya'ya yerleşti.[1] Burada 1989 yılında uyuşturucu kaçakçılığından hüküm giyip 3 yıl hapis yattıktan sonra sınır dışı edildi.[1] 19 yıldır firarda olmasına rağmen Güzelçamlı, Kuşadası'nda mülkiyeti devlete ait olan bir milli parkta işletmecilik yapan Osmanağaoğlu, 11 Nisan 1999'da yakalanıp tutuklandı ve 14 Nisan 1999'da cezaevine konuldu.[3]
Bahçelievler katliamından yargılanan Osmanağaoğlu, 1 Kasım 1999'da ağır ceza mahkemesi tarafından her bir cinayet için bir kez olmak üzere toplam yedi kez ölüm cezasına mahkûm edildi.[3] Bu karar, Osmanağaoğlu'nun "baş aktör sıfatı taşımadığı" gerekçesi ile 29 Haziran 2000'de Yargıtay tarafından bozuldu.[3] Ağır ceza mahkemesi, 15 Şubat 2001'de daha önceki kararında direndi ve dosya Yargıtay Genel Kuruluna gönderildi.[3] Yargıtay, 19 Haziran 2001'de Osmanağaoğlu'nun mahkûmiyetini onadı ve daha önce verilen ceza hükmü kesinleşmiş oldu.[3] 9 Ağustos 2002'de idam cezasının kaldırılmasıyla Osmanağaoğlu hakkında verilen ölüm cezası en az 25 yıl cezaevinde kalması şartıyla ömür boyu hapis cezasına çevrildi.[3] 10 Ekim 2007'de, verilen ceza aynı şartlar altında çekilmek üzere 40 yıl hapis olarak değiştirildi.[3] 3. Yargı Paketi olarak bilinen yasal düzenleme doğrultusunda 10 Temmuz 2012'de tahliye edildi.[5]
1996 yılında tekrar açılan Türkler davasında ağır ceza mahkemesi, 14 Nisan 2003'te Osmanağaoğlu'nun beraatini hükmetti.[6] Beraat kararı Yargıtay tarafından "eksik soruşturma" gerekçesi ile bozuldu.[6] Ağır ceza mahkemesi "yeterli ve kati delil bulunmadığı" gerekçesi ile tekrar beraatine karar verdi.[6] Yargıtay ise "suça asli ve maddi fail olarak katıldığına" hükmederek oy birliği ile bu kararı da bozdu.[6] Ağır ceza mahkemesinin 30 Temmuz 2009 tarihli kararı ile beraat hükmüne direnmesi sonrasında, 22 Haziran 2010'da Yargıtay Ceza Genel Kurulu hükmün bozulmasına karar verdi.[6] Yargılama süreci devam ederken dava 1 Aralık 2010'da zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırıldı.[7] 30 Haziran 2014 tarihinde geçirdiği bir kalp ameliyatı sonrasında hayatını kaybetmiştir.[8]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c "Katilleri yakalandı" 27 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Hürriyet, 11 Nisan 1999. 17 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
- ^ 30 Haziran 2014 tarihli odatv haberi 5 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 30 Haziran 2014 tarihinde erişildi.
- ^ a b c d e f g h i Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Osmanağaoğlu/Türkiye Davası, Başvuru No: 12769/02 Strazburg, 21 Temmuz 2009.
- ^ Kılıç, Hayati (1 Aralık 2010). "Adalete isyan". Vatan Gazetesi. s. Gündem. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012.[ölü/kırık bağlantı]
- ^ İlk infaz durdurma 7 TİP'li öğrencinin katillerine 13 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Radikal, 10 Temmuz 2012. 17 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
- ^ a b c d e "Kemal Türkler Cinayeti Sanığına Beraat Yok" 8 Eylül 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Bianet, 23 Haziran 2010. 17 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
- ^ "Kemal Türkler davasında son karar" 18 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., DHA, 1 Aralık 2010. 17 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2014.