Su mokaseni
| Su mokaseni | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Korunma durumu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Agkistrodon piscivorus
Lacépède, 1789 |
Su mokaseni (Agkistrodon piscivorus), Birleşik Devletler'in doğusunda bulunan zehirli bir Yeni Dünya engereği türüdür. Acı veren ve potansiyel olarak ölümcül bir ısırığa sahip büyük bir yılandır. Bu tür dünyanın tek yarı sucul engereğidir. Genellikle su yakınlarında dingin, sığ göllerde ve akarsularda bulunur. Birçok yılan türü gibi yüzebilir, zaman zaman körfez ve haliçlere girer ve bariyer adalar ile anakara arasında yüzer.[1] Tehdit hissettiğinde olduğu yerde davetsiz misafire doğru ağzını açıp içteki beyaz yüzeyi açığa çıkarır. Yaygın isimlerinin çoğu yılanın bu özelliğini işaret eder (pamuk ağız vb.).
Türün diyeti çoğunlukla balık ve kurbağalara dayanır, ancak başka bakımlardan diyet yüksek ve eşsiz bir şekilde çeşitlidir. Leş yediği dahi rapor edilmiştir. Agkistrodon piscivorusun adı Latince piscis (balık) ve voro (yemek) kelimelerinden türetildi.[2] Türün tanımlanmış üç tane alt türü bulunur.[3]
Özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]
Su mokaseni, Agkistrodon cinsindeki en büyük türdür. Erişkinler genellikle 80 cm'yi aşarlar ve erkekleri dişilerden daha fazla büyür. Nadiren bazı bireyler özellikle doğu kısımda 180 cm'yi aşabilir.[2] Gloyd ve Conant'a (1990) göre A.p. piscivorusun kaydedilmiş en büyük örneği Dismal Swamp bölgesinde yakalanıp Philadelphia Zoological Garden'a verilen 188 cm uzunluğundaki yılandı (Conant, 1975). Ancak yılanın yakalanırken yaralandığı ve birkaç gün sonra da öldüğü ve ölçümün bu esnada yılanın düz bir hal alıp gevşemiş olduğunda yapıldığı belirtilmelidir.[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Gloyd HK, Conant R. 1990. Snakes of the Agkistrodon Complex: A Monographic Review. Society for the Study of Amphibians and Reptiles. 614 pp. 52 plates. LCCN 89-50342. ISBN 0-916984-20-6.
- ^ a b Campbell JA, Lamar WW. 2004. The Venomous Reptiles of the Western Hemisphere. Comstock Publishing Associates, Ithaca and London. 870 pp. 1500 plates. ISBN 0-8014-4141-2.
- ^ Agkistrodon piscivorus. ITIS - Integrated Taxonomic Information System. (Erişim tarihi: 29 Mayıs 2007)
.png){kind=small} | Yılan ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
