İçeriğe atla

Önbellek algoritmaları

Vikipedi, özgür ansiklopedi

önbellek algoritmaları, bilgisayarda saklanan önbellek bilgilerini optimize eden komutlardır. Önbellek büyüklüğü sınırlıdır ve önbellek doluysa, bilgisayar (kullanıcı) hangi parçaların tutulacağı ve yeni parçalara yer açmak için hangi parçaların atılacağına karar vermek zorundadır.

Önbellek algoritması örnekleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • En Son Kullanılan (İngilizce: Least Recently Used): Öncelikle son zamanlarda en az kullanılan parçaları atar. Biri algoritmanın son zamanlarda en az kullanılan parçayı attığından emin olmak isterse, neyin ne zaman kullanıldığını takip etmek zorundadır. Bu yüksek tutarlı bir yoldur. En son kullanılan parçanın çıkarılması koşuluna dayanan bir olasılıksal yöntem yeterliyse, Pseudo-LRU algoritması kullanılabilir. Bu yöntem çalışmak için önbellekte sadece bir bitlik parçaya gereksinim duyar.
  • En Az Sıklıkla Kullanılan (İngilizce: Least Frequently Used): Bu yöntem bir parçanın ne kadar sıklıkla gerektiğini sayar. İlk önce az sıklıkla kullanılan parçalar çıkarılır.
  • Belady’s Min: İlerideki uzun bir zaman diliminde gerekmeyecek olan bilginin çıkarılması prensibine dayanan en verimli önbellek algoritmalarından biridir.[kaynak belirtilmeli]Ne var ki, bilginin ne kadar zaman sonra gerekeceğini tahmin etmek imkânsız olduğundan, donanımsal olarak gerçekleşemez. Yine de, diğer yöntemlerin etkinliğini ölçmek için kullanılabilir.

Diğer kriterler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Tutar: Edinmesi güç olan parçaların saklanması. Örneğin, belleğe taşınması uzun zaman alan parçalar.
  • Büyüklük: Parçalar farklı büyüklüğe sahipse küçük parçaları saklamak için büyük bir taneyi çıkarmak istenebilir.
  • Zaman: Bazı önbellekler süresi geçen bilgileri tutar (Haber önbellekleri, DNS önbellekleri veya Web tarayıcısı önbelleği). Süreleri bittiği için bilgisayar bu parçaları çıkarabilir.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]