İçeriğe atla

Östron

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Östron
Östronun kimyasal yapısı
Adlandırmalar
(3aS,3bR,9bS,11aS)-7-Hydroxy-11a-methyl-2,3,3a,3b,4,5,9b,10,11,11a-decahydro-1H-cyclopenta[a]phenanthren-1-one
Estron; E1; 3-Hydroxyestra-1,3,5(10)-trien-17-one
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChEBI
ChemSpider
KEGG
  • O=C4[C@]3(CC[C@@H]2c1ccc(O)cc1CC[C@H]2[C@@H]3CC4)C
Özellikler
Kimyasal formül C18H22O2
Molekül kütlesi 270,37 g mol−1
Erime noktası 254.5
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Östron, diğer adıyla estron (E1), zayıf bir östrojen ve küçük bir kadın cinsiyet hormonudur. Diğerleri östradiol ve östriol olmak üzere üç ana östrojenden biridir.[1] Östronun yanı sıra diğer östrojenler de kolesterolden sentezlenir ve esas olarak gonadlardan salgılanır, ancak adipoz dokudaki adrenal androjenlerden de oluşturulabilirler.[2] Östron, östradiol için bir öncü görevi gördüğü gibi östraidolun metabolize edilmesi sonucunda da ortaya çıkar.[3]

Doğal bir hormon rolünün yanı sıra östron, ilaç olarak da kullanılmaktadır.

Biyolojik aktivite

[değiştir | kaynağı değiştir]

Östron özellikle östrojen reseptörleri ERα ve ERβ'nın bir agonistidir. Östradiolden çok daha zayıf bir östrojendir.[1][4][5] Farelere deri altı enjeksiyon yoluyla verilen östradiolün, östrondan yaklaşık 10 kat daha güçlü, östriolden de yaklaşık 100 kat daha güçlü olduğu gözlemlenmiştir.[6] Düşük östrojenik aktivitesine ek olarak estron, estradiol ve estriolün aksine östrojen hedef dokularında birikmez.[1] Östronun östradiole dönüştürülebilmesi nedeniyle, estron'un östrojenik aktivitesinin çoğu veya tamamı aslında estradiole dönüşümden kaynaklanmaktadır.[7]

  1. ^ a b c Kuhl, H (Ağustos 2005). "Pharmacology of estrogens and progestogens: influence of different routes of administration". Climacteric (İngilizce). 8 (sup1): 3-63. doi:10.1080/13697130500148875. ISSN 1369-7137. 
  2. ^ Hornstein, Theresa M. (2013). Biology of women. 5th ed. Jeri Lynn Schwerin, Ethel Sloane. Clifton Park, NY: Delmar, Cengage Learning. ISBN 978-1-285-40102-7. OCLC 911037670. 
  3. ^ Chervenak, Judi (20 Ekim 2009). "Bioidentical hormones for maturing women". Maturitas. 64 (2): 86-89. doi:10.1016/j.maturitas.2009.08.002. ISSN 1873-4111. PMID 19766414. 11 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022. 
  4. ^ Ruggiero, Ronald J.; Likis, Frances E. (6 Mayıs 2002). "ESTROGEN: PHYSIOLOGY, PHARMACOLOGY, AND FORMULATIONS FOR REPLACEMENT THERAPY". Journal of Midwifery & Women's Health (İngilizce). 47 (3): 130-138. doi:10.1016/S1526-9523(02)00233-7. ISSN 1526-9523. 10 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022. 
  5. ^ Escande, Aurélie; Pillon, Arnaud; Servant, Nadège; Cravedi, Jean-Pierre; Larrea, Fernando; Muhn, Peter; Nicolas, Jean-Claude; Cavaillès, Vincent; Balaguer, Patrick (14 Mayıs 2006). "Evaluation of ligand selectivity using reporter cell lines stably expressing estrogen receptor alpha or beta". Biochemical Pharmacology. 71 (10): 1459-1469. doi:10.1016/j.bcp.2006.02.002. ISSN 0006-2952. PMID 16554039. 11 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022. 
  6. ^ Labhart, A. (6 Aralık 2012). Clinical Endocrinology: Theory and Practice (İngilizce). Springer Science & Business Media. ISBN 978-3-642-96158-8. 16 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022. 
  7. ^ Pasetto, N. (1980). The Menopause and Postmenopause : the Proceedings of an International Symposium held in Rome, June 1979. R. Paoletti, J. L. Ambrus. Dordrecht: Springer Netherlands. ISBN 978-94-011-7230-1. OCLC 851380321.