Vera Gaze
Vera Gaze | |
|---|---|
Вера Фёдоровна Газе | |
| Doğum | 29 Aralık 1899 Sankt-Peterburg, Rusya |
| Ölüm | 3 Ekim 1954 (54 yaşında) Leningrad, Sovyetler Birliği |
| Milliyet | Rus |
| Meslek | Astronom |
| Etkin yıllar | 1921-1954 |
| Tanınma nedeni | Bulutsular üzerine çalışmaları |
Vera Fyodorovna Gaze (Rusça: Вера Фёдоровна Газе; 29 Aralık 1899 - 3 Ekim 1954), salma bulutsusu ve küçük gezegenler üzerinde çalışmış Rus astronom. Yaklaşık 150 yeni bulutsu keşfetti. Ölümünden sonra onurlandırılarak 2388 Gase gezegenine ve Venüs'teki Gaze Krateri'ne adı verildi.
İlk yılları ve eğitimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Gaze, 29 Aralık 1899'da Sankt-Peterburg'da doğdu. 1921 ve 1926 yılları arasında Leningrad Astronomi Enstitüsü'nde (Teorik Astronomi Enstitüsü'nün öncüsü) çalıştı ve Petrograd Üniversitesi'nde okudu.1924'te mezun oldu ve 1926'da Pulkovo Gözlemevi'nde çalışmaya başladı.
Kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Tam güneş tutulmasını gözlemlemek için 1929 gravimetrik araştırma seferine ve 1936 seferine katıldı.[1] 1936 tutulması Sovyet topraklarından geçti ve sadece SSCB'den izlenebildi. İki saat boyunca görülebilen[2] gözlemler için 19 Haziran'da Rusya'ya 30'a yakın uluslararası keşif gezisi yapıldı.[3] 1936 ve 1940 arasında Gaze, Pulkovo Gözlemevi'ne karşı olumsuz izlenim oluşturan bir olay sonucunda "siyasi baskının"[4] kurbanı oldu. 1935'te, Nikolay Mihayloviç Voronov tarafından İngilizceye tercüme etmesi için kendisine verilen bir raporun, hesaplamalarında hatalar içerdiğini fark etti. Voronov yükselen bir yıldızdı ve küçük gezegenlerin hareket teorileri üzerine bir makale yayımlamış, bu makaleye dayanarak Pulkovo Gözlemevi'nde kendisine bir pozisyon teklif edilmişti. 13 Egeria'nın efemerisini hesaplayarak başka bir makale daha üretmişti. Gaze bu makalede hata buldu ve amirine bildirdi. Sorulduğunda Voronov, hesaplamaları yaparken teorisini kullanmadığını, gezegenin konumlarını tahmin ettiğini itiraf etti. Skandal kovulmasına neden oldu, ancak skandal basına yansıdı ve olaya karışan herkes tutuklandı.[5] Birkaç makalesini tercüme ettiği için Gaze'nin ona yardım ettiğinden şüpheleniliyordu.[6] Sonunda, aleyhinde imzalı ifade alınamayınca serbest bırakıldı.[5]
1941 ve 1945 yılları arasında Gürcistan'daki Abastumani Astrofizik Gözlemevi'nin bir parçası olan Simeiz Gözlemevi'ne taşındı, sonra da Sovyet Bilimler Akademisi'nin Kırım Astrofizik Gözlemevi'nin bir parçası oldu. 1940 yılında γ Cassiopeiae spektrumundaki değişiklikleri keşfetti. Gözlemevi müdürü[7] Grigory Abramovich Shajn ile birlikte[1] çalışan Gaze, yıldızlardaki karbon izotoplarının moleküler içeriğini araştırdı, bulutsuların yapısını inceledi, boyutlarını ve bulutsuların oluşumunda toz ve gazın rolünü belirlemeye çalıştı.[1] Işıklarını kırmızı H-alfa (Hα) emisyonunda kaydederek yaklaşık 150 yeni galaktik salma bulutsusu keşfetti.[8] 1952'de Gaze ve Shajn birlikte "Dağınık gazlı bulutsular ve kozmogoniye karşı tutumları çalışmasının bazı sonuçları (Some results of the study of diffuse gaseous nebulae and their attitude to cosmogony)" başlıklı bir kitap yayımladılar.[9]
Ölümü ve mirası
[değiştir | kaynağı değiştir]Gaze 3 Ekim 1954'te Leningrad'da öldü ve Saint Petersburg'un dışında kalan, Pulkovo Gözlemevi yakınlarındaki gök bilimciler için ayrılmış anıt mezarlığa gömüldü.[10]
Ölümünden sonra, 1977'de keşfedilen 2388 Gase adlı bir gezegene ve Venüs'teki Gaze Krateri'ne[11] onun adı verilmiştir.[12]
Seçkin çalışmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Orbit of the spectroscopic binary [alpha] Ursae Minoris (1922-1924). Moscow, Russia: Glav. upr. nauch. uchrezhdeniiami. 1926.
