İçeriğe atla

Django (film, 1966)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Django (1966 film) sayfasından yönlendirildi)
Django (film, 1966)
Django
Posterin sol üst kısmında "Euro International Films sunumu" yazıyor. Solda atkı, siyah ceket ve şapka giyen bir adam soluna doğru bakıyor ve elinde Colt Tek Eylem Ordusu'nu tutuyor. Sağda, acı çeken bir kadın ahşap bir köprüye bağlanmış, bir Meksikalı yerde ölü yatıyor ve bir diğeri de vurulmuş. Posterin alt kısmında başlık (büyük kırmızı harflerle) ve jenerikler yer almaktadır.
Django film posteri[1]
YönetmenSergio Corbucci
Yapımcı
  • Sergio Corbucci
  • Manolo Bolognini
Senarist
Hikâye (eser)
  • Sergio Corbucci
  • Bruno Corbucci
Uyarlama
Oyuncular
MüzikLuis Bacalov
Görüntü yönetmeniEnzo Barboni
Kurgu
Stüdyo
  • B.R.C. Produzione Film
  • Tecisa
DağıtıcıEuro International Films
Çıkış tarih(ler)i6 Nisan 1966 (1966-04-06)
Süre92 dakika
Ülke
  • İtalya
  • İspanya
Dilİtalyanca
Hasılat
  • ₤1.026 milyar (İtalya)
  • 823,052 kabuller(Fransa)[3]
  • $25,916 (2012 yeniden yayınlama)[4]

Django,[5] Sergio Corbucci'nin yönettiği ve ortak yazdığı, Franco Nero'nun (çığır açan rolünde) Loredana Nusciak, José Bódalo, Ángel Álvarez ve Eduardo Fajardo ile birlikte baş rol olarak oynadığı, 1966 yapımı bir spagetti Western filmidir.[6] Film, bir Konfederasyon Kırmızı Gömlekli çetesi ile bir grup Meksikalı devrimci arasındaki acı, yıkıcı bir kavgaya karışan, başıboş bir Birlik askeri ve karma ırklı bir fahişe olan arkadaşını konu alıyor. Sergio Leone'nin Bir Avuç Dolar filminin başarısından faydalanmayı ve onun başarısına rakip olmayı amaçlayan Corbucci'nin filmi, tıpkı Leone'ninki gibi, Akira Kurosawa'nın Yojimbo'sunun resmi olmayan bir uyarlaması olarak değerlendiriliyor.[7][8]

Film, o zamana kadar yapılmış en şiddet içerikli filmlerden biri olarak ün kazandı. Gösterime girdikten sonra ticari bir başarı elde eden Django, İtalya dışında da büyük bir kült seyirci topladı ve yönetmenlik, Nero'nun performansı ve Luis Bacalov'un film müziğinin en çok övüldüğü Spagetti Western türünün en iyi filmlerinden biri olarak kabul ediliyor.

Orijinalin başarısından yararlanmak amacıyla filmin vizyona girdiği tarihten 1970'lerin başına kadar 30'dan fazla "devam filminde" isme atıfta bulunulmasına rağmen, bu filmlerin çoğu resmi olmayan filmlerdi ve ne Corbucci ne de Nero'nun yer aldığı filmlerdi Nero, Corbucci'nin katılımıyla yapılan tek resmi devam filmi olan 1987 yapımı Django Strikes Again'de Django rolünü tekrarladı. Nero ayrıca Corbucci'nin orijinaline saygı duruşu niteliğindeki Quentin Tarantino'nun 2012 yapımı filmi Zincirsiz Django'da da küçük bir rol oynadı. Francesca Comencini'nin yönettiği aynı adlı İtalyan-Fransız TV dizisinin prömiyeri 2023'te yapıldı. Corbucci'nin Western filmlerini inceleyen retrospektif eleştirmenler ve akademisyenler, Django'yu yönetmenin The Great Silence ve The Specialists'i de içeren "Çamur ve Kan" üçlemesindeki ilk film olarak değerlendirdi.

Konusu[değiştir | kaynağı değiştir]

Meksika-Amerika Birleşik Devletleri sınırında, Birlik üniforması giyen ve bir tabutu sürükleyen Django, Meksikalı haydutların bir fahişe olan María'yı bir köprüye bağlayıp onu kırbaçladığına tanık olur. Haydutlar, María'yı yanan bir haç üzerinde çarmıha gererek öldürmeye hazırlanan ırkçı eski Konfederasyon subayı Binbaşı Jackson'ın adamlarıdır. Django adamları vurur ve María'ya koruma teklif eder. İkili, bir barmen olan Nathaniel ve beş fahişenin yaşadığı bir kasabaya varır. Nathaniel, Jackson'ın Kırmızı Gömleklileri ile General Hugo Rodríguez'in devrimcileri arasındaki çatışmada kasabanın tarafsız bir bölge olduğunu açıklar.