- Velocity curves of [zeta] Geminorum in layers of different height in the chromosphere. Moscow, Russia: Glav. upr. nauch. uchrezhdeniiami. 1929.
- Figury ravnovesiâ vraŝaûŝejsâ odnorodnoj židkosti (Rusça). Leningrad, Russia: ONTI. Glavnaâ redakciâ obŝestvennoj literatury. 1936.
- Nekotorye rezul'taty issledovanii a diffuznykh gazovykh tumannosteii ikh otnoshenie k kosmogonii (Rusça). Moscow, Russia: Izd-vo Akademii nauk SSSR. 1952. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2022.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c "Газе Вера Федоровна" (Rusça). Астронет. 18 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ Guillermier & Koutchmy 1999.
- ^ Perelman & Shkarovsky-Raffe 2000.
- ^ "Пулковская страница ОСЗ" (Rusça). St. Petersburg, Russia: Российской Академии наук, Санкт-Петербург, Россия. 2 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ a b "Из истории науки. Николай Воронов" (Rusça). Vestishki. 27 Şubat 2015. 26 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ Бронштэн (2001). ""Дело Воронова" – взгляд через две трети века" (PDF). Историко-астрономические исследования (Rusça). Гос. изд-во физико-математической лит. 26: 214-240. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ Lankford 1997.
- ^ Trimble, et al. 2007.
- ^ "Nekotorye rezul'taty issledovanii a diffuznykh gazovykh tumannosteii ikh otnoshenie k kosmogonii". HathiTrust. 1952. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ "Вера Фёдоровна Газе" (Rusça). Космический мемориал. 18 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ Bergeron 2012.
- ^ Schmadel 2013.
Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Jacqueline Bergeron (2012). Reports on Astronomy. Springer Science & Business Media. ISBN 978-94-011-1100-3. 24 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2022.
- Total Eclipses: Science, Observations, Myths and Legends. Chichester, UK: Springer Science & Business Media. 16 Temmuz 1999. s. 105. ISBN 978-1-85233-160-3.
- John Lankford, Marc Rothenberg (1 Ocak 1997). History of Astronomy: An Encyclopedia. New York, New York: Taylor & Francis. ISBN 978-0-8153-0322-0. 24 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2022.
- Astronomy for Entertainment. Honolulu, Hawaii: University Press of the Pacific. 2000. ISBN 9780898750560. 24 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2022.
- Lutz D. Schmadel (9 Mart 2013). Dictionary of Minor Planet Names. Berlin, Germany: Springer Science & Business Media. ISBN 978-3-662-02804-9.
- Biographical Encyclopedia of Astronomers. New York, New York: Springer Science & Business Media. 2007. ISBN 978-0-387-30400-7. 24 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2022.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- WorldCat Yayınları 24 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