Django, salonda Binbaşı Jackson'la yüzleşir.

Jackson ve yandaşları Nathaniel'i şantaj yapmak için salona gelir. Django, bir fahişeyi taciz eden iki adamla yüzleşir ve Jackson ve onun inançlarıyla alay eder. Django adamları vurur ve Jackson'a suç ortaklarıyla birlikte geri dönmesi için meydan okur. Daha sonra María'yı baştan çıkarır.

Jackson çetesiyle birlikte geri döner Django, tabutundaki makineli tüfeği kullanarak çoğunu vurarak Jackson ve bir avuç adamın kaçmasına izin verir Nathaniel'in cesetleri gömmesine yardım eden Django, Jackson tarafından öldürülen eski sevgilisi Mercedes Zaro'nun mezarını ziyaret eder. Hugo ve devrimcileri gelir ve Jackson'ın casusu Kardeş Jonathan'ı yakalar. Ceza olarak Hugo, Jonathan'ın kulağını keser, onu yemeye zorlar ve onu vurur. Daha sonra Django, bir zamanlar hapishanede kurtardığı Hugo'ya Jackson'ın altınlarını Meksika Ordusu'nun Charriba Kalesi'nden çalmalarını teklif eder.

Nathaniel, askerler için fahişe getirme kisvesi altında, içinde Django, Hugo ve ikisi Miguel ve Ricardo adında dört devrimcinin bulunduğu bir at arabasını Kaleye sürerek askerlerin çoğunu katletmelerine olanak tanır - Miguel, Django'nun makinesini kullanır Django ve devrimciler kaçarken Jackson peşine düşer, ancak hırsızlar Amerika topraklarına varınca durmak zorunda kalır. Django altından kendi payını ister, ancak bunu Meksika Hükûmetine yönelik saldırılarını finanse etmek için kullanmak isteyen Hugo, iktidara geldiğinde Django'ya ödeme yapacağına söz verir.

Ricardo, soygun sonrası parti sırasında María'ya tecavüz etmeye çalışınca Django onu öldürür. Hugo, Django'nun geceyi María ile geçirmesine izin verir, ancak o başka bir fahişe seçer. Fahişe altını koruyan adamların dikkatini dağıtır ve Django bacadan eve girer. Tabutundaki altını çalan ve dikkat dağıtmak için makineli tüfeğini çalıştıran Django, tabutu bir vagona yükler María, Django'ya kendisini de yanına alması için yalvarır.

İlk tanıştıkları köprüye vardıklarında Django, María'ya yollarını ayırmaları gerektiğini söyler ama María, birlikte yeni bir hayata başlayabilmeleri için altını bırakması için ona yalvarır María'nın tüfeği ateş almayınca tabut aşağıdaki bataklığa düşer. Django altını kurtarmaya çalışırken neredeyse boğulur ve María, Hugo'yu kurtarmaya çalışırken adamları tarafından yaralanır. Miguel, hırsız olduğu için ceza olarak Django'nun ellerini ezer ve Hugo'nun çetesi Meksika'ya gider Devrimciler vardıklarında Jackson ve ordu tarafından katledilir. Django ve María salona dönerler ve orada yalnızca Nathaniel'i bulurlar ve Django onlara daha fazla kan dökülmesini önlemek için Jackson'ı öldürmesi gerektiğini söyler.

Jackson, Django'nun Tombstone Mezarlığı'nda kendisini beklediğini öğrenir ve Nathaniel'i öldürür. Tam Jackson'ın çetesi gelince, Zaro'nun haçının arkasına yaslanan Django, dişleriyle tabancasının tetik korumasını çeker ve haça yaslar. Django'nun dua ettiğine inanan ancak kesik elleriyle haç işareti yapamayan Jackson, alaycı bir şekilde Zaro'nun haçının köşelerine ateş eder. Django daha sonra tetiği çarmıha doğru iterek Jackson ve adamlarını öldürür Tabancasını Zaro'nun çarmıhına bırakan Django, sendeleyerek mezarlıktan çıkar.

Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]

Yapım[değiştir | kaynağı değiştir]

Çekimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Çekimler Aralık 1965'te[10] İtalya'da Lavinio yakınlarındaki Tor Caldara doğa koruma alanında başladı. İç ve dış çekimlerin çoğu, hem Corbucci hem de Leone'nin filmlerinde usta olan Carlo Simi tarafından yenilenen harap bir Batı kasabasının da dahil olduğu, Roma dışındaki Elios Film setinde çekildi. Corbucci ilk başta Elios'un setinin çamurlu caddesinden memnun değildi (başlangıçta filmin karlı yerlerde geçmesini istiyordu, bu da Büyük Sessizlik filmideki çalışmasının habercisiydi), ancak sonunda Bolognini ve eşi Nori Corbucci tarafından çamurlu yerleri kullanmaya ikna edildi. Çekimler Corbucci kardeşlerin senaryoyu geliştirmesine izin vermeye başladıktan birkaç gün sonra prodüksiyon durduruldu, Bolognini ise İspanyol yapım şirketi Tescia'dan ekstra mali destek aldı[11] Çekimler Ocak ayında yeniden başladı ve Madrid yakınlarındaki Manzanares el Real'deki Colmenar Viejo ve La Pedriza'da birkaç dış çekim yapıldı.[11] Django ve Jackson'ın adamları arasındaki son silahlı çatışma, Roma Lazio bölgesi yakınındaki Canalone di Tolfa'da çekildi. Çekimler Şubat 1966'nın sonlarında sona erdi.[10] 2.39:1 Techniscope'ta çekilen ve Technicolor'da basılan çoğu Spagetti Western filminin aksine, Django standart Avrupa geniş ekran (1.66:1) formatında çekildi ve Eastmancolor'da basıldı.[8]

Segno Cinema dergisine verdiği röportajda Barboni, Elios Film setindeki iki haftalık çekimler sırasında, mevcut güneş ışığının az olması nedeniyle çekimin sorunlu hale geldiğini açıkladı. Gri ve ağır bulutlar gökyüzünü neredeyse kalıcı olarak kaplayarak film ekibinin doğru ışığı seçmesini son derece zorlaştırdı. Pek çok sahnenin az pozlanmış olduğu ortaya çıktı, ancak kullanılan film negatifinin türü buna izin verdi ve ekip, oluşturulan görsel efektler konusunda heyecanlıydı. Deodato, soğuk havanın ve düşük bütçenin getirdiği kısıtlamalar ile uğraştı.[7]

Tepkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Dosya:DjangoAndMaria.jpg
Django ve María, bir Klan üyesinin bataklık nehrine düşüşünü izliyor. Film yapımcısı Alex Cox, iki karakterin sürekli şiddete maruz kalması nedeniyle travma sonrası stres bozukluğundan muzdarip olduğunu ve bu nedenle "birbirleri için mükemmel" olduklarını teorileştirdi.[8]

Her ne kadar yüksek seviyedeki şiddet nedeniyle ilk eleştiriler olumsuz olsa da,[7] Django'nun ilk vizyona girmesini takip eden yıllardaki tepkileri çok daha olumlu oldu ve film, Rotten Tomatoes'da on iki filme dayalı olarak %92 "taze" puan aldı[12] Film genellikle en iyi olarak kabul edilen Spagetti Western filmleri listelerinde üst sıralarda yer alır ve Corbucci'nin kendi The Great Silence filmiyle birlikte genellikle türün en iyi filmlerinden biri olarak görülür ve Sergio Leone tarafından yönetilmemiştir.[13][14][15][16][17][18] Corbucci'nin yönetmenliği, Bacalov'un müziği ve Nero'nun rolü filmin en çok övülen unsurları arasında yer alıyor. Bununla birlikte, İngilizce dublajlı versiyon, seslendirme ve senaryo açısından İtalyanca versiyona göre daha düşük olduğu için sıklıkla eleştirildi.[8]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Hughes, 2009
  2. ^ Giusti, 2007, pp. 144-146
  3. ^ "Django Box Office". Box Office Story. 8 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2015. 
  4. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Mojo isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  5. ^ The D is silent.
  6. ^ "Once Upon a Time in Italy - A Spaghetti Western Roundup at Film Forum". The New York Times. 3 Haziran 2012. 9 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2012. 
  7. ^ a b c Django (Django: The One and Only). Los Angeles, California: Blue Underground. 1966.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "One" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  8. ^ a b c d Cox, 2009
  9. ^ Taylor, 2015
  10. ^ a b O'Neill, Phelim (26 Mayıs 2011). "Franco Nero: No escaping Django". The Guardian. Londra. 13 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011. 
  11. ^ a b FRANCO NERO - Interview discussing the making of DJANGO (1966). 30 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2016 – YouTube vasıtasıyla. 
  12. ^ "DJANGO (1966)". Rotten Tomatoes. 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2016. 
  13. ^ "Essential Top 20 Films". Spaghetti Western Database. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2015. 
  14. ^ "Alex Cox's Top 20 Favourite Spaghetti Westerns". Spaghetti Western Database. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2015. 
  15. ^ "Howard Hughes' Top 20". Spaghetti Western Database. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2015. 
  16. ^ "Quentin Tarantino's Top 20 favorite Spaghetti Westerns". Spaghetti Western Database. 17 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2015. 
  17. ^ "The 20 Best Spaghetti Westerns Ever Made". Hollywood.com. 26 Aralık 2012. 14 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2015. 
  18. ^ "The 30 Greatest Westerns In Cinema History". Taste of Cinema. 11 Mayıs 2014. 20 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2015. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Django_(film,_1966)&oldid=33395088" sayfasından alınmıştır